class="post-thumbnail open-lightbox" href>
ဆင့္ပြားအေတြးမ်ား
အေတြးတစ္စ စလိုက္တာႏွင့္ ကိုယ္ေတြးရင္ေတြးသေလာက္ ထိုဆင့္ပြားအေတြးမ်ားက အဆံုးမသတ္ႏိုင္။ တစ္စၿပီးတစ္စ ဆင့္ကာဆင့္ကာ အေတြးမ်ားပြားေတာ့သည္။ ေကာင္မေလးလွလွတစ္ေယာက္ မ်က္စိေရွ႕မွျဖတ္သြားလွ်င္ လွလိုက္တဲ့ေကာင္မေလးဟု စိတ္ထဲျဖစ္မိသည္။
ဒီအေတြး ဒီတင္ရပ္သြားလားဆိုေတာ့မဟုတ္။ သူမ၏အလွကို ဆက္ေတြးမိပါက ဘယ္ေနရာက ဘယ္လိုလွတာ၊ ဒီအ၀တ္နဲ႔ ဘယ္လိုလိုက္တာ၊ ဆံပင္ပံုေလးက ဘယ္လို၊ ဖိနပ္ကဘယ္လိုစသျဖင့္ ေတြးသေလာက္ အေတြးမဆံုး။ ဒါက သူမအလွအေပၚျဖစ္လာသည့္ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ားျဖစ္သည္။
ႏွစ္သက္စရာ ျမင္႐ံုျဖင့္ပဲ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ား ျဖစ္လာတတ္သလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါ။ မႏွစ္သက္စရာဆိုလဲ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ား ျဖစ္လာတတ္ပါသည္။ မိမိအေၾကာင္း ေျပာတဲ့အတင္းကို ျပန္ၾကားရရင္ သူကမ်ားငါ့ကို ဒီလိုေျပာတယ္။ သူကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္လို၊ ဘယ္ပံု စသျဖင့္ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါသည္။ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ားသည္ အျမင္၊ အၾကား၊ အနံ႔၊ အရသာ ႏွင့္ အေတြ႕အထိ တို႔မွတဆင့္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါသည္။
ျမင္ရင္လဲ ဘယ္လိုႏွစ္သက္စရာေကာင္းတာ၊ ဘယ္လို မႏွစ္သက္စရာေကာင္းတာ စသျဖင့္ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ား ေတြးတတ္သည္။ ၾကားရင္လဲ ဘယ္လိုနား၀င္ခ်ိဳတာ၊ ဘယ္လိုနားကေလာတာ စသျဖင့္ ဆင့္ပြားေတြးတတ္သည္။ အနံ႔ဆိုလဲ ဘယ္လိုေမႊးတာ ဘယ္လိုေအာ္ဂလီဆန္တာ စသျဖင့္ ဆင့္ပြားေတြးတတ္သည္။ အရသာဆိုလဲ ဘယ္လိုစားေကာင္းတာ၊ ဘယ္လိုအ၀င္ဆိုးတာ စသျဖင့္ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ား ျဖစ္လာတတ္ပါသည္။
ထိုဆင့္ပြားအေတြးမ်ား အားႀကီးလာလွ်င္ ေတြးေနသည့္စိတ္က ေတြးေနသည္ထက္ ထိန္းမရေတာ့ဘဲ ႏႈတ္ကပါထုတ္ေျပာေတာ့သည္။ ဘယ္လိုလွတာ၊ ဘယ္လို႐ုပ္ဆိုးတာ စသျဖင့္ ေကာင္းေတာ့လဲ ေကာင္းသတင္း၊ မေကာင္းေတာ့လဲ အတင္းရယ္လို႔ ျဖစ္လာပါသည္။
ေကာင္းတာေျပာတာ ျပန္ၾကားရလွ်င္ လူတိုင္းနီးပါး ႏွစ္သက္ၾကေပမယ့္ အဆိုးျပန္ၾကားလွ်င္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မိတ္ပ်က္လာတတ္ပါသည္။ ဤသို႔ျဖစ္ဖန္မ်ားလာလွ်င္ အဆက္အဆံပ်က္ၿပီး ေနာက္ဆံုး အရမ္းခ်စ္ခင္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့လင့္ကစား မေတြ႔ခ်င္၊ မျမင္ခ်င္တဲ့အထိ မုန္းတီးသြားတတ္ၾကပါသည္။ အေျခခံမွာ အေတြးတစ္စမွ ျဖစ္လာေသာ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
လွတာျမင္လွ်င္ လွတယ္ဆိုသည့္ အေတြးျဖင့္ရပ္ၿပီး ဆက္မေတြးလွ်င္ ထိုအလွေၾကာင့္ အာ႐ံုဖမ္းစားျခင္း မခံရေတာ့။ ၾကိဳက္သည့္ပစၥည္းေတြ႔လွ်င္ ၾကိဳက္သည္ဆိုတာႏွင့္ရပ္ၿပီး ဆက္မေတြးပါက ထိုပစၥည္းကို ခိုး၀ွက္ယူခ်င္ေသာစိတ္ဆိုသည္မွာ ျဖစ္လာမည္မဟုတ္။
ဒီအရသာေကာင္းတာကို ေကာင္းသည္ဆိုသည့္ အေတြးျဖင့္ရပ္ထားလွ်င္ သူမ်ားမေကၽြးခ်င္သည့္ ဒီအရသာအား ခိုးစားခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာေတာ့မည္မဟုတ္။ ထိုနည္းတူစြာ မေကာင္းဘူးဟု မိမိထင္သည့္ အေတြးတစ္စ စိတ္ထဲ၀င္လာပါက ဆက္ေတြးတာ မေကာင္းဘူးဟုထင္လွ်င္ ထိုအေတြးစ ေရာက္တဲ့ေနရာတြင္ ျဖတ္ထားသင့္သည္။
ျဖတ္ထားသင့္သည့္ အေတြးစကို ျဖတ္မထားဘဲ ဆက္ေတြး၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ားေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔တြင္ မမွားသင့္ေသာ အမွားမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရေတာ့သည္။ မသင့္ဘူးထင္လွ်င္ ဤအေတြးစ အင္အားမႀကီးခင္ ျဖတ္ထားလိုက္မွေကာင္းသည္။
အေကာင္းႏွင့္အဆိုး ဒြန္တြဲေနသည့္ ေလာကႀကီးထဲ ဆင့္ပြားအေတြးတိုင္း မေကာင္းဘူးဟု ေျပာ၍မရပါ။ ျပႆနာတစ္ခုကို အေျဖရွာလိုပါက ဆင့္ကာဆင့္ကာ ေတြးေတာသံုးသပ္ပါမွ နက္နဲသည့္ အေျဖမွန္ကို ေတြ႔ရမည္။
ႀကံဳဖူးေသာ အမွားကို ဆင့္ကာဆင့္ကာ ေတြးေတာသံုးသပ္၍ မိမိအမွားကို ရွာေတြ႔မွ ေနာင္တြင္ အမွန္ျဖစ္ႏိုင္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက မိမိအမွားမိမိ သတိမထားမိဘဲ ဆက္ကာဆက္ကာ အမွားမ်ား ဆက္လုပ္ၿပီး မွားၿပီးရင္းမွားေနတတ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ အေတြးတစ္စကို ဆင့္ပြားေတြးေတာသံုးသပ္ပါမွ အမွားမ်ား ထပ္ခါထပ္ခါ မလုပ္မိမွာျဖစ္သည္။
ဤကိစၥ သင့္သည္၊ မသင့္သည္ကို ဥာဏ္ကူမွသိမည္။ ဥာဏ္နည္းသူမ်ားက မေတြးသင့္သည္မ်ားကိုေတြး၊ မလုပ္သင့္သည္မ်ားကိုလုပ္၊ မမွားသင့္သည္မ်ားကို အထပ္ထပ္အခါခါမွားရင္း ဘ၀ကို မထူးဇတ္ခင္းေနၾကသည္။ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အေတြးတစ္စကို သင့္မသင့္ မဆံုးျဖတ္ဘဲ စိတ္ေပ်ာ္သလိုေတြး၊ စိတ္ေပ်ာ္ရာလုပ္ရင္း ေနာက္ဆံုး မေပ်ာ္ႏိုင္ေသာ ဘ၀နိဂံုးျဖင့္ အဆံုးသတ္ရသည္။
အေတြးတစ္စ အာ႐ံုထဲ၀င္လာသည္ႏွင့္ ဤအေတြးသည္ မိမိကိုအက်ိဳးတကယ္ျပဳလား၊ သူမ်ားကို အက်ိဳးယုတ္ေစသလား၊ ဆက္ေတြးလို႔ ဘာအက်ိဳးရွိႏိုင္သလဲ ေသခ်ာသံုးသပ္ၿပီးမွ ဆင့္ပြားေတြးက်င့္ရလာလွ်င္ျဖင့္ မိမိ၏စိတ္မွာ နဂိုရွင္းလင္းေနေပလိမ့္မည္။သူမ်ားအက်ိဳးမရွိတာ အေတြးျဖင့္ေတာင္ မလုပ္တဲ့အတြက္ မိမိကိုယ္ကို ပိုေလးစားလာသည္။
သူမ်ားလဲ အက်ိဳးမယုတ္၊ မိမိလဲအက်ိဳးရွိသည့္အေတြးမွန္လွ်င္ ဆက္ေတြးပါ။ ဤဆင့္ပြားအေတြးမ်ားသည္ အေရးမႀကီးသလိုႏွင့္ ဘဝတြင္အေရးႀကီးလွသည္။ မိမိဥာဏ္ အနိမ့္အျမင့္ေပၚမူတည္၍ လိုသလို အသံုးခ်၍ရသည္။
ေလ့လာသံုးသပ္ဆင္ျခင္ဥာဏ္ဆိုတာ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ားမွ အေျခခံလာျခင္းျဖစ္သည္။ လူသတ္မႈလိုမ်ိဳး ရာဇဝတ္မႈေတြဟာလည္း ထိုဆင့္ပြားအေတြးမ်ားကို အေျခခံ၍ စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆင့္ပြားအေတြးမ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အဆိပ္အေတာက္မ်ား ကင္းေ၀း၍ ေဆးအျဖစ္ ဥာဏ္မီသလို အသံုးခ်ႏိုင္ေစဖို႔ ဆႏၵျပဳလ်က္……
အမႈန္ (Burmesehearts.com)