ကေလးငယ္ေတြ မလိမ္ညာတတ္ဖို႔ အမွန္ကို ပြင့္လင္းစြာေျပာခြင့္ျပဳပါ

“ေမေမ နဲ႔ ေဖေဖ ဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္လဲ” အေမးခံရတဲ့ကေလးဟာ အေမ့ကိုတလွည့္ၾကည့္လိုက္ အေဖ့ကို တလွည့္ႀကည့္လိုက္နဲ႔ ဘာေျဖရေကာင္းမလဲ ၊ ဘယ္လိုအေျဖဟာ မိဘအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မလဲလို႔ ေခါင္းထဲမွာ စဥ္းစားရင္း အလုပ္႐ႈပ္ေနပါၿပီ။ ဒါကိုက ကေလးဟာ အမွန္ကို မေျပာဆိုရဲတာပါ။ ကေလးက ဘာေၾကာင့္ သူ႔ရင္ထဲရွိေနတာကို အမွန္မေျဖရဲသလဲ။ သူအမွန္ေျဖခဲ့တဲ့အခါတုန္းက သူ႔အေျဖကို တစံုတဦးက လက္မခံခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီလိုအေမးခံရတိုင္း ရင္ထဲရွိတာကို မေျဖရဲေတာ့ဘဲ လူႀကီးအၾကိဳက္ ေရြးေျဖႏိုင္ဖို႔ တနည္းအားျဖင့္ ရင္ထဲကအေျဖမွန္မဟုတ္တာေပးဖို႔ ေရြးခ်ယ္ရပါၿပီ။

ဒီလိုယွဥ္ၿပိဳင္ေရြးခ်ယ္ခိုင္းဖို႔ ေမးတဲ့စကားလံုးေတြကေနစၿပီး ကေလးဟာ အမွန္ကိုေျပာဆိုက်င့္ နည္းလာပါၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို သူဟာ ေမးတဲ့လူႀကီးအႀကိဳက္ကို ေရြးခ်ယ္ေျပာဆိုရေတာ့မွာေလ။ တခါတေလ တဦးကအေျဖကို သေဘာက်ၿပီး ေနာက္တဦးက သေဘာမက်သည့္တိုင္ သူ႔ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ႏိုင္သူ ၊ အျပစ္ေပးႏိုင္သူ ၊ စိတ္ဒဏ္ရာေပးႏိုင္သူကို ေၾကာက္ၿပီး ရင္ထဲကအေျဖမွန္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေျဖေပးလိုက္ရတာမ်ိဳးလည္းရွိပါတယ္။

ကၽြန္မငယ္ငယ္တုန္းက ဒီလိုခဏ ခဏ အေမးခံခဲ့ရတာမို႔ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း ရင္ထဲမွာရွိတဲ့ အေျဖမွန္ကိုေပးဖို႔ထက္ ေမးတဲ့သူအေပၚမူတည္ၿပီး သင့္သလို ေျဖျဖစ္ခဲ့တာေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မက်ခင္က အခု ကၽြန္မခင္ပြန္းျဖစ္လာမယ့္သူကို  သူ႔မိဘနဲ႔ကၽြန္မ ဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္သလဲလို႔ ေမးမိခဲ့ေတာ့ အံ့ၾသသလို ကၽြန္မကိုၾကည့္ၿပီး ဒီလိုႏႈိင္းယွဥ္ေမးခြန္းကို မေမးသင့္ေၾကာင္း ၊ သူ႔မိသားစုထဲမွာ ဒီလိုေမးေလ့မရွိတာမို႔ ဒီအေျဖကို သူႀကိဳမစဥ္းစားထားေၾကာင္း ၊ အခုစဥ္းစားရမယ္ဆိုရင္လည္း ဘယ္သူ႔ကိုပိုခ်စ္ပါတယ္လို႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရတဲ့အရာမဟုတ္ေၾကာင္း ၊ မိဘကို မိဘလိုတစ္မ်ိဳးခ်စ္သလို ကၽြန္မကိုလည္း ခ်စ္သူလိုတစ္မ်ိဳးခ်စ္တယ္လို႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။

လူ႔သဘာဝအရ ကိုယ့္ကိုပိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကို ၾကားခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔အေျဖဟာ ကၽြန္မအတြက္ ေလးေလးနက္နက္ ေတြးစရာျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ တဒဂၤ နားသာယာမႈ ၊ စိတ္သာယာမႈေလးအတြက္ မႏႈိင္းယွဥ္အပ္တာေတြကို မျဖစ္မေန ႏႈိင္းယွဥ္ေရြးခ်ယ္ခိုင္းတဲ့အခါ ၊ ဒီအေျဖကို စိတ္အလိုမက်လို႔ ေျဖသူကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာဆိုဒဏ္ေပး ၊ ျငဴစူတဲ့အခါ ေနာင္မွာ ေျဖတဲ့သူက ရင္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း သေဘာ႐ိုးေျဖပါေတာ့မလား စဥ္းစားစရာပဲ။ သူ႔စိတ္ထဲရွိရာ အမွန္အတိုင္း မေျဖႏိုင္ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီဆိုကတည္းက သူ႔ကို လိမ္ပါေတာ့လို႔ သြယ္ဝိုက္အသိေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ တခါတေလ အလိမ္စကားေတြနဲ႔ က်င့္သားရသြားရင္ အမွန္ကို လက္မခံႏိုင္တာလည္း ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ေလ။

ဒါကိုနားလည္သေဘာေပါက္သြားတဲ့ကၽြန္မဟာ တပါးသူကို က်ဥ္းထဲၾကပ္ထဲေရာက္ေအာင္ ဒီလို မႏႈိင္းယွဥ္အပ္တဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေမးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ မလိမ္ညာတတ္ေသးတဲ့ ၊ ျဖဴစင္ဆဲအ႐ိုးခံ ကေလးေတြကို ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳး မေမးသင့္ဘူးထင္တယ္။ “ေမေမ နဲ႔ ေဖေဖ ဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္လဲ” “ေမေမ နဲ႔ ေဒၚေဒၚ ဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္လဲ” “ဖိုးဖိုးနဲ႔ဖြားဖြား ဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္လဲ” “ဒီလူနဲ႔ဟိုလူ ဘယ္သူ႔ပိုခ်စ္လဲ” စသျဖင့္ အႏွစ္မပါဘဲ အေပၚယံေက်နပ္မႈေလးရယူလို႐ံု ႏႈိင္းယွဥ္ေမးခြန္းေတြ ကေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သမၽွ မေမးပါနဲ႔။ ေယာင္လို႔ေမးျဖစ္ခဲ့ရင္ သူ႔ရဲ႕ ရင္ထဲကလာတဲ့ အေျဖကို ေမးသူက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ လက္ခံလိုက္ပါ။ အထြန္႔တက္တာ ၊ ကေလးအေပၚ ျငဴ စူတာမ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႔။ ဒီလိုဆို ကေလးဟာ ဒီေမးခြန္းကို အေမးခံရသည့္တိုင္ေအာင္ သူ႔ရင္ထဲကအေျဖမွန္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ ဆက္လက္ထိန္းထားဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးရဲ႕သဘာဝကိုက သူ႔အေပၚ နားလည္ၿပီးေမတၱာေပးႏိုင္သူကို ပိုတြယ္တာၿပီး ခ်စ္ခင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူဟာ အေမျဖစ္ျဖစ္ ၊ အေဖျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဦးဦးေဒၚေဒၚျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဖိုးဖုိးဖြားဖြားျဖစ္ျဖစ္ ၊ အနီးဝန္းက်င္ရွိသူေတြျဖစ္ျဖစ္ ကေလးေတြဟာ စိတ္ခံစားတတ္မႈနဲ႔ အသိရွိသူမို႔ သူတို႔အေပၚ ႏူးညံ့ညင္သာစြာ ဆက္ဆံတတ္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္သူေတြကို ပိုတြယ္တာခ်စ္ခင္ပါတယ္။

ကေလးဟာ လူရင္းျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ခ်စ္ေစခ်င္သလိုမခ်စ္ဘူး ၊ ကိုယ္ၾကားခ်င္တဲ့ ကိုယ့္ကိုပိုခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကား ကေလးဆီက မၾကားရဘူးဆိုရင္ ကေလးဟာ တျခားလူကို ပိုခ်စ္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ပိုေၾကာက္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးရဲ႕ ခံစားမႈေတြ ကိုယ့္ဘက္ ပါလာေအာင္ ၊ သူ႔ရင္ထဲက ေၾကာက္ရြံ႔မႈေတြ ဖယ္ထုတ္ေပးႏိုင္ေအာင္ ၊ ကေလးရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့အတိုင္း အ႐ိုးခံ အမွန္ေျပာျဖစ္ေအာင္ ၊ လိမ္ညာမေျပာျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္က က်င့္ယူေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။

တခါတေလ လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုတကယ္မခ်စ္မွန္းသိေနရက္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုပိုခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အေျဖမွာ ေက်နပ္သာယာေနတတ္တယ္။ ဒါဟာ မိမိကိုယ္ကို လွည့္စားျခင္း ၊ သူမ်ားလိမ္ေျပာတာ ရိပ္မိသိရွိသည့္တိုင္ ဒီအလိမ္စကားမွာ သာယာျခင္းေတြ ျဖစ္တည္ေနလို႔ပါ။ တနည္းအားျဖင့္ မိမိရဲ႕အျဖစ္မွန္ကို လက္မခံလိုတာ ၊ ဖံုးကြယ္ထားလိုတာ ၊ အမွန္သိေပမယ့္ တဒဂၤျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေက်နပ္လိုတာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကေလးနဲ႔မွမဟုတ္ဘူး အရြယ္ေရာက္သူအခ်င္းခ်င္းမွာလည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္ ေျဖသူက လိမ္ညာေနေပမယ့္ ဒါကိုခံစားမိရင္ ဖံုးကြယ္မႈထားမႈအေပၚ မသာယာေနဘဲ အေျဖမွန္ကိုပဲလက္ခံလိုက္ပါ။

အေျဖမွန္ဟာ ကိုယ့္အတြက္ မေကာင္းဘူးဆိုရင္ ေနာင္တစ္ႀကိမ္မွာ ေကာင္းတဲ့အေျဖရႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမွာ ကိုယ့္တာဝန္ပဲေလ။ အေပၚယံအေျဖတစ္ခုမွာ သာယာလိုက္ရင္ ေျဖသူကို ေနာင္မွာလည္း လိမ္ညာအေျဖေပးဖို႔ တြန္းအားေပးလိုက္သလိုျဖစ္သလို ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီအေျဖမွာေက်နပ္ၿပီး လုပ္စရာရွိတာေတြ ၊ ျပင္စရာရွိတာေတြကို ျပင္ဆင္လုပ္ကိုင္မႈမရွိတဲ့အတြက္ ေနာင္မွာလည္း အမွန္ကိုဖုံးကြယ္ထားတဲ့ အေပၚယံလိမ္ညာစကားမွာပဲ ေက်နပ္ရမွာပါ။

အထူးသျဖင့္ ကေလးေတြ ဘာေၾကာင့္လိမ္တတ္လာတာလဲဆိုရင္ အမွန္ကို ေျပာခြင့္မရခဲ့လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ကိုေျပာလို႔ ေမးသူကဆိုသည့္တိုင္ ေျဖတဲ့သူ႔အေျဖမွန္အေပၚမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဒါသတႀကီး စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ တုန္႔ျပန္မႈေတြက ကေလးကို အမွန္မေျပာနဲ႔ ၊ ေမးသူမႀကိဳက္တဲ့ အမွန္စကားေျပာမိရင္ ဒီလိုလုပ္ခံရမယ္လို႔ သတိေပးလိုက္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ကေလးဟာ အမွန္ကိုမေျပာရဲေတာ့ဘဲ ဖံုးကြယ္ထိန္ခ်န္ေျပာရင္း ၊ လိမ္ညာေျပာရင္း ၊ ေက်နပ္ေအာင္ေျပာဆိုရင္းကေန လိမ္သထက္ လိမ္တတ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးလိမ္တတ္ေအာင္ ဘယ္သူေတြက သင္ေပးလိုက္တာလဲ။ ကေလးအနားမွာရွိတဲ့ လူႀကီးမိဘေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးအမွန္အတိုင္းေျပာတာဟာ အမွားလုပ္တာ ၊ ကိုယ္လက္မခံႏိုင္တာျဖစ္ေနသည့္တိုင္ မ်က္ႏွာကို ခ်က္ခ်င္းေဒါသူပုန္ထသလို မေျပာင္းလဲပါနဲ႔။ ရွိရင္းစြဲ မ်က္ႏွာအေနအထားနဲ႔ မ်က္လံုးအၾကည့္ကို (ဟန္ေဆာင္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္) ဆက္ထိန္းထားပါ။ ဒါဟာ ကေလးကို သူ႔အေျဖအတြက္ ကိုယ့္တုန္႔ျပန္မႈအေပၚ တရားလြန္မေၾကာက္ေအာင္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ ဆက္ဆံလိုက္တာပါ။

ေနာက္တဆင့္ကေတာ့ သူဒီလိုေျပာတာ ၊ လုပ္တာဟာ မေကာင္းဘူးလို႔ သူသေဘာေပါက္ နားလည္လာေအာင္ ေျပာဆိုသင္ျပတတ္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္မေျပာနဲ႔ ၊ မလုပ္နဲ႔ ၊ ေျပာရင္ လုပ္ရင္ အသိဘဲဆိုတဲ့စကားထက္ ဘာေၾကာင့္မလုပ္သင့္တယ္ ၊ ဘယ္လိုေၾကာင့္မေျပာသင့္တယ္ဆိုတာေတြကို ကေလးနားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ စိတ္ရွည္ရွည္ ေျပာဆိုဆံုးမတတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

မိဘဟာ ေျပာဆိုရတာ ၊ တိုင္ပင္ရတာ လြယ္ကူတဲ့သူ ၊ နားလည္တတ္တဲ့သူ ၊ မၾကမ္းတမ္းတဲ့သူ ၊ မွန္ကန္တဲ့အႀကံဥာဏ္နဲ႔ နည္းလမ္းေတြ ေပးတတ္သူသာမွန္ရင္ သားသမီးဟာ တခုခုျဖစ္လာရင္ ဒီလိုမိဘမ်ိဳးကို ဖြင့္ထုတ္ေျပာဆိုတိုင္ပင္ၿပီး အႀကံဥာဏ္ယူတတ္မွာပါ။ ကေလးရဲ႕ အေကာင္းဆံုး တီးတိုးေဖာ္ ၊ တိုင္ပင္ေဖာ္ဟာ မိဘ (အထူးသျဖင့္) မိခင္ပဲျဖစ္သင့္ပါတယ္။

မိဘက ကေလးကိုနားမလည္ေတာ့မွသာ ကေလးဟာ မိဘအျပင္ သူ႔ကိုနားလည္ႏိုင္မယ္လို႔ ယူဆတဲ့သူကို ဖြင့္ထုတ္ေျပာဆို တိုင္ပင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးဟာ သူ႔အတြင္းေရးနဲ႔ သူ႔ခံစားခ်က္ဆိုတာေတြကို လူႀကီးမိဘျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ကို ဖြင့္ထုတ္ေျပာဆိုတိုင္ပင္တာမ်ိဳးမလုပ္ဘဲ တျခားသူကို လုပ္တယ္ဆိုရင္ ကေလးကို အျပစ္တင္ဖို႔ထက္ ငါဟာ ကေလးကို အမွန္အတိုင္း ပြင့္လင္းစြာေျပာခြင့္ေပးခဲ့ပါရဲ႕လားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးဟာ ကိုယ့္ကို အမွန္အတိုင္း ပြင့္လင္းစြာေျပာခြင့္မရခဲ့ဘူးဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ ဖံုးကြယ္ထိန္ခ်န္ထားေတာ့မွာေလ။ သူ႔အခက္အခဲနဲ႔ ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ေတြကိုလည္း ဖြင့္ထုတ္ေျပာဆို တိုင္ပင္မႈျပဳမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ႀကိဳက္သည့္အေျဖျဖစ္ေစ ၊ မႀကိဳက္သည့္အေျဖျဖစ္ေစ ကေလးကို အမွန္အတိုင္း ပြင့္လင္းစြာေျပာခြင့္ေပးပါ။ သူ႔အေျဖကို သင့္မသင့္ ၊ မွန္မမွန္ အေကာင္းဘက္ကေန ျဖစ္သင့္တာကို ေလသံေအးေအး ခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ နားလည္ေအာင္ ေျပာဆိုရွင္းျပပါ။ ကေလးကို အေကာင္းဆံုးေသာ နားလည္မႈေတြ ၊ ေႏြးေထြးမႈေတြေပးပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ ကိုယ္ဟာ ကေလးရဲ႕ ဘဝတေလ်ာက္မွာ အတိုင္ပင္ခံအျဖစ္ ၊ အယံုၾကည္ရဆံုးသူအျဖစ္ ၊ နားလည္မႈအေပးႏိုင္ဆံုးသူအျဖစ္ ရပ္တည္ေနမွာပါ။

ရတု (Burmesehearts.com)