ေရျမင့္မွၾကာတင့္တယ္

ေရျပင္မွာ ၾကာပန္းေလး လွပတင့္တယ္ေနရင္ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေလးေတြနဲ႔ ပနာရစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရျမင့္မွ ၾကာတင့္ႏိုင္မယ္ မဟုတ္လား။ လူ႔ဘဝမွာလည္း ျမင့္မားတဲ့အဆင့္အတန္းမွာ ေရရွည္ရပ္တည္လိုတယ္ဆိုရင္ မိမိကိုယ္တိုင္ အရည္အခ်င္းကို ျမႇင့္တင္ထားရပါမယ္။ အရည္အခ်င္းမရွိဘဲ အေပၚေရာက္လာရင္ တာရွည္မခံပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔တန္တဲ့ေနရာကိုပဲ ျပန္ဆင္းေပးရတာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေနရာအတင္းဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္တဲ့ သူေတြက်ေတာ့ အရည္အခ်င္းမရွိေပမယ့္ ေနရာၿမဲေကာင္း ၿမဲႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို ကိုယ္သာအသိဆံုးမို႔ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈမရွိသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမွာပါ။ အရည္အခ်င္းအလိုက္ ဦးေႏွာက္သံုး ဆံုးျဖတ္ရမယ့္ေနရာေရာက္ရင္ မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔ သူမ်ားကို အားကိုးေနရမွာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ရင္ျဖင့္ မျပည့္မီတဲ့ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ မွားယြင္းေနႏိုင္ပါတယ္။

ၾကာပန္းကို မိန္းကေလးဘဝနဲ႔ တင္စားရင္ ဒီၾကာပန္းလွဖို႔ ေရျမင့္ရမယ္ဆိုတဲ့အခါ ျပည့္စံုခ်မ္းသာတဲ့သူကို လက္ထပ္ေပါင္းသင္းရမယ္လို႔ တလဲြေျပးျမင္လိုက္ေတာ့တာပဲ။ ႐ုပ္ျပလွတဲ့မိန္းကေလးေတြဟာ ျပည့္စံုခ်မ္းသာတဲ့သူကို လက္ထပ္လို႔ သူ႔ေငြေၾကးဂုဏ္ျဒပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုလာသလို ထင္ရေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာမႈကို ေရရွည္မထိန္းသိမ္းႏိုင္ပါဘူး။ အစကတည္းက ႐ုပ္ကေလးျပၿပီး ထူေထာင္ထားခဲ့တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းဆိုတာကို ထပ္မံျဖည့္စြက္မထားရင္ ေရမရွိေတာ့တဲ့အခါ ဒီၾကာပန္းရဲ႕ရလဒ္ဟာ ဘယ္လိုရွိႏိုင္မလဲ။

႐ုပ္ဆိုတာ အသက္အလိုက္ တေန႔ထက္တေန႔ အိုသြားတာမို႔ မအိုခင္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒီ႐ုပ္က မလွေတာ့ရင္ ၊ အိုလာလို႔ မလွေတာ့ရင္ ၊ ကိုယ့္ထက္လွတဲ့သူကို ကိုယ့္အမ်ိဳးသားက ေတြ႔ဆံုခဲ့ရင္ ႐ုပ္ျပလွလို႔ ဒီေနရာေရာက္လာခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အနာဂါတ္ဟာ ဆက္လွႏိုင္ပါေတာ့မလား။ ဘယ္အရာမွ မတည္ၿမဲဘူးဆိုတဲ့စကားဟာ မွန္သလို ႐ုပ္အလွဟာ တည္ၿမဲတတ္တဲ့အရာမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္အလွရွိတာေကာင္းပါတယ္။ စိတ္အလွဟာ ရွားပါးတဲ့ အရည္အခ်င္းတမ်ိဳးဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္ဝမ္းကိုယ္ေက်ာင္းႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းဆိုတာလည္း လိုအပ္ပါေသးတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒီအျမင့္ေနရာက ျပဳတ္က်ခဲ့ရင္ ပစ္တိုင္းေထာင္လို ျပန္မတ္ ၊ ျပန္ေထာင္ႏိုင္တဲ့ ဘဝအတြက္ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္း ရွိထားရပါမယ္။

လက္ရွိပစၥဳပၸန္ကိုလည္း တန္ဖိုးထား ၊ ေနာင္အနာဂါတ္အတြက္လည္း မိမိအရည္အခ်င္း ျပည့္သထက္ျပည့္မီေအာင္ ႀကိဳးစားပါရင္ ဘယ္လို အလွည့္အေျပာင္းလာလာ ဘဝမွာ အလံမလဲ ၊ မေဗဒါက ပန္းပန္ၿမဲပါ။

ကၽြန္မေရးတဲ့စာေတြဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို စိတ္ဓါတ္ျမႇင့္တင္ေပးတာ ၊ ဘဝမွာ အေရြးမမွားရေအာင္ ၊ ရရွိထားတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့အိမ္ေထာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲျပဳျပင္ႏိုင္ေအာင္ ၊ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို ေျခလွမ္းမကၽြံခင္ သတိရွိေနႏိုင္ေအာင္ ၊ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကေန ေအာင္ျမင္သာယာတဲ့ မိသားစုဘဝကေလး ဖန္တီးႏိုင္ေအာင္ ၊ မေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ စိတ္ဆင္းရဲတာ ၊ စိတ္ဓါတ္က်တာေတြနဲ႔ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြ ၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဘဝကို မျဖဳန္းတီးလိုက္ဘဲ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို ျမင့္သထက္ ျမႇင့္တင္ႏိုင္ေအာင္ ေရးသားေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ခံယူခ်က္ကေတာ့ မနက္ဖန္တိုင္းမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ခြင့္ရွိေနၿပီး ကိုယ့္မနက္ဖန္ကို ကိုယ္သာ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ၊ ဖန္တီးယူခြင့္ရွိတာပါ။

လက္ရွိအေျခအေနမွာလည္းမေပ်ာ္ ၊ ေကာင္းတဲ့အေျခအေနကိုလည္း အားထုတ္ မေျပာင္းလဲခ်င္ ၊ ေဘးထိုင္ဘုေျပာ ၊ ဘဝကို စိတ္ပ်က္ အားေလ်ာ့ၿပီး ကိုယ့္အိမ္ေထာင္မေကာင္းေၾကာင္း ၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းမေကာင္းေၾကာင္း စတဲ့ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ဘဝကိုေမွ်ာေနတဲ့သူေတြအတြက္ ကၽြန္မေရးတဲ့စာေတြက အက်ိဳးျဖစ္ေစမွာမဟုတ္ပါဘူး။ မိမိကိုယ္တိုင္ မေျပာင္းလဲခ်င္သေရြ႕ ဘယ္သူမွ မိမိကို ေျပာင္းလဲလို႔မရဘူး မဟုတ္လား။

အရပ္ေဒသအသီးသီးမွာ အမ်ိဳးေကာင္းသားေတြရွိတယ္ ၊ ေယာက်ာ္းေကာင္းေတြရွိတယ္ ၊ ခင္ပြန္းေကာင္းေတြရွိတယ္ ၊ ဖခင္ေကာင္းေတြရွိပါတယ္။ သူတို႔ေတြနဲ႔ ကိုယ္မဆံုခဲ့တာက သူတို႔ေတြကလည္း ဇနီးေကာင္းကို ရွာယူခဲ့ၾကလို႔ပါ။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြဟာ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြကိုပဲ ရယူလိုၾကတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း ၊ သားသမီးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းကို သူတို႔လိုခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒီအရည္အခ်င္းတကယ္ျပည့္မီေနတဲ့သူကို ခင္ပြန္းေကာင္းေတြက မပစ္သြားပါဘူး။ ပစ္သြားတယ္ဆို ခင္ပြန္းေကာင္း မဟုတ္လို႔ေပါ့။ ရွင္းေနတာပဲေနာ္။ သူပစ္သြားလဲ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းရွိတဲ့မိန္းမဟာ ဘဝမွာ ေအာက္မက်ပါဘူး။ ခင္ပြန္းနဲ႔ ကြဲသြားေပမယ့္ ၊ ခင္ပြန္းဆံုးသြားေပမယ့္ သားသမီးပိုက္လို႔ ဘဝကို ရင္ဆိုင္ေနတဲ့ စံျပမိခင္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပဲေလ။ သတိထားမိရင္ လူတန္းစားအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ျမင္ေတြ႔ေနႏိုင္ပါတယ္။

ဘဝကို ေပါ့ေပါ့ေလးျဖတ္သန္းၿပီး သားေကၽြးမႈ ၊ မယားေကၽြးမႈ ၊ အိမ္ေထာင့္တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္လိုတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြကလည္း ကၽြန္မစာေတြကို မ်က္စိစပါးေမႊး စူးေနမွာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ သူတို႔ဟာ ေပ်ာ္႐ႊင္သာယာတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာကို ေျပာင္းလဲျပဳျပင္ ထူေထာင္လိုသူေတြ မဟုတ္လို႔ပါပဲ။ အိမ္ေထာင္တခုမွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးမပါဘဲ ေပ်ာ္႐ႊင္သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး တည္ေဆာက္လို႔ ရေကာင္းရႏိုင္ပါတယ္။ တျခမ္းပဲ့မိသားစုေတာ့ ျဖစ္ေနမွာေပါ့ေနာ္။ သားသမီးေတြမွာလည္း ဖခင္ေမတၱာဆိုတာကို မခံစားရလို႔ ႏွလံုးသား တဖက္လပ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖဆိုးဆိုးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေန႔တဓူဝ ႐ိုက္ႏွက္ညႇဥ္းဆဲ ဆူပူခံၿပီး စိတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာရတာတို႔ ၊ ေန႔တဓူဝ ရန္ျဖစ္ ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္လို႔ ဇနီးျဖစ္သူရဲ႕ ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ နာက်င္ရတာထက္စာရင္ တဖက္လပ္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈနဲ႔ တျခမ္းပဲ့သာယာမႈေလးက ပိုလို႔ ဘဝအဓိပၸါယ္ ျပည့္စံုေစတယ္မဟုတ္လား။

ဒီေတာ့ မိမိကိုယ္ကို အရည္အခ်င္းျပည့္မီေအာင္ မႀကိဳးစားလိုဘဲ အိမ္ေထာင့္မေကာင္းေၾကာင္း ၊ ေယာက်ာ္းမေကာင္းေၾကာင္း ၊ ဘဝကံဆိုးေၾကာင္းေတြကိုပဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာဆိုခ်င္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ (အလားတူ) အိမ္ေထာင္တခုကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ သာယာေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးျဖစ္ေအာင္ ဦးေဆာင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမရွိတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြဟာ ကၽြန္မေရးတဲ့စာေတြနဲ႔ ဓါတ္မတည့္ပါဘူး။ ကၽြန္မစာေတြဟာ သူတို႔အတြက္ ဓါတ္စာမဟုတ္ဘဲ သေဘာမတူစရာ ၊ အျငင္းပြားစရာ ၊ လက္မခံႏိုင္စရာ ျဖစ္လို႔ေနမွာပါ။ သူတို႔ေရြးခ်ယ္မႈက ကၽြန္မခံယူခ်က္နဲ႔ တျခားစီပဲကိုး။

အိမ္ေထာင္ထူေထာင္ထားသူတိုင္းက ေပ်ာ္႐ႊင္သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးျဖစ္ခ်င္ၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ မျဖစ္ၾကသလဲ ဘက္ညီသူေတြ မဟုတ္လို႔ပါ။ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ အမ်ိဳးသား နဲ႔ အမ်ိဳးသမီး လိုအပ္ၿပီး သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ျဖစ္တည္ဖို႔ဆိုတာမွာလည္း ခင္ပြန္းေကာ ဇနီးပါ ဘက္ညီဖို႔ လိုအပ္လို႔ေနပါတယ္။

တစ္ဦးက တစ္ဦးနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးဆိုရင္ ၊ ဘက္မညီဘူးဆိုရင္ ၊ တစ္ေယာက္ရြဲ႕လို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က လိုက္ရြဲ႕ရင္ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးဟာ သာယာမႈ ဆိတ္သုဥ္းလို႔ေနမွာပါ။ တပါးသူေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ရြဲ႕ရင္း ေရွ႕ဆက္သြားမလား ၊ ကိုယ့္အနာဂါတ္ကို ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပံုမွန္အတိုင္း ျပန္တည့္မတ္မလားဆိုတာလည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ခံယူမႈနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ၿပီး လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ရလဒ္ေတြ ထြက္ေပၚလာခဲ့တာပါ။ အေၾကာင္းေကာင္းလို႔ အက်ိဳးထူးပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

ရတု (Burmesehearts.com)