class="post-thumbnail open-lightbox" href>
ယုန္မေလး၏႐ႈိုက္သံ
သူမ၏နာမည္ဆန္းႏွင့္ ေအးေဆး႐ိုးသားေသာ စိတ္သေဘာထားသြင္ျပင္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကသူမအား ယုန္မေလးဟုအမည္ေပးထားသည္။ ယုန္မေလးအား သူမအသံၾကားကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ခဲ့ရသည္ဟုဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္အားလြန္တယ္ဟု ဆိုေလမလား။ စကားနည္းသည္ဟု လူတိုင္းလက္ခံထားသည့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အစ္ကို႔နာမည္ကို ဖုန္းေခၚဆိုေမးျမန္းလာခဲ့ေသာ ယုန္မေလး၏အသံကို ၾကားလိုက္သည့္ ခဏဝယ္ မရွိဘူးဟုဆိုၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္လို႔ရေပမယ့္ အရင္လိုဖုန္းမခ်လိုက္ႏိုင္ဘဲ ဘယ္သူလဲ၊ ဘာမွာခဲ့မလဲျဖင့္ အရစ္ရွည္တတ္ခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္လဲ သူမ၏နာမည္မွာ ေရႊယုန္ေလးျဖစ္ေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။ မမွာေတာ့ပါဘူးဟုေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည့္ ယုန္မေလးႏွင့္တိုေတာင္းလွသည့္ စကားေျပာခ်ိန္အား အားမလိုအားမရႏိုင္စြာ ဖုန္း Directory စာအုပ္မွတဆင့္ သူမဆက္လာေသာ ဖုန္းနံပါတ္ႏွင့္လိပ္စာကို ေကာက္ေရးထားလိုက္ၿပီး မိမိကိုယ္ႏွင့္မကြာယူေနက် လက္ကိုင္အိတ္ထဲ မွတ္မွတ္ရရ သိမ္းထားမိသည္။
ယုန္မေလး၏အသံကို ထပ္ၿပီးၾကားလိုစိတ္အား မထိန္းႏိုင္သည့္အဆံုး ထိုဖုန္းနံပါတ္အားေကာက္ဆက္ကာ ယုန္မေလးအား ေခၚခိုင္းလိုက္မိသည္။ တဘက္မွထူးလာသည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ယုန္မေလးအားရွစ္လႊာမွ ေခၚရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခဏေစာင့္ပါရန္ေျပာသည္။ ယုန္မေလးဖုန္းထူးသံကိုေစာင့္ရင္း တစ္ခါမွ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲေအာင္ မခုန္ခဲ့ဖူးသည့္ မိမိရင္ ယခုလို ပထမဆံုးခုန္ေနျခင္းအားေက်နပ္ေနမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္အခုမွေသခ်ာသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ယုန္မေလးကို အသံၾကား႐ံုျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ၿပီပဲ။
ဟယ္လိုဟုေမာက္ဟိုက္သံျပင္းျပင္းေလးျဖင့္ ထူးလာသည့္ ယုန္မေလးအသံကိုၾကားေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေမာေလလိမ့္မလဲဟု ခံစားမိရင္း ေခၚခိုင္းမိသည့္ မိမိကိုယ္ကိုပဲ က်ိတ္ေဒါသထြက္မိသည္။ ယုန္မေလးခမ်ာ ရွစ္လႊာကေတာင္ အေမာတေကာဆင္းကိုင္ရတာ မဟုတ္လား။ ဤတစ္ခါ ယုန္မေလးဆီ ဖုန္းေခၚျခင္းသည္ ပထမဆံုးႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ရေစမည္ဟု မိမိဘာသာဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ယုန္မေလးကို ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ မေမာပန္းေစခ်င္။
“ဟယ္လို ဘယ္သူလဲဟင္။”
ဒုတိယအႀကိမ္ေမးလဲ ကၽြန္ေတာ္မေျဖမိဘဲ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး သူမ၏အသံခ်ိဳေအးေအးကိုသာ အလြတ္က်က္ေနမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သူပါေျပာလို႔လဲ သူမႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္သိေနၿပီးသူေတြမွမဟုတ္တာ။ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုနာမည္လဲ ကၽြန္ေတာ္ဆြဲမသုံးခ်င္။
ဘာကိစၥမွမရွိဘဲ အသံၾကား႐ံုသက္သက္ ဆက္ခဲ့သူမို႔ ဘာမွလဲေျပာစရာမရွိ။
“ဖုန္းမ်ားမွားေနသလား။ အန္တီ ကၽြန္မနာမည္နဲ႔ ေခၚတဲ့ဖုန္းေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္။”
အနီးအနားသို႔ လွည့္ေမးေနဟန္တူသည့္ ယုန္မေလးအသံကို သေဘာက်မိရင္း ဖုန္းေခၚေပးသည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးလာမကိုင္ခင္ ခ်မွဟုေတြးကာ ဖုန္းပုခက္ကို ႏွေမ်ာစြာႏွိပ္ခ်လိုက္သည္။ ယုန္မေလးအသံကို ဒုတိယအႀကိမ္နားေထာင္ၿပီးေတာ့ ယုန္မေလးကို ေတြ႕ျမင္ဖူးခ်င္သည့္ ကၽြန္ေတာ့္၏ေ၀ဒနာမ်ားက ပိုတက္လာသလိုထင္ရသည္။
ပိုက္ဆံအိတ္ႏွင့္ ကားေသာ့ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး Directoryထဲမွ လိပ္စာအတိုင္း ကားေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္။ ခုနကအမ်ိဳးသမီးႀကီးေျပာခဲ့သည့္ ရွစ္လႊာဆိုေသာစကားအရ လိပ္စာအတိုင္းျမင္ရသည့္ ရွစ္ထပ္တိုက္မွာ ယုန္မေလးတို႔ တိုက္ျဖစ္ေလာက္သည္။ တိုက္၏မလွမ္းမကမ္း သစ္ပင္ေအာက္တြင္ ကားရပ္လိုက္ၿပီး သစ္ပင္ေအာက္မွ ဟိုလိုဒီလိုျဖင့္ ယုန္မေလးတို႔ ရွစ္ထပ္တိုက္ကို ေမာ့ၾကည့္မိရင္း ယုန္မေလး အခန္းက ဘယ္လား၊ ညာလား မသိေပမယ့္ ၀ရန္တာတြင္ ပန္းအိုးမ်ားျဖင့္ စိုက္ထားေသာ အပင္စိမ္းစိမ္းမ်ားကိုျမင္လွ်င္ ယံုမေလးအခန္းပဲျဖစ္ရမည္ဟု စိတ္ထဲကအလိုလိုယံုၾကည္မိရင္း ထိုအခန္းကိုၾကည့္ကာ ရင္ခုန္လာသည္။
အိမ္ျပန္လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ယုန္မေလး၏ မျမင္ဖူးသည့္အသြင္ကို စိတ္ကူးျဖင့္ပံုေဖာ္ရင္း စိတ္ထဲအလိုလိုေပ်ာ္ေနသည္။ ယုန္မေလးအသံက ႏုလြန္းသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ငယ္မလား ၊ အစ္ကို႔သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ အစ္ကိုႏွင့္ရြယ္တူလား၊ ဘာလုပ္လဲစသည္ျဖင့္ စဥ္းစားမိရင္း ကၽြန္ေတာ္မေတြးခဲ့မိသည့္ အေတြးတစ္ခု၀င္လာကာ ဘရိတ္ပင္ အမွတ္တမဲ့ဆိုသလို ေဆာင့္အုပ္မိသြားသည္။ ယုန္မေလးကကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုႏွင့္ ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ေနပါသလဲ။
ကၽြန္ေတာ္က ဆယ္တန္းၿပီးကတည္းက အင္တာနက္ဆိုင္အေပ်ာ္ေထာင္ရင္း စီးပြားျဖစ္လာကာ ယခုဆို စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေသာကုမၸဏီကို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ပိုင္ဆိုင္ေနေပမယ့္ အစ္ကိုက ဟုိေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ျဖင့္ ပြဲစားလိုလို၊ အိမ္ကစီးပြားကူးသလိုလိုျဖင့္ လြတ္ၿပီးေကာင္မေလးမ်ားအား ထည္လဲတြဲသူဟု နာမည္ႀကီးလွသည္။
ယုန္မေလးသာ အစ္ကို႔ရည္းစားမ်ားထဲက တစ္ေယာက္ဟုဆိုလွ်င္……ကၽြန္ေတာ္ဆက္မေတြးရဲေတာ့။ မျဖစ္ပါေစႏွင့္ဟုဆုေတာင္းရင္း အိမ္သို႔ျပန္ေမာင္းလာခဲ့သည္။
အိမ္သို႔ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထမင္းစားခန္းထဲ၌ ထမင္းစားေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကို ေရႊေသြးေအာင္ကို ေတြ႕သျဖင့္ ထမင္းစားခန္းထဲ၀င္သြားလိုက္ၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲမွေရကို ေသာက္ေရခြက္ထဲထည့္လိုက္ရင္း
“ကိုေရႊေသြး ယုန္ဆိုလား ဘာလားမသိဘူး မၾကာေသးခင္ကဖုန္းဆက္တယ္။”
“ေအးကြာ။ ေက်းဇူးပဲ။ ၿပီးမွျပန္ဆက္လိုက္မယ္။”
ေရႊေသြးေအာင္က ဘာမွအေရးမႀကီးသလိုမ်က္ႏွာျဖင့္ ထမင္းဆက္စားေနသျဖင့္ သူတို႔ပတ္သက္မႈကို မေအာင့္အီးႏိုင္စြာ သိခ်င္သည့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေနမထိထိုင္မသာရွိလွသည္။
“သူက ေစာ္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ပဲလား ။”
ကၽြန္ေတာ္က ေသာက္ၿပီးစေရခြက္ကို ဘံုဘိုင္တြင္က်င္းလိုက္ရင္း သိလိုစိတ္ထိန္းမႏိုင္စြာေမးမိေတာ့သည္။ ေရႊေသြးေအာင္က ကၽြန္ေတာ့္အား
အနည္းငယ္အံၾသသြားသလိုၾကည့္ရင္း
“မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ေဘာ္ဒါက႑ဆိုပါစို႔။”
ဟု ခပ္ေဖာ့ေဖာ့ေျပာသည္။ ဒါေပမယ့္ ေရႊေသြးေအာင္က ရည္းစားေတြေတာင္ ေပးဖို႔အခ်ိန္မေလာက္တာမို႔ မိန္းကေလးေဘာ္ဒါမ်ား အတြက္ေတာ့ ၎အခ်ိန္ဖဲ့ေပးႏိုင္မည္မဟုတ္။
ေနာက္ေန႔တြင္ မနက္(၈)နာရီကတည္းက ယုန္မေလးအိမ္မလွမ္းမကမ္းတြင္ ကားရပ္ၿပီးယုန္မေလးကို ျမင္ဖူးခြင့္ရ႐ံု သြားေစာင့္ေနမိသည္။
ဒီလမ္းထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းရွိတာမို႔ ၎တို႔ အိမ္မလွမ္းမကမ္းတြင္ ကားရပ္ထားခဲ့ၿပီး လူကေတာ့ ယုန္မေလး၏အိမ္နားရွိ သစ္ပင္ေအာင္တြင္ ယုန္မေလးကို ျမင္ရႏိုးျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမိသည္။
ေရႊေသြးေအာင္၏ကား ယုန္မေလးတို႔ေျမညီထပ္ေရွ႕ ရပ္လာသျဖင့္ သစ္ပင္ႏွင့္ကြယ္ရပ္လိုက္ကာ ယုန္မေလးကိုျမင္ရေတာ့မလားဟု ရင္ခုန္လာသည္။ ေရႊေသြးေအာင္ ယုန္မေလးအိမ္ေရွ႕ကားရပ္ၿပီးဟြန္းသံေပးတာ ယုန္မေလးကိုမေခၚလို႔ ဘယ္သူ႔ေခၚမလဲဟုေတြးမိရင္း ယုန္မေလးကိုျမင္ရေတာ့မွာမို႔ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္။
ဆင္းလာပါၿပီ။ အျဖဴအစိမ္း ဆရာမအ၀တ္အစားႏွင့္၊ ဆံထံုးပံု႔ပံု႔ေလး အေနာက္တြင္ ထံုးထားသည္။ ႀကိမ္ျခင္းေတာင္းငယ္အား လက္တစ္ဖက္မွဆြဲကာ ဣေျႏၵရရေလးလွေနေသာ ျဖဴျဖဴပါးပါးမိန္းမငယ္ေလး ေရႊေသြးေအာင္ကားေရွ႕ခန္းတြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္အထိ သူမအလွတြင္ကၽြန္ေတာ္ မင္သက္ေနမိသည္။
ကားထြက္သြားေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္ကားရပ္ထားေသာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္သို႔၀င္လည္ကာ ယုန္မေလးအေၾကာင္း သိခ်င္စိတ္ျဖင့္ စနည္းနာမိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက တစ္လမ္းတည္းေနသူခ်င္းမို႔ ေတာင္ႀကီးမွ ရန္ကုန္သို႔ Posting က်ကာ မူလတန္းျပဆရာမတာ၀န္ျဖင့္ ယုန္မေလးယခုတိုက္ခန္းအား ေျပာင္းေရႊ႕လာသည္မွစ၍ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကို ေရႊေသြးေအာင္ျဖင့္တြဲေနသည့္ သတင္းကိုရင္နာစြာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကို႐ႈပ္မွန္းသိၿပီးသားမို႔ ေအးေဆး႐ိုးသားပံုရသည့္ ယုန္မေလးကို သနားက႐ုဏာသက္ေနၾကသည္။
ဘယ္ဘ၀ကက်ိန္စာ ကၽြန္ေတာ္မိထားခဲ့ပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာသူကို ကၽြန္ေတာ္သိကၽြမ္းခြင့္ မရွိမီကပင္ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကို၏ရည္းစားအျဖစ္ ရွိႏွင့္ေလၿပီ။ ညီအစ္ကိုရင္းမို႔ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ပိုသိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုက ပန္းတစ္ပြင့္ကို ခူးၿပီးနမ္း႐ံုျဖင့္ ေက်နပ္တတ္သူမဟုတ္။ ထိုပန္းႏြမ္းၿပီး ေႂကြသြားေအာင္ေခၽြၿပီးမွ သူမဟုတ္သလို ထားပစ္ခဲ့တတ္သူ။
ကေလးဘ၀မွစကတည္းက ထုိအက်င့္အားမုန္တီးစြာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုစ႐ိုက္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္လာခဲ့သည္ပဲ။
ယုန္မေလးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ ဆရာမဆိုသည့္ ဣေျႏၵသိကၡာေအာက္တြင္ နဂို႐ိုးစင္းပံုရွိလွသည့္ ယုန္မေလးကို စိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္။ ယုန္မေလးဣေျႏၵသိကၡာ မညစ္ႏြမ္းသြားေစခ်င္။ မည္သူ႔စကားမွ ျပန္မေျပာနားမေထာင္လုပ္တတ္သည့္ ေရႊေသြးေအာင္၏ အက်င့္ကိုသိေနတာမို႔ ယုန္မေလးကို ဘယ္လိုကာကြယ္ေပးရပါ့မလဲဟု ကၽြန္ေတာ္မေတြးတတ္ေတာ့။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ပူေလာင္လိုက္တာဗ်ာ။
ယုန္မေလးကို ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းပို႔တာ၀န္ တရား၀င္ကၽြန္ေတာ္မရေပမယ့္ ေရႊေသြးေအာင္ႏွင့္ ယုန္မေလးမသိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ယုန္မေလးေက်ာင္းတက္၊ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တိုင္း ယုန္မေလးကို လာေငးခဲ့မိပါသည္။
တစ္ေန႔ ယုန္မေလးေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္ ေရႊေသြးေအာင္ေရာက္မလာသျဖင့္ သူမကားရပ္ေစာင့္ရာ မလွမ္းမကမ္းသို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကား ခပ္ျဖည္းျဖည့္ေမာင္းလာၿပီး ကားထဲမွသူမကို ေငးေနမိသည္။
ယခင္က အေ၀းမွ မသဲမကြဲျမင္ဖူးတာမို႔ ယခုခပ္နီးနီးျမင္ရေသာအခါ က်က္သေရရွိလွေသာ ယုန္မေလး၏ အလွဂုဏ္၊ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သည့္ ဂုဏ္မ်ား သူမကိုျမင္႐ံုျဖင့္ ခံစားလာရသည္။ ဆံထံုးျဖင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းလြန္း၍သာ ဆရာမဟုသိႏိုင္ေပမယ့္ ဆံထံုးသာျဖဳတ္လိုက္ပါက ႏုငယ္အျပစ္ကင္းစင္လွသည့္ ယုန္မေလးမွာ အထက္တန္းေက်ာင္းသူႏွင့္ မွားေလာက္ေအာင္ ျဖဴစင္စြာလွလြန္းသူျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းလာႀကိဳသည့္ကားမ်ား အေတာ္ရွင္းရွင္းရွိသြားသည္အထိ ေရာက္မလာေသာ ေရႊေသြးေအာင္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာပ်က္လုလုျဖစ္ေနသည့္ ယုန္မေလးကို စိတ္မေကာင္းစြာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရသည္။
ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုအေၾကာင္းသိေနသူမို႔ သူယုန္မေလးကို စ၍ေရွာင္ေနၿပီဟု အတတ္သိလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာခင္ ယုန္မေလးရင္ကြဲ က်န္ခဲ့ရေတာ့မွာပဲ။ ယုန္မေလးကိုသနားစိတ္ျဖင့္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ဟုေတြးကာ ယုန္မေလးရပ္ေနရာဆီသို႔ ကားေမာင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။
“ကိုေရႊေသြးရဲ႕ မိတ္ေဆြမွတ္လား။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုေရႊေသြးရဲ႕ညီ ေငြေသြးေအာင္ပါ။ ငွါးကားေစာင့္ေနတာလား။ ကၽြန္ေတာ္လမ္းႀကံဳလိုက္ပို႔ပါရေစ။”
“ရပါတယ္။ ကၽြန္မ ကိုေရႊေသြးေအာင္ကိုေစာင့္ေနတာ။ သူလာေနက်။”
ကၽြန္ေတာ္က မသိေယာင္ေဆာင္ေျပာေပမယ့္ ႐ိုးသားသည့္ယုန္မေလးက အစ္ကို႔ကုိ
ေစာင့္ေနေၾကာင္း ညီကိုေျပာျပေနသည္။
“ေၾသာ္ ကိုေရႊေသြးမအားလို႔မလာတာျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ပဲ တာ၀န္ယူလိုက္ပို႔ေပးပါေစ။”
“ဟို..ရပါတယ္။ သူမအားရင္လဲ ကၽြန္မ အငွားကားနဲ႔ပဲ ျပန္ေတာ့မယ္။ ဒုကၡမရွာပါနဲ႔။”
“ဆရာမကိုေတြ႕ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုကို ေစာင့္ေနမွန္းသိရက္နဲ႔ လိုက္မပို႔ခဲ့ရင္ ကိုေရႊေသြးကၽြန္ေတာ့္ ေျပာေနပါ့မယ္။ လာပါ…တက္ပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပို႔ပါရေစ။”
ယုန္မေလးကဇြတ္ေခၚေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုအားနာလာကာ အေနာက္ခန္းတြင္၀င္ထိုင္သည္။မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ျဖင့္ ငိုခ်င္စိတ္တင္းထားဟန္တူေသာ ယုန္မေလး၏ မ်က္ရည္စိုေနေသာ မ်က္၀န္းနီမ်ားအား ေနာက္ၾကည့္မွန္မွ ခုိးၾကည့္ေနသည့္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရသည္။ တစ္ခါမွအနီးကပ္မျမင္ဖူးသည့္ ယုန္မေလးအသားအေရမ်ားမွာ ျဖဴႏုၿပီးပန္းႏုေရာင္ပန္းေနကာ ဆံခ်ည္မွ်င္ ေသြးေၾကာစိမ္းေလးမ်ားအားလည္း ျမင္ေနရသည္အထိ ယုန္မေလးအသားအေရက ႏုဖတ္ေနသည္။ ယုန္မေလးက ကားကိုလမ္းထိပ္တြင္ပင္ရပ္ေပးပါဟု ေတာင္းဆိုၿပီးဆင္းသြားသည္။
ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုျဖင့္ ယုန္မေလးျပတ္စဲသြားသည့္သတင္း၊ ယုန္မေလးအလုပ္မွႏႈတ္ထြက္စာတင္ၿပီး နယ္ကိုေျပာင္းေရႊ႕သြားသည့္သတင္းမ်ား ယုန္မေလးႏွင့္ တစ္လမ္းတည္းေန ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ ကၽြန္ေတာ္ မသိမသာ တီးေခါက္ေမးၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိခဲ့ရသည္။
ေရႊေသြးေအာင္က ထံုးစံအတိုင္း ေနာက္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ေနႏိုင္ေပမယ့္ ႐ိုးသားေအးေဆးလွသည့္ ယုန္မေလးဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ ယုန္မေလးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ လုပ္ေပးခြင့္မရွိပါလား။
အကယ္၍…..အကယ္၍မ်ား ယုန္မေလးကလက္ခံခဲ့လွ်င္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ယုန္မေလးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သြားခြင့္ရခ်င္သည္။ အစ္ကို၏ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ ယုန္မေလးက ခ်စ္သူ၏ညီျဖစ္သူ ကၽြန္ေတာ့္အားဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတာလဲ ကၽြန္ေတာ္သိသည္။
တခ်ဳိ႕ ေကာင္မေလးေတြက အရြဲ႕တိုက္ၿပီးလက္ခံႏိုင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ယုန္မေလးက အလြန္သိမ္ေမြ႕ ေအးေဆးလြန္းသူေလးမို႔ ညီျဖစ္သူ၏ကားကိုေတာင္ အိမ္ေရွ႕ထိစီးၿပီး မဆင္း၀့ံခဲ့သူ။ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားေရးရာက စခြင့္မရခဲ့ဘဲ အဆံုးသတ္ခံခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားလဲ ယုန္မေလးအတြက္ ကြဲအက္ေၾကခဲ့ၿပီ။
ဘယ္၀ဋ္ေႂကြးေၾကာင့္ ယုန္မေလးေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးခြင့္ ကၽြန္ေတာ့္တြင္မရွိရသလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျမင္ရင္ စြန္႔ပစ္ခဲ့သည့္ခ်စ္သူကို ပိုၿပီးသတိရ၊ ခံစားရမည့္ ယုန္မေလး၏ခံစားခ်က္ကို သိေနသူမို႔ ရင္ထဲကသာ ဆက္ခ်စ္ခြင့္ရွိေတာ့သည္လား …..
D ၀သုန္ (Burmesehearts.com)