ေရွး႐ိုးစြဲယံုၾကည္မႈတိုင္းဟာ အမွန္တရားေတာ့ မဟုတ္ပါ

ဘာသာ ၊ လူမ်ိဳးစုတိုင္းမွာ ေရွးစြဲယံုၾကည္မႈ ကိုယ္စီရွိၾကတယ္။ ဒီယံုၾကည္မႈတိုင္းဟာ အမွန္တရားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးေတြ ၊ ႏို႔တိုက္မိခင္ေတြ ခ်ဥ္ငန္စပ္ေတြ မစားရဘူးလို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၊ တခ်ဳိ႕ လူမ်ိဳးေတြမွာ အယံုအၾကည္ရွိပါတယ္။

စားေတာ့ဘာျဖစ္လဲ ။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကေလးကိုထိမယ္ ၊ ကေလးဆံပင္ပါလာမွာ မဟုတ္ဘူးတို႔ ဘာတို႔ အစံုေပါ့။ အဲဒါကို မယံုပါနဲ႔။ ကၽြန္မက အပ်ိဳကတည္းက ခ်ဥ္ငန္စပ္ဆိုသိပ္ႀကိဳက္တာ ၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတာ့လည္း ဒါပဲ အာသီသရွိတယ္။ ခင္ပြန္းကတားတယ္။ တားမရေတာ့ ဗိုက္အပ္ထားတဲ့ ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ တိုင္ၿပီးတားတယ္။ ဆရာဝန္ႀကီးက ဆႏၵရွိရင္ စားပါေစ။ ရပါတယ္တဲ့။ ဆရာဝန္ႀကီးရဲ႕စကားၾကားေတာ့ ခင္ပြန္းကို ဘယ့္ႏွယ္ရွိစလို႔ မ်က္စပစ္ျပၿပီး ကိုယ္စားခ်င္ရင္ စားတာပဲ။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တဲ့ကာလတေလ်ာက္လံုး ေရေတာ့ မ်ားမ်ားနဲ႔မွန္မွန္ေသာက္တယ္။ ေမြးလာတဲ့ကေလးဆိုတာ ဆံပင္ထူၿပီးသန္ေနတာပဲ။

ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက်ေတာ့ အပူ ၊ အစပ္ လံုးဝမစားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသူ ေမြးလာတဲ့ကေလးက်ေတာ့ ဆံပင္က်ဲပါးေနခဲ့တယ္။ အစပ္စားလို႔ ကေလးဆံပင္မပါေၾကးဆို ကၽြန္မကေလး ဘာလို႔ ဆံပင္တအားေကာင္းေနခဲ့သလဲ။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ကေလးက်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဆံပင္က်ဲပါးေနခဲ့သလဲ။ ဒီအယူအဆ မမွန္လို႔ပါ။

ဒီအယူအဆ မမွန္မွန္းသိလာေတာ့ ေမြးၿပီးေနာက္မွာလည္း ကၽြန္မဟာ မိခင္ႏို႔သီးသန္႔ ကေလးကိုတိုက္ေကၽြးေနေပမယ့္ အခ်ဥ္အစပ္ အစားမပ်က္ဘူး။ နည္းနည္းကေန စမ္းစားၾကည့္တယ္။ ကေလးဘာမွမျဖစ္ေတာ့ နည္းနည္းခ်င္းစီ တိုးစားတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္ေတြ႔ပါ။ ကေလးဟာ တခါမွ ဝမ္းသြားတာမ်ိဳး မႀကံဳခဲ့ရဘူး။ ဝမ္းသြားတယ္ဆိုတာ အစားအစာ မသန္႔လို႔ နဲ႔ မသန္႔စင္တဲ့လက္ေၾကာင့္ ၊ ဝမ္းသြားေစတဲ့ပိုးဝင္သြားလို႔ ျဖစ္တာပါ။

ေနာက္ဆံုး မိခင္ဝမ္းသြားသည့္တိုင္ ေရအိမ္ကထြက္လာတဲ့ မိခင္ရဲ႕လက္ကို ေသခ်ာသန္႔စင္မယ္ဆိုရင္ ကေလးဟာ မိခင္ဝမ္းသြားတိုင္း မသြားပါဘူး။ အေမက မုန္႔ဟင္းခါးစားလို႔ ကေလးဝမ္းသြားတာတို႔ ၊ အေမပဲဟင္းစားေသာက္မိလို႔  ကေလးဝမ္းပ်က္တာတို႔ ဆိုတာလည္း မဆိုင္ပါဘူး။ ဒီအပိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဆရာဝန္ႀကီးေတြရဲ႕ အႀကံျပဳေရးသားေဖာ္ျပခ်က္ကို ေနာက္ပိုင္း ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။

ေနာက္ၿပီးရွိေသးတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တုန္း ဓါတ္ပံုမ႐ိုက္ေကာင္းဘူးတို႔ (ဒီေခတ္မွာေတာ့ ဒီအယူအဆ ေလ်ာ့နည္းလာပါၿပီ) ၊ ကေလးပစၥည္း ႀကိဳမစုေကာင္းဖူး ကေလးတိမ္းပါးတတ္တယ္တို႔ ဘာတို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။

ခင္ပြန္းတနယ္ရပ္ျခားေရာက္ေနတဲ့ဇနီး ၊ ခင္ပြန္းဆံုးပါးသြားတဲ့ဇနီး ၊ တေကာင္ႂကြက္ မိခင္ေလာင္းေတြဟာ သူတို႔မွ ကေလးအတြက္ ႀကိဳမဝယ္ထားရင္ ေဆး႐ံုကဆင္းဆင္းခ်င္း ေမြးကင္းစကေလးပိုက္ၿပီး သြားဝယ္ရမွာလား။ မဟုတ္တာေနာ္။ ဒါကိုလည္း ကၽြန္မ မယံုၾကည္ပါဘူး။

ကၽြန္မဟာ ကေလးအတြက္ လိုအပ္တာေတြ ႀကိဳစုေဆာင္းပါတယ္။ သတိရတုန္း ၊ ႀကံဳတုန္းစုထားမွ ေမြးၿပီးမွဆို ကေလးတာဝန္တဖက္ ၊ ေမြးကင္းစကေလးတဖက္နဲ႔ ဘယ္ဝယ္အားမလဲ။ လူႀကံဳက ဝယ္ေပးသည့္တိုင္ အေရာင္ ၊ အရြယ္အစား ၊ အမ်ိဳးအစား ၊ ေစ်းႏႈန္း ၊ အေရအတြက္ အရာရာ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ဦးမွ မဟုတ္လား။

ကေလးမေမြးခင္ ပစၥည္းႀကိဳစုလို႔ ကေလးတိမ္းပါးေၾကးဆို ကၽြန္မကေလး အသက္ရွင္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီလိုယံုၾကည္မႈမ်ိဳးေတြကို အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ မေတြ႔ရဘူး။ စကၤာပူမွာေတာင္ မေတြ႔ရဘူး။ ဗိုက္ေလးငါးလကတည္းက ကေလးပစၥည္းေတြ လိုက္ဝယ္စုေနၾကတာ။ ဒီအယူအဆသာမွန္ေၾကးဆိုရင္ မ်ိဳးျပဳတ္ၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအယူအဆဟာလည္း မမွန္ပါဘူး။

ေနာက္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ေတြ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ လမ္းမထြက္ေကာင္းဘူးတို႔ ဘာတို႔ … ဒါလည္းမမွန္ဘူး။ တခါတေလ ကၽြန္မက အိပ္မရေတာ့ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္မွ ဟိုဟာစားခ်င္ ၊ ဒီဟာစားခ်င္ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒီေတာ့ ခင္ပြန္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထြက္စားတာပဲ။ ဘာမွမျဖစ္ေပါင္။

ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေရွး႐ိုးစြဲယံုၾကည္မႈတိုင္းဟာ အမွန္တရားမဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္မက သက္ေသထူလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနတုန္း စားခ်င္တဲ့ က်န္းမာေစတဲ့အရာမွန္သမွ် စားပါ။ ေရမ်ားမ်ားေသာက္ပါ။ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား မွန္မွန္လုပ္ေပးပါ။ စိတ္ဖိစီးမႈေလွ်ာ့ခ်ပါ။

ရတု (Burmesehearts.com)