ဘာသာတရားအား စတင္ေလ့လာျခင္း

မိသားစုထဲမွာ အေတြးအေခၚ ကြဲထြက္လာခဲ့တာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္တယ္။ တမိသားစုလံုးက ဒီလိုမေတြးနဲ႔ ၊ ဒီလိုမေမးနဲ႔။ ငရဲက်မယ္ ၊ ေသရင္ ငရဲျပည္ေရာက္မယ္လို႔ ဘယ္လိုေျခာက္ေျခာက္ ကၽြန္မရဲ႕ ကိုယ္ႏႈတ္အမူအရာကိုသာ ကန္႔သတ္လို႔ရမယ္ ၊ ကၽြန္မရဲ႕ အေတြးေတြကိုေတာ့ ကန္႔သတ္လို႔မရခဲ့ဘူး။

ကၽြန္မ စစိတ္ဝင္စားလာခဲ့တာက လူေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ ဘာသာေတြ ကြဲေနၾကတာလဲ ၊ ကိုယ့္ဘာသာက ဘာထူးျခားၿပီး သူမ်ားဘာသာက ဘာထူးျခားခ်က္ေတြ ရွိေနလဲ ၊ ဘာလို႔ ကၽြန္မတို႔မိသားစုဝင္ေတြဟာ မ်ိဳးဆက္အလိုက္ ဗုဒၶဘာသာကိုပဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲကိုးကြယ္ၿပီး က်န္တဲ့ဘာသာဝင္ေတြကလည္း အမ်ားအားျဖင့္ သူတို႔ဘာသာကိုပဲ အစဥ္အဆက္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ကိုးကြယ္ၾကသလဲဆိုတာကို စေတြးတတ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒါ ကၽြန္မအလယ္တန္းေလာက္မွာ စမယ္ထင္တယ္။ ဒီအေတြးကို ေမးခဲ့မိလို႔ ေမးမိတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္မကို ဘာသာျခားေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံခြင့္ အိမ္က ကန္႔သတ္ခဲ့ပါတယ္။

အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မေပါင္းရေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႔ က်ဴရွင္မွာ ဘာသာျခားေတြကို ကၽြန္မေပါင္းသင္းပါတယ္။ သူတို႔စိတ္ထား ၊ သူတို႔အမူအက်င့္ကေန သူတို႔ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရားရဲ႕ အဆံုးအမဆိုတာကို အကဲခတ္ပါတယ္။ အလယ္တန္းအရြယ္ ကေလးေတြဟာ ဘာသာေရးအေၾကာင္း ဘယ္လို ႏႈိက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ သိႏိုင္ဦးမလဲ။ ငယ္ေသးေတာ့ ေမးလည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း မိ႐ိုးဖလာ ဘာသာဝင္ေတြ ျဖစ္ေနေတာပါပဲ။ ဘာမွ ထဲထဲဝင္ဝင္ မရွင္းျပႏိုင္ေသးဘူးေလ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔ဘုရားဟာ သူတို႔အတြက္ ကယ္တင္ရွင္တစ္ဦးလို႔ အမႊန္းတင္ပါတယ္။

ကေလးအေတြးဆိုေတာ့ ကၽြန္မလည္း ကယ္တင္ခံခ်င္တာေပါ့။ သူတို႔ေသရင္ သူတို႔ဘုရားနဲ႔ အတူရွိေနမယ္ သူတို႔ေျပာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မတို႔ေသရင္ဘာျဖစ္မလဲလို႔ ကၽြန္မသိခ်င္လာခဲ့တယ္။ တေန႔မွာေတာ့ အိမ္က သေဘာေကာင္းေကာင္း အေဒၚႀကီး ၊ ဘုရားတရားလည္း အေတာ္ကိုင္း႐ႈိင္းတဲ့ အေဒၚႀကီးကို ကၽြန္မတို႔ေသရင္ ဘာျဖစ္မလဲလို႔ ေမးခဲ့ဖူးပါတယ္။

ေကာင္းမႈလုပ္ရင္ နတ္ျပည္ေရာက္မယ္ ၊ မေကာင္းမႈလုပ္ရင္ သရဲ ၊ တရိစာၦန္ေတြျဖစ္ရင္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ငရဲ သြားရမယ္လို႔ ကေလးနားလည္ေအာင္ သူရွင္းျပေတာ့ နတ္ျပည္မွာ ဘာရွိလဲ ထပ္ေမးျဖစ္တယ္။ ငရဲျပည္အပါအဝင္ က်န္တာေတြက ကၽြန္မအတြက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေနေတာ့ နတ္ျပည္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားတယ္။ နတ္သား ၊ နတ္သမီးေတြ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္နဲ႔ လွတယ္ဆိုတာလည္း ႐ုပ္ျမင္သံၾကားေတြမွာ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့ အဲလိုလွလားေမးျဖစ္တာပါ။ လွတဲ့အျပင္ တတိုင္းရတယ္ဆိုေတာ့ ပိုစိတ္ဝင္စားတာေပါ့။ ဒီ့ထက္ေကာင္းတာေတြ ရွိေသးလားဆိုေတာ့ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ လူျဖစ္ရင္ လူခ်မ္းသာ ၊ နတ္ျဖစ္ရင္နတ္ခ်မ္းသာ ေနာက္ဆံုး သရဲ ၊ တေစၦနဲ႔ တရိစာၦန္ျဖစ္ဦးေတာ့ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ျပည့္ျပည့္စံုစံုေနရတယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ နိဗၺာန္ပဲတဲ့။ သူမ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့အတိုင္း ျပန္ေျပာျပတာပါ။

အေကာင္းဆံုးဆိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားတာေပါ့ေနာ္။ နိဗၺာန္မွာ ဘာရွိသလဲဆိုေတာ့ ဘာမွမရွိဘူးတဲ့။ ဘာမွမရဘဲ ဘာမွလည္းမျဖစ္ေတာ့တာတဲ့။ သံသရာကုန္သြားတာ လို႔ ရွင္းတာကို ကေလးဆိုေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ဘူး။

“ဘာမွမရွိရင္ ပ်င္းစရာႀကီး နတ္ျပည္ကမွ ေတာင့္တတိုင္း ျဖစ္ေသးတယ္”ဆိုၿပီး အဲဒီကတည္းက ျပဳသမၽွကုသိုလ္အစုစုေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ရပါလို၏ ဆိုတဲ့စကားကို ဆိုရမယ့္အေျခအေနေတြ ႀကံဳလာသည့္တိုင္ စိတ္ပါလက္ပါ မဆိုျဖစ္ေတာ့ဘဲ စိတ္မပါလက္မပါ အျဖစ္ ေဖာ့ဆိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာမွမရွိဘဲ ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ေနရာႀကီး မသြားခ်င္ပါဘူးေပါ့။ ဆုေတာင္းျပည့္လို႔ ေရာက္သြားရင္ ဒုကၡပဲလို႔ေတာင္ ေတြးမိခဲ့ေသးတာ။ ကေလးကိုး ။ ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပမယ့္သူလည္း မရွိသလို ဥာဏ္လည္းမမီေသးဘူးေလ။

ဆယ္တန္းေျဖၿပီးေနာက္မွာေတာ့ အေပါင္းအသင္း အေတာ္ဝင္ဆန္႔လာခဲ့တယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္း ၊ ေက်ာင္းတက္ရင္း ဘာသာျခားေတြကို ပိုေပါင္းသင္းျဖစ္ေတာ့ စကားႏႈိက္ၾကည့္ခဲ့တယ္။ ဘာသာျခားေတြရဲ႕ ဘာသာေရးဆိုင္ရာစာအုပ္ေတြ အိမ္ကမသိေအာင္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ ဗလီသာ မသြားဖူးတာ ၊ ဟိႏၵဴ ဘုရားေက်ာင္းကိုလည္း ဆုေတာင္းသလိုမ်ိဳး ရံဖန္ရံခါ လည္ပတ္ဖူးတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းကိုေတာ့ ကာလအတိုင္းအတာတခုအထိ ပံုမွန္လိုလို အပတ္တိုင္း သြားျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္တိုင္က ေ႐ႊတိဂံုဘုရားမွာ တံျမက္စည္းလႇည္းဖို႔ အသင္းဝင္ျဖစ္ၿပီး အပတ္စဥ္ တံျမက္စည္းလွည္း ပူေဇာ္ျဖစ္ေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းကို ေစာေရာက္ရင္လည္း တံျမက္စည္းတေခ်ာင္းနဲ႔ လိုက္လွည္းက်င္းေပးေလ့ရွိလို႔ သင္းအုပ္ဆရာေတာ္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္ခ်ီးက်ဴးမႈကို ခံရေလ့ရွိတယ္။

တေနရာတည္းမွာ ၊ တစ္ေက်ာင္းတည္းမွာ ေလ့လာတာမ်ိဳးမလုပ္ဘဲ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတက္ၿပီး သူတို႔ေဟာေျပာတာကို နားေထာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ အစၥလာမ္ဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး ဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္နဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ေမးျမန္းေလ့ရွိတာပါ။ ဝင္ေလ့လာလို႔မွ မရတာေနာ္။ ဒါေတြလုပ္ေနတာကို အိမ္က မသိပါဘူး။ သင္တန္းလိုလို ၊ စာၾကည့္တိုက္ စာသြားဖတ္သလိုလိုနဲ႔ ဘာသာကြဲျပားမႈအေၾကာင္းကို ပိုေလ့လာၿပီး ဘယ္ဘာသာကို ဘာေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ထိုက္တယ္ဆိုတာကို ကြဲကြဲျပားျပား သိခ်င္တာပါ။

ၾသကာသ (Burmesehearts.com)