မခ်ည္ဘဲၿငိတဲ့ႀကိဳး

ကံတရားရဲ႕ လွည့္ကြက္ေၾကာင့္ မရည္ရြယ္ဘဲ နင္နဲ႔ငါက အခန္းခ်င္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ အၿမဲ ၿမံဳစိစိေနတတ္တဲ့ငါ ကားေပၚကပစၥည္းေတြ ကူခ်ေပးတဲ့ညေနကတည္းက ၀ရန္တာမွာ ၀တၳဳဖတ္လိုက္၊ အေအးေသာက္သိုက္နဲ႔ ဇိမ္က်ေနတဲ့နင့္ကို ျမင္ကတည္းက မွတ္မိေနခဲ့တာပါ။

၁၀တန္းေျဖၿပီးကတည္းက မေတြ႔ျဖစ္ေတာ့တဲ့ နင့္အလွဟာ ဒီေလး၊ ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ ပိုလွလာတာငါျမင္ရေတာ့ နင့္မေတြ႔တဲ့ေနာက္ပိုင္း မွိန္သြားခဲ့တဲ့ရင္ခုန္သံေတြ တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔။ လွရက္လြန္းတဲ့ စႏၵာရယ္။ ခ်စ္သူစႏၵာ ဆိုတဲ့ နာမည္လွလွနဲ႔အတူ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းကတည္းက စႏၵာလို႔အမ်ားေခၚၾကတဲ့နင့္နေဘးမွာ ခ်စ္တဲ့သူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနခဲ့ေတာ့ ဒီထဲ ငါ၀င္မတိုးခဲ့ဘူး။ အေ၀းကျမင္ရတဲ့ နင့္အလွကို မသိမသာ ေခ်ာင္းေငးၾကည့္ရင္း ငါလဲတျခားေကာင္ေတြလို နင့္အလွမွာ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

အိမ္တက္ပြဲေန႔က နင္နဲ႔နင့္အေမ အိမ္မွာဒန္ေပါက္လာစားၾကေတာ့ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ေလး လွေနတဲ့နင့္ကို ငါေငးၾကည့္ရင္း ဒန္ေပါက္လိုက္ပြဲကူဖို႔တာ၀န္ေတာင္ ငါေမ့ေနခဲ့တာ။ ငါ့ညီမႏွစ္ေယာက္က ဒါကိုျမင္ၿပီး အဲဒီကတည္းက ငါနင့္ကိုေႂကြေနမွန္း သူတို႔သိခဲ့တာပါတဲ့။ တကယ္ဆို ဟိုးအလယ္တန္း၊ အထက္တန္း ရင္ခုန္တတ္စကတည္းက နင့္ကိုငါေႂကြခဲ့တာ သူတို႔ဘယ္သိႏိုင္မလဲ။

နင့္အေမက ငါ့အေမနဲ႔ စကားလက္ဆံုက်လို႔ ေတာင္ေမးေျမာက္ေမးရင္း နင္နဲ႔ငါ ေက်ာင္းအတူတူ၊ တစ္ႏွစ္တည္းဆယ္တန္းအတူတူ ေအာင္ခဲ့တာသိေတာ့ တို႔ႏွစ္ေယာက္မသိၾကဘူးလားလို႔ေတာင္ လွည့္ေမးခဲ့ေသးတယ္။ “မသိခဲ့ပါဘူး” လို႔ ငါ့ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျဖတဲ့ နင့္အေျဖကို သံေယာင္လိုက္ရင္း ငါကလဲ “ဟုတ္ကဲ့ မသိခဲ့ပါဘူးေပါ့။”

ငါကပဲနင့္ကို သိေနခဲ့တာလို႔ ဘလိုင္းႀကီး၀န္ခံရမွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္လွတယ္။ ဒါကိုနင္က “ငါ့ကိုတကယ္မသိခဲ့ဘူးလား” လို႔ အနားကပ္ၿပီး ခပ္တိုးတိုး ေမးေတာ့ တစ္ခါမွနင္နဲ႔ဒီလို မနီးကပ္ခဲ့ဘူးတဲ့ငါ ထေရွာင္မိမတတ္ ရင္ထဲလန္႔သြားခဲ့တာ။ တကယ္ဆို လန္႔တာထက္ ရင္ခုန္ျမန္သြားခဲ့တာျဖစ္ရမယ္။ ျပန္မေျဖဘဲ နင့္ကိုေၾကာင္အ ၾကည့္ေနတဲ့ငါ့ကို ကေလးစသလို ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ျပၿပီး ဘာမွမျဖစ္သလို ေက်ာက္ေက်ာႏႈိက္စားရင္း အေမတို႔ စကား၀ိုင္းထဲနင္ျပန္လွည့္သြားခဲ့တယ္။

အိမ္ခ်င္းကပ္ေနေတာ့မွ အေမတစ္ခု၊ သမီးတစ္ခုနဲ႔ နင့္မိသားစုအေၾကာင္း၊ နင္မေမြးခင္ကတည္းက ႏိုင္ငံျခားကျပန္မလာေတာ့ဘဲ ကိုယ္၀န္လြယ္ထားတဲ့နင့္အေမကို စြန္႔ပစ္သြားခဲ့တဲ့ နင့္အေဖအေၾကာင္းကိုပါ ငါသိလာရေတာ့ နင္နဲ႔ နင့္အေမကို ငါပိုသနားလာခဲ့တယ္။

ငါ့အေဖက အေနေအးတဲ့အတြက္ နင္တို႔အိမ္က ေယာက်ာ္းသားလုပ္ရမယ့္ အလုပ္မွန္သမွ် ငါကပဲကူလုပ္ေပးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေရတိုင္ကီ လဲတာ၊ ဘာညာပ်က္တာကအစ နင့္အေမေစ်းျခင္းကို ငါ့အေမေစ်းျခင္းနဲ႔အတူ ကူဆြဲေပးတာအဆံုး ငါလုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ နင့္အေမက ငါ့ကို သားတစ္ေယာက္လို အရမ္းခ်စ္တယ္လို႔ တဖြဖြေျပာခဲ့တာ။

နင္တို႔လဲ ေျမညီနဲ႔ အေပၚထပ္ ငါတို႔လိုပဲ ယူထားၾကတာမွန္ေပမယ့္ နင္တို႔အိမ္က မိန္းမသားခ်ည္းပဲေနတဲ့အိမ္မို႔လို႔လားေတာ့မသိ အၿမဲသပ္ရပ္ ေမႊးႀကိဳင္ေနတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ငါ့ညီမႏွစ္ေယာက္က နင္တို႔အိမ္ဘက္ အၿမဲေရာက္ေရာက္ေနတတ္တာ။

ငါကဘြဲ႕ရသြားတဲ့အထိ ေယာင္လို႔ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ နင္ကဆယ္တန္းၿပီးကတည္းက သင္တန္းေတြလႈိင္လႈိင္တက္ၿပီး ဒုတိယႏွစ္မွာ ေက်ာက္မ်က္ကုမၸဏီတစ္ခုကို ေထာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရစက ေယာက်္ားတန္မဲ့ ေယာင္ေနမိခဲ့တဲ့ ငါ့အခ်ိန္ေတြအတြက္ ငါရွက္ခဲ့တယ္။

ခုလိုေက်ာင္းၿပီးသြားလို႔ ကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႕ ေျခာက္တိေျခာက္ခ်က္ေနရာ ငါ၀င္လုပ္ေနခ်ိန္မွာ နင္ကေတာ့ ကားေကာင္းေကာင္းစီးၿပီး နင့္ကုမၸဏီကို တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ျပင္ေနခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ စိတ္၀င္စားတဲ့ ေက်ာက္မ်က္ေရာင္း၀ယ္ေရး နင္ဖြင့္ထားေပမယ့္ ရင္ဖံုးလက္စကနဲ႔ ထမိန္ေပ်ာ့ရွည္ရွည္၊ ကတၱီပါဖိနပ္နဲ႔ တင္ပါးဖံုးတဲ့ ဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြ၊ ကုေျႏၵရရျပင္တတ္တဲ့ နင့္ရဲ႕အလွအပမွာ ေက်ာင္းတုန္းကထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာတဲ့ ပုရိသေတြ နင့္အခ်စ္ရဖို႔ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ ေက်ာက္မ်က္အရည္အေသြးေတြ ေနာေက်ၿပီး အဂၤလိပ္စကား ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ေျပာတတ္တဲ့ နင္က ပါးနပ္စြာနဲ႔ ေယာက်္ားေတြကို ေရွ႕မတိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာ အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္တတ္ခဲ့တယ္။

တခ်ိဳ႕ေတြကနင့္ကိုေျပာတယ္။ “ၾကာၾကာ၀ါးမွခါးမွန္းသိ” တဲ့။ ခ်စ္ခြင့္ပန္တဲ့ေယာက်္ားေတြကို ခ်စ္တယ္လဲမေျပာ၊ မုန္းတယ္လဲမေျပာ။ အခြင့္အေရးလဲမေပး၊ အခြင့္အလမ္းလဲ မပိတ္ထားဘဲ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းလိုလို ဟိုမေရာက္၊ ဒီမေရာက္ဇတ္ေမ်ာေတြကို နင္ပဲဖန္တီးတတ္တယ္။ မေစာင့္ႏိုင္တဲ့သူ၊ စိတ္မရွည္တဲ့သူေတြရဲ႕ လက္ထပ္ပြဲကိုလဲ တျပံဳးျပံဳး နင္ပဲတက္ႏိုင္လြန္းတယ္။

“သူတို႔လက္ထပ္သြားတာ နင္ဘယ္လိုမွမခံစားရဘူးလား” လို႔ ငါေမးေတာ့ “အစကတည္းက သူတို႔ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုမွ မယံုခဲ့တာ ဘာခံစားရမွာလဲ” တဲ့။ ေကာင္းလိုက္တဲ့အေျဖ။

နင့္ကိုခ်စ္တယ္ေျပာသမွ် ေယာက်္ားေတြရဲ႕အခ်စ္ကို နင္မယံုခဲ့ေတာ့  နင့္ကိုငါ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာမထြက္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းႀကီးျပင္းလာတဲ့နင္က ငါ့ညီမေတြကို ေတာ္ေတာ္သံေယာဇဥ္ရွိတာ ေတြ႔ရေတာ့ ငါပီတိျဖစ္တယ္။ နင့္ဆံပင္အရွည္ႀကီးကို နင္အားတိုင္းေခါင္းၿဖီး က်စ္ဆံၿမီးက်စ္ေပးတတ္တဲ့ ငါ့ညီမအငယ္အတြက္ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ မုန္႔၀ယ္လာခဲ့ဖို႔ အၿမဲလိုလိုနင္မေမ့ဘူး။ အပ်ိဳေပါက္ျဖစ္လာတဲ့ ငါ့ညီမအႀကီးအတြက္လဲ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြ၊ လက္သည္းနီေတြ ၀ယ္ေပးတတ္ေတာ့ သူတို႔ေတြက နင့္ကို ခ်စ္လဲခ်စ္၊ အားလဲကိုး၊ အားလဲက်တယ္။ ငါ့မိဘေတြကလဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔့ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးကို ဦးစီးရွာေဖြေနတဲ့နင့္ကို ေလးစားၾကတယ္။

သူတို႔ေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ တစ္ေန႔ေန႔ ငါတို႔ခ်စ္ႀကိဳက္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္ဆိုတာ နင္ေရာ၊ ငါေရာ သိၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေယာက်္ားေတြရဲ႕အခ်စ္ကို မယံုတတ္တဲ့နင့္ကို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ငါက ဘယ္လိုခ်စ္တယ္လို႔ေျပာထြက္မလဲ။ နင္မယံုႏိုင္တာက နင့္အေဖ နင္တို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ကို လက္လြယ္စပယ္ ပစ္သြားခဲ့လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ေယာက်္ားတိုင္းဟာ နင့္အေဖလို မဟုတ္ဘူးလို႔ ငါေျပာမထြက္ရက္ခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ နင္ရင့္က်က္လာတဲ့အခ်ိန္၊ အခ်စ္ဆိုတာကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်လာခ်ိန္ထိ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ တိတ္တိတ္ကေလး ခ်စ္ျပသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ ငါ့အခ်စ္ကို နင္လဲျမင္သာေနမွာပါ။

ကမာၻလွည့္ခရီးသြားေတြ အလည္မ်ားတဲ့ၿမိဳ႕မွာ နင့္ရဲ႕ကုမၸဏီကို တိုးခ်ဲ႕ေတာ့ လုပ္ငန္းအေျခက်တဲ့အထိေနမယ္ဆိုၿပီး ရံဖန္ရံခါ ျပန္လာတတ္တာလြဲရင္ နင္အဲ့ဒီမွာပဲ အေနမ်ားခဲ့တယ္။ နင့္အေမကို နင္နဲ႔တပါတည္းေခၚေပမယ့္ ငါတို႔မိသားစုေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ နင့္အေမက နင့္ေနာက္မလိုက္ဘဲ နင္တို႔အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ေတာ့ ငါ့ညီမႏွစ္ေယာက္က နင့္အိမ္မွာပဲ အိပ္လိုက္၊စားလိုက္နဲ႔ နင့္အေမကို အေဖာ္ျပဳေနေပးေနပါတယ္။

တစ္ႏိုင္ငံတည္းေနၿပီး ၿမိဳ႕ကြဲသြားတဲ့နင္နဲ႔ငါ Online ကေန ညစဥ္နီးပါး စာ႐ိုက္ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ နင့္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆို နင္ Online မွာ မေပၚေသးရင္ နင္ဘာျဖစ္ေနမလဲ စိတ္ပူေနတတ္ၿပီး နင္အြန္လိုင္းေရာက္လာရင္ အဲဒီနင့္ Account နာမည္ကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေတာင္ ငါ့ရင္ေတြခုန္လာတယ္ဆို ပိုတယ္လို႔ဆိုၾကမလား။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာအမွန္တရားပါ။ ကြန္ပ်ဴတာေပၚျမင္ရတဲ့ နင့္ Account နာမည္၊ နင့္ဓါတ္ပံု၊ ေနာက္ဆံုး နင့္ Account Status ကအစ ငါ့ကို ရင္ခုန္ေစတယ္။ ညစဥ္နီးပါးဆိုေပမယ့္ နင္စိတ္မထင္ရင္ ငါ့ကို နင့္ Contact List ထဲက ဖ်က္ပစ္တတ္လို႔ နင့္ကို တစ္ခါတစ္ေလ ငါနားမလည္ဘူး။

“ကိုႀကီးလက္ေႏွးရင္ မမစႏၵာကအေ၀းမွာ သူမ်ားေနာက္ပါသြားမယ္လို႔” ၿခိမ္းေျခာက္သတိေပးတဲ့ ငါ့ညီမေတြစကားကို ငါဘာမွ မတုန္႔ျပန္ခဲ့ဘူး။ နင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လဲ ငါကေတာ့ တိတ္တိတ္ကေလး ခ်စ္ေနမွာပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ “သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ပဲေကာင္းပါတယ္” လို႔ ေရးထားတဲ့ နင့္ Account Status ကို ဖတ္ရခ်ိန္မွာ နာေနတဲ့ ငါ့ရင္ထဲကခံစားခ်က္ နင္မသိႏိုင္ပါဘူး။ ငါဖြင့္မေျပာဘဲ နင္ျပန္ခ်စ္ႏိုင္မယ့္အခ်ိန္ေကာင္း ေစာင့္ေနတာကမွ ဘယ္သူမွ မ်က္ႏွာမပ်က္ရဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္ဦးမယ္။

ငါ့ေၾကာင့္ ငါတို႔အခင္အမင္ပ်က္ခဲ့ရင္၊ ဆက္ဆံေရးပ်က္ခဲ့ရင္၊ ငါ့ညီမေတြနဲ႔ နင့္အၾကား အထင္လြဲမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ရင္၊ ႏွစ္မိသားစုအၾကား မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြျဖစ္ခဲ့ရင္ အင္း….ဒါေတြေတြးၿပီး နင္ျပန္ခ်စ္ႏိုင္မဲ့အခ်ိန္ကို တိတ္တိတ္ကေလးပဲ ေစာင့္သြားဖို႔၊ နင္ငါ့ကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရးေပးလာတဲ့အခ်ိန္အထိ၊ ငါ့အခ်စ္ကို လက္ခံဖို႔ အရိပ္အေယာင္ျပတဲ့အခ်ိန္အထိ ေစာင့္သြားဖို႔ ငါဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။

နင့္ဆီမွာ ငါ့အတြက္ အခ်စ္မရွိဘူးဆိုရင္ေတာင္ ငါေနမေကာင္းရင္ စိုးရိမ္တတ္တဲ့နင္ သံေယာဇဥ္ေတာ့ ရွိမွာပါ။ ဘာမွ မခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးက နင့္ႏွလံုးသားကို ၿငိလာတဲ့တစ္ေန႔အထိ ငါေစာင့္သြားမယ္။ နင္ငါ့ကို ခ်စ္လာႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔အထိ ငါေစာင့္သြားမယ္။ နင္ျပန္မခ်စ္ႏိုင္လဲ တစ္ဖက္သတ္ၿငိေနတဲ့ အခ်စ္ႀကိဳးေတြနဲ႔ ငါနင့္ကို တစ္သက္လံုးခ်စ္သြားမယ္။

D ၀သုန္ (Burmesehearts.com)