class="post-thumbnail open-lightbox" href>
ခင္ပြန္းေကာင္း ၊ ဖခင္ေကာင္းကိုမွ လက္တြဲလိုသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္
အပ်ိဳစင္အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အလွပဆံုးအိမ္မက္ဟာ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ခင္ၾကင္နာၿပီး ကိုယ္က ခ်စ္ခင္ၾကင္နာရတဲ့ ခင္ပြန္းနဲ႔ ႐ိုးေျမက် အတူေပါင္းဖက္သြားရဖို႔ပါ။ ဒီ့ထက္တဆင့္တိုး ရလိုစိတ္မွာေတာ့ အဲဒီလို ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူက အားကိုးရတဲ့သူ ၊ ခင္ပြန္းတာဝန္တင္မက အိမ္ေထာင့္တာဝန္ကို ေက်တဲ့သူျဖစ္ခ်င္ၾကတာ အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဆႏၵပါ။ ဒီ့ထက္တဆင့္တိုးသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ မိမိတို႔ႏွစ္ဦးရလာတဲ့ရင္ေသြးကို မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မၾကထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့သူ ၊ မိသားစုတြင္းသာယာေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့သူ ၊ ဇနီးနဲ႔ သားသမီးအေပၚမွာ တာဝန္ေက်ပြန္ၿပီး ၾကင္နာေႏြးေထြးတဲ့ ဖခင္ေကာင္း ၊ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ပါ။
ဒါေပမယ့္လည္းေလ အိမ္ေထာင္ရွင္မေတြ ၊ မိခင္ေတြ အမ်ားစု မွတ္ခ်က္ျပဳသံကို ေရွ႕သို႔မဆက္ခင္ အေနာက္သို႔ ေမွ်ာ္ေတြးပါ ၊ ဇနီးကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနစဥ္ အလိုအပ္ဆံုးအရာ ၊ မီးဖြားၿပီးစမိခင္သည္ အကူအညီလိုေသာသူျဖစ္သည္ ၊ ကေလးမိခင္မ်ားကို နားလည္မႈေပးပါ ဆိုတဲ့ ပို႔စ္ေတြရဲ႕ facebook စာမ်က္ႏွာမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အမ်ားစုေသာ အမ်ိဳးသမီးေတြက သူမတို႔ခင္ပြန္းေတြဆီက သိတတ္မႈ ၊ ၾကင္နာမႈ ၊ နားလည္မႈေတြ မရေတာ့ဘူး။ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။ ေဖာက္ျပားေနတယ္စသျဖင့္ေသာ မွတ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို ဖတ္ရေတာ့ အမ်ိဳးသမီးအခ်င္းခ်င္းမို႔ စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး။ ကၽြန္မ ရရွိခံစားရတဲ့ ခင္ပြန္းရဲ႕ နားလည္သိတတ္မႈ ၊ ၾကင္နာမႈ ၊ ေဖးမမႈ ၊ ေယာက်ာ္းေကာင္းပီသမႈ ၊ ခင္ပြန္းေကာင္းပီသမႈ ၊ ဖခင္ေကာင္း ပီသမႈေတြကို ကၽြန္မရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြလည္း ရရွိခံစားေစခ်င္တာ အမွန္ပါ။
အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ကမ္းပါးထက္မွာ ရပ္ေနရသလိုပါပဲ။ သာယာတယ္ဆိုရင္ လွပတဲ့႐ႈခင္းနဲ႔ လတ္ဆတ္တဲ့ေလေျပေတြကို သူမ်ားတကာထက္ ပိုခံစားႏိုင္ၿပီး စိတ္ၾကည္လင္မႈကို ရရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီကတဆင့္ ဘဝမွာေနရတာ ေပ်ာ္႐ႊင္လာတယ္။ အရာရာမျပည့္စံုႏိုင္တဲ့ လူ႔ဘဝလိုအင္ဆႏၵေတြထဲမွာေတာင္ ရရွိေနတဲ့ မိသားစုခ်စ္ခင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြနဲ႔ ဘဝႀကီးဟာ အရာရာျပည့္စံုေနသလို ခံစားလာရေစတယ္။ အိမ္ေထာင္ထဲမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ပုတ္ခတ္ဆဲဆို ရန္ျဖစ္တြန္းထိုးေနမယ္ဆို အခန္႔မသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ေရး ေခ်ာက္ကမ္းပါးကေန ျပဳတ္က်သြားႏိုင္တယ္ေလ။ စိတ္ေကာကိုယ္ပါ ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းဆို ေတာ္ေသးရဲ႕ ။ ကေလးေတြရွိေနရင္ သူတို႔ပါ စိတ္ဒဏ္ရာရသြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ကိုေရြးရင္ အရမ္းသတိထားရတယ္။ ခဏတာမၾကည့္ဘဲ တဘဝတာ ၾကည့္ရတယ္။
ကိုယ္ႏွစ္ဦး ၊ သူ႔မိဘ ၊ ကိုယ့္မိဘ ၊ သူ႔ေမာင္ႏွမ ၊ ကိုယ့္ေမာင္ႏွမေတြ ပါဝင္လာမယ့္ ဆက္ဆံေရးဆိုတာကိုလည္း ခံစားေတြးၾကည့္ရတယ္။ အေတြးထဲမွာေတာင္မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ေနရင္ ေရွ႕မဆက္တာ အေကာင္းဆံုးပါ။
ဥပမာ ကိုယ္တြဲေနတဲ့သူက ကြမ္းရံဖန္ရံခါ စားတတ္တယ္လို႔ေျပာမယ္ ၊ ကိုယ္နဲ႔ေတြ႔ခ်ိန္မွာေတာင္ ကြမ္းစားထားတဲ့အနံ႔ကို ခံစားမိတယ္ဆို ကြမ္းစြဲေနတဲ့သူကို အျပတ္ျဖတ္ခိုင္းဖို႔ထက္ သူစြဲေနတဲ့ကြမ္းအနံ႔ကို ရာသက္ပန္ ခံစားသြားႏိုင္မလားလို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ေမးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ အရက္ ၊ မူးယစ္ေဆး ၊ မိန္းမ ၊ ေဘာလံုး ၊ ခ်ဲ ၊ ႏွစ္လံုး ၊ သံုးလံုး စသျဖင့္ေသာ ေလာင္ကစားေတြ ၊ ဂိမ္းေတြ ဝါသနာပါတဲ့သူဆိုတာ မယူခင္ကတည္းက ထဲထဲဝင္ဝင္ သိႏိုင္ေအာင္ ေလ့လာစံုစမ္းရမွာပါ။ ရၿပီးမွ ဒါေတြစြဲေနတာ သိေနတယ္ဆိုရင္ …. သမီးေရ ဒါဟာ သမီးညံ့လို႔ သမီးခံရတာပါ။ ကိုယ္က ထဲထဲဝင္ဝင္မွ မေလ့လာခဲ့ဘဲနဲ႔ ယူခဲ့မိတာကိုး။ ယူၿပီးမွ အျပစ္ေျပာေနရင္ ကိုယ္ပဲေမာ႐ံုရွိမယ္။ သူတို႔က ကိုယ့္မယူခင္ကတည္းက ဒါေတြ ႏွစ္ရွည္စြဲေနခဲ့တာေလ။ ကိုယ့္ကိုယူၿပီးမွ ဒါေတြစြန္႔လႊတ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္ဆို ကိုယ္ကံေကာင္းတာေပါ့။ ဒီေတာ့ ရၿပီးမွ ဒီအေၾကာင္းေတြ သိရတယ္ဆို ေနစဥ္နဲ႔အမၽွ သူ႔ကိုျပစ္တင္ေျပာဆိုေနဖို႔ထက္ သူစြဲေနတဲ့အရာကို ခြင့္လႊတ္ဖို႔ႀကိဳးစား ၊ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ကေလးမယူခင္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေရြး လမ္းခြဲလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါ။
ဒါေတြကို ခ်စ္သူဘဝမွာကတည္းက ႀကိဳသိခဲ့တယ္။ သူစြဲေနတဲ့အရာကို ေရရွည္မွာ ကိုယ္ကသည္းမခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ကိုျဖတ္တယ္ဆိုတာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ။ ကိုယ့္ကို ပိုလိုအပ္တယ္ဆိုရင္ လရွည္ ၊ ႏွစ္ရွည္ အခ်ိန္ယူၿပီး ဒါေတြလံုးဝျပတ္ေအာင္ သူျဖတ္ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ကလည္း သူ႔ကို ခ်စ္ေသးတယ္ဆိုရင္ သူတကယ္ေျပာင္းလဲတာ ဟုတ္ ၊ မဟုတ္ ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ ဒီလိုေစာင့္ၾကည့္တဲ့ေနရာမွာလည္း သူျပတ္သြားေလာက္ပါၿပီ ၊ လာေႂကြျပေနတယ္ ၊ သနားပါတယ္လို႔ ေဘးကေလွာ္ ကိုယ္ကလက္ခံခ်င္ရဲ႕ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ သူတကယ္ေျပာင္းလဲတဲ့အခ်ိန္အထိ ကိုယ္မေစာင့္ႏိုင္လို႔ သူဟာ ဒီအရာေတြ ျပန္စြဲသြားတာပါ။ အမွန္ေျပာမယ္ေနာ္။ အမ်ိဳးသားေတြမွာလည္း ခ်စ္တတ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႔ တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့စိတ္ ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုျပမွ သူတို႔က တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း သိတာေလ။ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိတဲ့လူကေတာ့ ကိုယ့္ကို တန္ဖိုးမထားဘဲ သူစြဲေနတဲ့ဒီအရာေတြကို ဆက္တန္ဖိုးထားေနႏိုင္တယ္။ ဘာအေရးလဲ။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့အရာကို လက္ထပ္ၿပီးမွ ျပင္ခိုင္းလို႔မျပင္တာထက္ လက္မထပ္ခင္ကတည္းက မျပင္တာကို ႀကိဳသိခြင့္ရတာပဲ အေတာ္ ကံေကာင္းလွၿပီ။
ကၽြန္မအပ်ိဳကတည္းက ကိုယ္ဟာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးကို လိုခ်င္တယ္ဆိုတာ စိတ္ကူးသက္သက္မဟုတ္ဘဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုလို ခ်ထားခဲ့တာ။ တိုက္ဆိုင္သြားရင္ခြင့္လႊတ္ပါ။ ကၽြန္မစိတ္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပိုနားလည္ေအာင္ ႏႈိင္းယွဥ္ျပခ်င္တာပါ။ ကၽြန္မက ကြမ္းတျပစ္ျပစ္နဲ႔ ကြမ္းစားတဲ့သူဆိုရြံတယ္ ၊ ေဆးလိပ္နံ႔လည္း မခံႏိုင္ဘူး ၊ အရက္ေသာက္တတ္တဲ့သူဆို အမ်ိဳးထဲရွိေနရင္ေတာင္ ႏႈတ္မဆက္တတ္တဲ့သူ ၊ ေလာင္းကစားႀကိဳက္တဲ့သူဆို ျဖဳန္းတီးေရးသမားလို႔ျမင္တယ္ ၊ ထည္လဲတြဲတတ္တဲ့ေယာက်ာ္းဆို သူ႔ဘာသူ ဘယ္ေလာက္ရွိေနေန ဘာႀကီးျဖစ္ေနေန အထင္ကိုေသးတာ ၊ ေဆးသမားဆို ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕တတ္သူ ၊ ဂိမ္းသမားဆို အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ့သူအျဖစ္ျမင္တတ္သူ စသျဖင့္ အားလံုးၿခံဳလိုက္တဲ့အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာတယ္ ဒီတသက္နင္ေယာက်ာ္းမယူနဲ႔ေတာ့တဲ့။ သၾကားမင္းဆင္းလာေတာင္ နင့္ဆႏၵျပည့္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုပဲ။ ဘာျဖစ္လဲ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာမရရင္ ရရာနဲ႔ နီးစပ္ရာပဲယူမယ္ဆိုတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္မ မပါဘူးေလ။ ယူၿပီးေတာ့မွ ယူမိေလျခင္းလို႔ စိတ္ဆင္းရဲေနရတာထက္စာရင္ မယူခဲ့တာကမွ စိတ္ခ်မ္းသာေသးတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနတာခ်င္းအတူတူ အပ်ိဳႀကီးဂုဏ္ နဲ႔ တခုလပ္ဂုဏ္ ဘယ္ဟာက ပိုဂုဏ္ယူစရာေကာင္းသလဲေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ စိတ္ကူးထဲက ရည္ရြယ္ထားသူနဲ႔ ဖူးစာဆံုခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ၿပီးျပည့္စံုသူမဟုတ္လို႔ သူ႔ကို ၿပီးျပည့္စံုသူ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ကၽြန္မ မေမွ်ာ္လင့္ထားပါဘူး။ သူ႔ကိုလည္း ကၽြန္မမွာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိေနႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ၿပီး သူ႔အားနည္းခ်က္ေတြကိုလည္း နားလည္ႏိုင္ေအာင္ ၊ ျပင္ႏိုင္ရင္ အတူျပင္ၾကရေအာင္ ၊ ခြင့္လႊတ္သင့္ ခႊတ္လႊတ္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားက်င့္ယူခဲ့ရတာပါပဲ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။ Perfect ျဖစ္တဲ့လူဆိုတာ ေလာကမွာ မရွိေသးပါဘူး။ လူတိုင္းမွာ လိုအပ္ခ်က္ကိုယ္စီ ၊ အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီ ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒါကို နားလည္လက္ခံထားဖို႔ လိုတယ္ေလ။
အားကိုးရတဲ့သူကိုပဲ ယူလိုစိတ္ရွိတဲ့ကၽြန္မဟာ ခ်မ္းသာတဲ့သူမွ ယူမယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္မကူးခဲ့ဘူး။ အားကိုးရတဲ့အရည္အခ်င္းရွိေနတဲ့သူဟာ ကိုယ္နဲ႔အတူ ဒိုးတူေဘာင္ဘက္ လုပ္ကိုင္ရင္းနဲ႔ သူ႔အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် အျမင့္ေရာက္ႏိုင္တယ္ေလ။ ကိုယ္ေတြက မွန္မွန္ႀကိဳးစားသြားဖို႔ပဲလိုတာ။ ပိုက္ဆံရွိသူကိုမွ အားကိုးရတဲ့သူလို႔ျမင္ၿပီး ယူခဲ့သူေတြကေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့သူရဲ႕ဒဏ္ကိုေတာ့ ခံရမွာေပါ့ေနာ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့သူအမ်ားစုက အျမင့္တေနရာ ေရာက္ေနၿပီးအေနအထားမို႔ အနိမ့္မွာရွိေနတဲ့ ကိုယ့္ကို အတည္တက် ယူခဲ့တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္လို႔ပဲ။ တန္းတူအဆင့္အတန္း ယူတာခ်င္းအတူတူေတာင္ ေယာက်ာ္းေလးရဲ႕ စိတ္ထားနဲ႔ အေပ်ာ္အပါးကို မိန္းကေလးရဲ႕စိတ္ထားနဲ႔ အေပ်ာ္အပါးေတြ ႏႈိင္းယွဥ္လို႔မရဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဖူးဖူးမႈတ္ႀကီးလာခဲ့တဲ့သူေတြ ၊ ပစားေပး ႀကီးလာခဲ့တဲ့သူေတြကို ခင္ပြန္းေတာ္ထားရရင္ ကိုယ္တိုင္က ဖူးဖူးမႈတ္ထားႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ ဒီလိုအေနအထားမွာ အသားက်ေနၿပီ။ သူက ကိုယ့္ကို ဖူးဖူးမႈတ္ မ်က္ႏွာညိဳမခံေအာင္ အိမ္ေထာင္သက္တေလ်ာက္ ေပါင္းသင္းတယ္ဆိုရင္ သူဟာ ကိုယ့္ကို သူ႔ကိုယ္သူထက္ ပိုခ်စ္လို႔ပါ။
ကၽြန္မအရင္ပို႔စ္ေတြမွာလည္း ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မျပဳခင္ သူကပိုခ်စ္ေအာင္ ၊ ကိုယ္ကပိုခ်စ္ေအာင္ ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ ၊ ေခ်ာ့ေမာ့အ႐ံႈးေပးတာေတြဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ အိမ္ေထာင္သက္တေလ်ာက္လံုး ခ်စ္သူတုန္းကလို ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ ၊ ေခ်ာ့ေမာ့အ႐ံႈးေပးတယ္ဆိုတာကို တဘက္တည္းက ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္မျပဳခင္အေျခအေနက စိတ္ကူးထဲမွာလို (ခဏတာေတြ႔ခ်ိန္ေလး) ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ကုန္ဆံုးသြားတာေလ။ ဒါေတာင္မွ တခါတေလ စိတ္ေကာက္ ၊ ရန္ျဖစ္ ၊ ထ႐ိုက္ဆဲဆိုတာေတြ ရွိတတ္ၾကေသးတယ္ မဟုတ္လား။ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္ေတာ့ ဘဝထဲတိုးဝင္လိုက္တာေလ။ အရင္လို ခဏေလးေတြ႔ရေတာ့တာမွမဟုတ္တာ ေန႔စဥ္ ၊ အပတ္စဥ္ ၊ လစဥ္ ၊ ႏွစ္စဥ္ အိမ္ေထာင္သက္တေလ်ာက္ အၿမဲလို ေတြ႔ေနရၿပီ ။ ဒီအသံၾကားေနရၿပီ။ ဘဝအေမာေတြထဲမွာ အရင္ကလို ခ်ိဳသာသံေတြ ေပ်ာက္ၿပီး သက္ျပင္းေမာေတြ ဝင္လာၿပီ ၊ အနမ္းေတြမေပးခင္ အပူေတြ ေဝမွ် ၊ အခ်စ္ေတြမဖံုးခင္ ဝင္ေငြ ၊ ထြက္ေငြေတြတြက္ခ်က္ေျပာဆိုေနရေတာ့ အိမ္ေထာင္သက္အေလ်ာက္ တေယာက္ကိုတေယာက္ ႐ိုးလာတယ္ဆိုတာထက္ ဘဝအေမာေတြေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္ ပန္းလာၾကတာပါ။
အိမ္ေထာင္စျပဳၿပီဆို အမ်ိဳးသားက ငါ့မယားက ဘယ္လိုေတာ္တာ ၊ ငါ့ကိုဘယ္လိုဂ႐ုစိုက္တာ ၊ ဘယ္လိုသိတတ္တာလို႔ ဂုဏ္ယူခ်င္ၾကသလို အမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း ငါ့အမ်ိဳးသားက ငါ့ကိုဘယ္လိုခ်စ္တာ ၊ ဘယ္လိုအလိုလိုက္တာ ၊ ဘယ္လိုယုယၾကင္နာတာ စသျဖင့္ ဂုဏ္ယူခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါကို ဘဝတသက္တာ ၿမဲေနမယ္လို႔လည္း မွတ္ယူၾကတယ္ေလ။ ဘဝတသက္တာၿမဲဖို႔ဆို ႏွစ္ေယာက္စလံုး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေနထိုင္ပါမွ ဘဝတသက္တာလံုး ဒီလိုယုယၾကင္နာမႈ ၊ သိတတ္မႈ ၊ ေႏြးေထြးမႈ ၊ နားလည္သိတတ္မႈဆိုတာေတြကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္မွာပါ။
ႏွစ္ဦးဆက္ဆံေရး အၿမဲေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိဖို႔ ပထမဦးစြာ ေဘးစကားေတြ မဝင္ႏိုင္ေအာင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက စည္းလံုလံု ကာထားရပါမယ္။ ကိုယ့္လင္မယား သာယာမႈ ၊ မသာယာမႈဆိုတာကို ကိုယ့္မိဘ ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအပါအဝင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ မေျပာျပပါနဲ႔။ ဝင္စြက္ဖက္ခြင့္ မေပးပါနဲ႔။ ဥပမာ- ငါ့ေယာက်္ားက ငါ့ကိုဘာဝယ္ေပးတယ္ကအစ ဘာခ်က္ေကၽြးတယ္ ၊ ႏွိပ္ေပးနင္းေပးတယ္၊ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးတယ္ စသျဖင့္ အိမ္တြင္းေရးကိစၥကို အိမ္တြင္းေရးမွာပဲ ႏွစ္ဦးသိ႐ံုရွိပါေစ။ မိဘေမာင္ဖြားအပါအဝင္ တစိမ္းေတြထဲမွာလည္း လိုသူရွိ ၊ မလိုသူေတြရွိတယ္ေလ။ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဖက္က ခ်စ္လို႔လုပ္ေပးသည့္တိုင္ သူတို႔ သိျမင္ၾကားရၿပီဆိုရင္ ဝင္ေႏွာက္ခ်င္ၾကတယ္ ။ ဝင္ေသြးထိုးခ်င္ၾကတယ္။ ဒါက အိမ္ေထာင္သက္ႏုႏုမွာ စေတြ႔ရတာပါ။
ေနာက္ပိုင္း လင္မယားအခ်င္းခ်င္း စကားမ်ားႏိုင္တယ္ ၊ အျငင္းပြားႏိုင္တယ္ ၊ ရန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္မၾကားေအာင္ ေျဖရွင္းပါ။ မိဘေဆြမ်ိဳး ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြမသိေအာင္ သိုသိပ္ပါ။ ေပါက္ကြဲေျဖရွင္းလိုက္မွ ျဖစ္မယ္ဆို ကိုယ့္ကိုမသိတဲ့ တစိမ္းပတ္ဝန္းက်င္ေနရာမ်ိဳး (ဥပမာ ပန္းၿခံလို ၊ ပန္းဥယ်ာဥ္မ်ိဳး) မွာ သြားၿပီး ေျဖရွင္းေျပာဆိုပါ။ ကိုယ္ေတြမသင့္ျမတ္တာကို သူမ်ားအားမရပါေစနဲ႔။ အျပန္အလွန္ အက်ိတ္အနယ္ ရွင္းလင္းၿပီး သေဘာတူသြားတဲ့အထိ ေျဖရွင္းသေဘာတူညီၿပီးပါမွ ေနအိမ္ကို ျပန္လာပါ။ မေျပာ ၊ မေျပာနဲ႔ စိတ္ထဲသိုခဲထားၿပီး မခံႏိုင္မွ ေပါက္ကြဲထြက္တာမ်ိဳးကို မလုပ္ပါနဲ႔။ အဲဒီလိုၿမိဳသိပ္ထားရင္ ဘာမွမဟုတ္တာေလးနဲ႔လည္း သည္းမခံႏိုင္ဘဲ ထစကားမ်ားရာကေန အပ်က္ပ်က္နဲ႔ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ဆိုသလို လင္မယား ကြဲတဲ့အထိ ျဖစ္သြားတတ္တယ္ေလ။ ကၽြန္မတို႔ဆို အိမ္ေထာင္သက္ကိုးႏွစ္ၾကာလာတဲ့အထိ တပတ္တႀကိမ္ေလာက္ သူကိုယ့္အေပၚ ဘာမေက်နပ္တာေတြ ရွိေနလဲ ၊ ကိုယ္သူ႔အေပၚ ဘာမေက်နပ္တာေတြ ရွိေနလဲဆိုတာ ကေလးအိပ္ခ်ိန္မွာ ေမးျမန္းေဆြးေႏြးတုန္း ၊ သေဘာတူညီခ်က္ရယူတုန္း ၊ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္တုန္းပါ။
ဒီလိုမလုပ္ထားဘူးဆိုရင္ ဘာေတြျဖစ္တတ္သလဲ။ အိမ္ေထာင္သက္ႏုသူေတြဟာ ကိုယ္ေတြအေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္က ႏႈတ္မလံုဘဲ တပါးသူကို ေျပာဆိုတာ ၊ Facebook Status ေတြ ပံုေတြနဲ႔ ျပတာ ၊ ေယာက်ာ္းကိုႏိုင္တာ ၊ မိန္းမကိုႏိုင္တာေတြ ရႊန္း႐ႊန္းေဝေဝ ေျပာတတ္တာေတြေၾကာင့္ ေဘးစကားေတြ ေသြးထိုးဝင္လာတဲ့အခါ ႏုေနတဲ့အိမ္ေထာင္သက္ ၊ ထင္ေယာင္ထင္မွားစိတ္ေတြနဲ႔ လင္မယား စကားမ်ားတာ ၊ အထင္လြဲတာ ၊ ရန္ျဖစ္တာေတြျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။ အိမ္ေထာင္ေရးအစခရီးမွာ အရမ္းခ်စ္ျပတတ္သူေတြက အိမ္ေထာင္ေရးမွာ မသင့္မျမတ္ျဖစ္တာေတြ ၊ ကြဲတာေတြ အမ်ားစုျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။ အဆင္းဘီးတပ္ေပးသူေတြ အနားမွာရွိေနရင္ ပိုဆိုးတာေပါ့။
အိမ္ေထာင္သက္ကလဲႏု ၊ ၾကားစကားကလည္းဝင္ ၊ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးလို႔ နားလည္မႈအျပန္အလွန္ တည္ေဆာက္ဖို႔လည္းအားနည္း ၊ ႏွစ္ဦးဆက္ဆံေရးလည္း အဆင္မေျပျဖစ္လာၿပီဆိုတဲ့ေနာက္တဆင့္မွာ ေဖာက္ျပန္မႈေတြ ဝင္လာႏိုင္ပါတယ္။ အိမ္မွာမသာယာေတာ့ အျပင္မွာ သာယာမႈထြက္ရွာတာေပါ့။ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ငဲ့မၾကည့္တတ္သူေတြက လြယ္လြယ္ကူကူ ေဖာက္ျပန္ၿပီး မိန္းမ မရွားပါဘူး ၊ ေယာက်ာ္းမရွားပါဘူးလို႔ တလြဲသက္ေသျပၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္တန္ဖိုးက်သြားတာ သူတို႔မသိဘူး။ ဘယ္လိုတန္ဖိုးက်သြားတာလဲဆိုေတာ့ အိမ္ေထာင္ဘက္က ကိုယ့္ကိုယံုၾကည္မႈ ၊ တန္ဖိုးထားမႈ ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ေလ်ာ့သြားတာ ၊ မရွိေတာ့တာေတြအျပင္ သားသမီးကလည္း မိဘျဖစ္တဲ့ကိုယ့္အေပၚ တန္ဖိုးထားမႈ ေလ်ာ့သြားပါတယ္။ ဒီအိမ္ေထာင္ထဲမွာ ကိုယ့္တန္ဖိုးေလ်ာ့လာၿပီဆိုတာ သိလာေလေလ ဒီအိမ္ေထာင္မွာ မေပ်ာ္ေလေလပဲေပါ့။ မခံစားႏိုင္ေတာ့တဲ့ေနာက္တဆင့္အေနမွာ အိမ္ေထာင္ကြဲေတာ့တာပါပဲ။
အမ်ိဳးသားက အိမ္ေထာင္ဦးစီးဆိုေပမယ့္ “မိဘေျပာ တလ ၊ မယားေျပာ တည” ဆိုတဲ့ စကားေတာင္ ရွိေသးတာပဲ။ တကယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ အိမ္ရွင္မက အခရာပါ။ ခ်စ္လို႔ထူေထာင္ထားတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ အခ်စ္ေတြဘာလို႔ ေလ်ာ့သြားၿပီး အမုန္းေတြ ၊ အစိုင္အခဲေတြ ၊ မေက်နပ္မႈေတြ ဘာေၾကာင့္ အစားထိုးဝင္လာသလဲဆိုရင္ အခ်စ္ကို ဘယ္လိုထိန္းသိမ္းထားရေကာင္းမွန္း မသိၾကလို႔ပါ။ ႏိုင္လို႔ရတိုင္း စြတ္ႏိုင္မယ္ ၊ အေလွ်ာ့ေပးေလ ေရာင့္တက္ေလ ၊ လုပ္ေပးေလ ပိုခိုင္းေလ ၊ လုပ္ေပးတဲ့သူရွိေလ ေရသာခိုေလဆိုရင္ ခ်စ္လို႔ယူထားတဲ့ အမ်ိဳးသားဟာ မယက (မယားေၾကာက္)အျဖစ္ မိဘေဆြမ်ိဳးေမာင္ႏွမနဲ႔ အသိုင္းအဝန္းပတ္ဝန္းက်င္က ေသြးထိုးတာခံရၿပီဆိုရင္ ေယာက်ာ္းမာနနဲ႔ ဒူးေနရာဒူး ၊ ေတာ္ေနရာေတာ္ ေလ်ာ္သြားေတာ့မွာပါ။ ဒါဟာ ကိုယ္ရထားတဲ့ အခြင့္အေရးေကာင္းကို ဘယ္လို ထိန္းသိမ္းရေကာင္းမွန္းမသိလို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ လက္လႊတ္လိုက္ရတာပဲ။ ဒါဟာ အမ်ိဳးသားေတြ ေျပာင္းလဲတာထက္ကို အမ်ိဳးသမီးေတြက အထိန္းအသိမ္းမတတ္တာပါ။
ေနာက္တမ်ိဳးက်ေတာ့ ယူကာစကတည္းက ေယာက်ာ္းကို ဖူးဖူးမႈတ္ ဘာမွမလုပ္ကိုင္ခိုင္းဘဲ အိမ္ဦးနတ္လို ဖူးဖူးမႈတ္ထားမယ္ဆိုရင္ ဒီေနရာမွာ အသားက်သြားတဲ့ေယာက်ာ္းဟာ ေနာင္ သူ႔အကူအညီ ကိုယ္လိုအပ္ခ်ိန္မွာေတာင္ ခိုင္းမရတာမ်ိဳးလည္း ႀကံဳရႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ- ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနခ်ိန္ ၊ မီးဖြားခ်ိန္ ၊ မီးတြင္းထဲနဲ႔ သားသမီးငယ္ေလးေတြရွိခ်ိန္မွာ လိုအပ္တဲ့အကူအညီေတြ ကူမလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့သူ႔ကို စိတ္နာလာႏိုင္တယ္ေလ။ ဒီမွာလည္း ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ပါပဲ။ အိမ္ေထာင္အစကတည္းက ကိုယ္တခုလုပ္ရင္ သူလည္းတခုလုပ္က်င့္ ၊ အိမ္တြင္းဗာဟီရ အတူတူ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္က်င့္ က်င့္ထားရမွာပါ။ သူက ေယာက်ာ္းေလးဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေလာက္ ေသေသသပ္သပ္ လုပ္တတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါကို အျပစ္မတင္ပါနဲ႔။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ခ်ီးက်ဴးပါ။ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ သူကူလုပ္ပါရက္နဲ႔ ေက်းဇူးမတင္တဲ့အျပင္ အျပစ္တင္စကားေျပာတာခံရရင္ ေနာင္မွာ ကူလုပ္ခ်င္စိတ္နည္းလာမယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္တိုင္းက်လုပ္လို႔ ေျပာလာမယ္ေလ။ ေနာင္မကူေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါဟာ သူရဲ႕ ကူညီခ်င္စိတ္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးလိုက္တာပါ။ ဒီလိုမလုပ္သင့္ ၊ မေျပာသင့္ဘူး။
အိမ္ေထာင္သက္ႏုကတည္းက ဒီလိုေလး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ရွိလာခဲ့တဲ့အိမ္ေထာင္ ၊ ၾကားစကားေတြ တိုးမဝင္ႏိုင္တဲ့အိမ္ေထာင္ ၊ ကေလးရလာရင္ အခက္အခဲေတြ ေတြ႔လာႏိုင္ပါေသးတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဟာ အရင္ကလလို ျပဳျပဳျပင္ျပင္ ရွိေနမယ့္အစား ကေလးတာဝန္ ၊ အိမ္တာဝန္ေတြနဲ႔ လက္မလည္ေလေတာ့ ခင္ပြန္းကိုေတာင္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တာမ်ိဳး ရွိႏိုင္ၿပီေလ။ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ လင္မယားခ်င္းရွိရမယ့္ ႏွစ္ကိုယ္တူသာယာမႈ နည္းလာၿပီေပါ့။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ရွင္မက မထိန္းသိမ္းတတ္ရင္ ခင္ပြန္းဟာ အျပင္မွာ သာယာမႈထြက္ရွာၿပီး ေဖာက္ျပန္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္က ကေလးတာဝန္နဲ႔ မအားတာမို႔ သူ႔ကို အခ်ိန္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သူ႔ေသြးသားျဖစ္တဲ့ သူ႔ကေလးနဲ႔ သူ႔အားလပ္ခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးခြင့္ရဖို႔ ကိုယ္က ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေျပာဆို လမ္းေၾကာင္းေပးရမွာပါ။ ကေလးနဲ႔သူနဲ႔ရွိေနၿပီဆိုရင္ သားသမီးသံေယာဇဥ္ေတြ တက္လာၿပီ။ သူ႔ကို ခ်စ္ခင္တြယ္တာလာတဲ့ သားသမီးကိုငဲ့ညႇာတတ္လာမယ္။ အိမ္မွာသာယာမႈမရွိေသးရင္ေတာင္ သားသမီးကိုငဲ့ၿပိး အျပင္မွာသာယာမႈမရွာဘဲ ေစာင့္ထိန္းလာမယ္။ ဒါကိုလည္း အိမ္ရွင္မက အကင္းပါးပါးနဲ႔ ထိန္းသိမ္းေျပာဆိုတတ္ရမွာပါပဲ။
သူကအျပင္ထြက္ စီးပြားရွာခ်ိန္မွာ ကိုယ္က အိမ္ထဲမွာ မိုးလင္းမိုးခ်ဴပ္ တကုပ္ကုပ္႐ႈပ္ေနတာ သူနားလည္ေအာင္ သူအိမ္မွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္ အလုပ္တခုလုပ္မယ္ဆို ဘာလုပ္လိုက္ဦးမယ္ ၊ ေနာက္တခုလုပ္ရမယ္ဆို ဘာလုပ္ရဦးမယ္ ကိုယ့္ဘာသာေျပာသလိုနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေျပာဆိုက်င့္ လုပ္ထားတဲ့အခါ ကိုယ္အနားမရတာကို သူသတိထားမိလာမယ္။ ကေလးတာဝန္ဟာ မလြယ္ဘူး ၊ အခ်ိန္သိပ္ကုန္တယ္ဆိုတာ သူသိေအာင္ ကေလးနဲ႔သူ႔ကို ေရအတူခ်ိဳးခိုင္းတာမ်ိဳး ၊ ကစားခိုင္းတာမ်ိဳး လုပ္ေစရင္း ကိုယ္က မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ပါ (မီးဖိုေခ်ာင္ကိုယ္ဝင္မွ သူတို႔စားရမွာဆိုေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေျပာမရဘူးေလ။) သူနဲ႔ရွိေနခ်ိန္ ကေလးအီးပါမယ္။ သူလုပ္ခိုင္းသည့္တိုင္ေအာင္ အၿမဲတမ္း ကိုယ္ေျပးမလုပ္ပါနဲ႔။ တလ တႀကိမ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းညီညြတ္ခ်ိန္မွာ သူ႔ကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္းပါ။ လုပ္ရလို႔သူညည္းညဴရင္ ဒါဟာ သူ႔ေသြးသား ၊ သူမလုပ္ခ်င္တဲ့ ဒီအလုပ္ကို ကိုယ္က ေန႔တဓူဝ မညည္းမညဴ လုပ္ေပးတတ္ေနတယ္ဆိုတာ နားလည္ေအာင္ေျပာပါ။ ဒီအခါ သူသည္းမခံႏိုင္တဲ့ ကေလးရဲ႕ဝန္တာေတြ အၿပံဳးမပ်က္ သည္းခံႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕သည္းခံႏိုင္မႈကို သူက စာနာလာမယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ တေန႔တာပင္ပန္းမႈေတြကို နားလည္လာမယ္။ ေနာက္တဆင့္က ေဖးမၾကင္နာလာမယ္။
ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ ေျပာတတ္တာကို ကၽြန္မအားမေပးပါဘူး။ အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပ လုပ္ေနၿပီး အခြင့္သာမွ လိုရင္းတိုရွင္း နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပလိုက္တာက ပိုထိေရာက္တယ္ေလ။ အိမ္ေထာင္တခု သာယာဖို႔ဆိုတာ စကားေတြနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ စိတ္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာနဲ႔ရွိပါမွ ခ်ိဳသာတဲ့စကား ၊ နားလည္မႈ ၊ ေဖးမမႈ ၊ ၾကင္နာမႈ ၊ ညႇာတာမႈ ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြဆိုတာကို ခံစားရမွာပါ။ ခ်စ္တဲ့သူအခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ယူထားၿပီးမွ ခ်စ္ျခင္းကုန္ဆံုးသြားရတယ္ဆို အခ်စ္ခံျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ္တိုင္က ဒီအခ်စ္ေတြ ေရ႐ွည္တည္ၿမဲေအာင္ ဘယ္လို ထိန္းသိမ္းရေကာင္းမွန္း မသိလို႔ ျဖစ္ႏိုင္သလို တဖက္က သစၥာေစာင့္သိျခင္းမရွိလို႔ ၊ စားၿပီးနားမလည္စိတ္ရွိလို႔ ၊ ငဲ့ညႇာေထာက္ထား ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈမရွိလို႔ ၊ အဆံုးစြန္မွာ ကိုယ္တိုင္က ဒီလိုျဖစ္ဖို႔ ကံပါလာတယ္လို႔ပဲ ဗုဒၶဘာသာဝင္ပီပီ မွတ္ယူရမွာပဲ။
ကိုယ္အေကာင္းဆံုး လုပ္ကိုင္ေျပာဆိုရက္က အေကာင္းဆံုးေတြ ျပန္မလာဘဲ အဆိုးေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ …. ဒီလိုလူကို အိမ္ေထာင္ျပဳမိခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕အမွားေပပဲေပါ့။ အမွားတိုင္းဟာ ျပင္ခ်င္ရင္ ျပင္ခြင့္ရွိတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျပင္ယူမလဲဆိုတာ ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္မျပဳခင္ အိမ္ေထာင္ဘက္အျဖစ္ရည္ရြယ္တဲ့သူကို နားလည္သထက္နားလည္ေအာင္ ေလ့လာပါ။ သူ႔မိသားစုနဲ႔ သူ႔အသိုင္းဝန္း ၊ သူ႔ခံယူခ်က္ ၊ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ ၊ သူ႔လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို အကဲျဖတ္ပါ။ လက္ထပ္ၿပီးၿပီဆို အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ႏွစ္ခ်ီလို႔ နားလည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ခိုင္ၿမဲပါမွ ကေလးတာဝန္ခြဲေဝမႈ သေဘာတူညီခ်က္ေတြနဲ႔ ကေလးယူပါ။ ဒီအခါ အိမ္ေထာင္လဲသာယာ ၊ ကေလးလဲေပ်ာ္ ၊ ကိုယ္လဲေပ်ာ္ ၊ သူလဲေပ်ာ္ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။ တည္ၿပီးသားအိမ္ေထာင္တိုင္း ခိုင္ၿမဲေစခ်င္သလို မိသားစုတိုင္းကိုလည္း ေပ်ာ္႐ႊင္သာယာတဲ့ မိသားစုေလး ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။
ရတု (Burmesehearts.com)
