class="post-thumbnail open-lightbox" href>
သမီးေလးကို ဘာပဲဖတ္ျပျပ ၊ ဘာပံုျပင္ပဲေျပာျပပါေစ၊ ဘယ္လို႐ုပ္ရွင္ကားေတြ ၾကည့္ပါေစ ျပင္ပလက္ေတြ႔ဘဝနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ေကာင္းျခင္း ၊ ဆိုးျခင္း ၊ လုပ္သင့္ ၊ မလုပ္သင့္ဆိုတာေတြကို ေတြးေခၚဆင္ျခင္ သံုးသပ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ အျပန္အလွန္ ေမးခြန္းေမးတာေတြ၊ ဒီပံုျပင္ထဲက ဇတ္လိုက္ ၊ မင္းသမီး ၊ ဗီလိန္ေတြအေပၚ ျမင္တဲ့အျမင္ စသျဖင့္ကို ကၽြန္မက နားေထာင္ၿပီး ဒီကတဆင့္ သမီးဘာေတြ နားလည္သြားသလဲ၊ တတ္သိသြားသလဲဆိုတာကို ေမးျမန္းေလ့ရွိတယ္။
အရင္က မလိမ္တတ္တဲ့သမီး အသက္(၆)ႏွစ္ခြဲေလာက္မွာ အမွားေတြဆိုရင္ မသိေယာင္ေဆာင္တာ ၊ လိမ္စျပဳလာတာေလးေတြ စေတြ႔ရေတာ့ “Tiger for Lies”ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို ကိုယ့္ဘာသာအဆင္ေျပသလိုဆင္ေျပာၿပီး လိမ္တဲ့သူေတြဟာ သူမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ ဆံုး႐ံႈးတတ္တာကို သင္ျပေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမဆူမယ္မွန္း ၊ စိတ္ဆိုးသြားႏိုင္မွန္း သိတဲ့ သူ႔အမွားေတြကိုလည္း မကြယ္မဝွက္ ဝန္ခံေျပာဆိုတတ္လာပါတယ္။
လူႀကီးမိဘအပါအဝင္ အမ်ားရဲ႕ယံုၾကည္မႈ ဆံုး႐ံႈးသြားရင္ မိမိအေပၚ အယံုအၾကည္မဲ့လာမယ္။ မယံုေတာ့ အဟုတ္မထင္ ၊ ကိုယ္ေျပာတာေတြ အရာမဝင္ ၊ ကိုယ္အကူအညီလိုလည္း မယံုေတာ့ မကူနဲ႔ အမ်ားႀကီး ဆံုး႐ံႈးမႈေတြ ရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ဒီပံုျပင္ေလးကတဆင့္ သူနားလည္ သင္ယူခဲ့ေတာ့ သူ႔အမွားကို သူတာဝန္ခံစိတ္ ၊ သူ႔စကားသူ တာဝန္ခံစိတ္ေတြနဲ႔ တာဝန္ယူမႈ ၊ တာဝန္ခံမႈေတြရွိလာတယ္။
သမီးေလး အသက္(၇)ႏွစ္ေလာက္မွာ ေက်းညီေနာင္ပံုျပင္ေလးေျပာျပခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြန္မတို႔က်င္လည္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကတဆင့္ နီးစပ္ရာေတြ သင္ယူၿပီး ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အက်င့္စ႐ိုက္နဲ႔ စာရိတၱေတြ ျဖစ္တည္လာခဲ့ပါတယ္။ တမိတည္းက ေပါက္ဖြားလာခဲ့တဲ့ ေက်းႏွစ္ေကာင္မွာ တစ္ေကာင္ဟာ ရေသ့နားေရာက္သြားၿပီး ရေသ့ရဲ႕ေက်ာင္းသခၤန္းမွာ ႀကီးျပင္းခြင့္ရခဲ့ေတာ့ ယဥ္ေက်းခဲ့ေပမယ့္ လုယက္သတ္ျဖတ္သူေတြနားေရာက္သြားၿပီး ဒီလူေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာတဲ့တေကာင္က်ေတာ့ ႐ိုင္းစိုင္းၿပီး မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာေတြေျပာဆို လုပ္ကိုင္ဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္။
ဒီပံုျပင္ေလးကတဆင့္ သမီးေလး နားလည္သြားတာက မိမိေပါင္းသင္းတဲ့ အေပါင္းအသင္း ၊ မိမိက်င္လည္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ မိမိရဲ႕ ေကာင္းျခင္း ၊ ဆိုးျခင္းအေပၚ လႊမ္းမိုးသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာပါ။ တခါတေလ မိဘဇစ္ျမစ္ေကာင္းပါရက္ အေပါင္းအသင္းမွားလို႔ မေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူ ၊ အေျပာအဆိုနဲ႔ အက်င့္ဆိုးေတြ လုပ္ကိုင္မိေနတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းျခင္း ၊ မေကာင္းျခင္းကို ေကာင္းစြာ ေဝဖန္ပိုင္းျခား သိနားလည္သူေတြက်ေတာ့ မေကာင္းတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ က်င္လည္ရဦးေတာ့ မေကာင္းတာကို မေကာင္းတာမွန္းသိၿပီး မေျပာမိဖို႔ ၊ မလုပ္မိဖို႔ ေရွာင္ၾကဥ္လာႏိုင္တယ္။
ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္း ပံုျပင္ကို ေျပာျပၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမွန္ရင္ မိမိလက္ေအာက္ငယ္သားေတြအတြက္ အနစ္နာခံစိတ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသၿပီး မိမိလက္ေအာက္ငယ္သားေတြ ေဘးလြတ္ဖို႔ မိမိအသက္ကို မငဲ့ဘဲ ကယ္တင္ေပးရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးလည္း သင္ေပးခဲ့တယ္။ အတန္းထဲမွာ အၿမဲလိုလို ဆရာမေတြ အားကိုးရတဲ့သမီးေလးဟာ မိမိအေပၚ လိုသူေရာ ၊ မလိုသူေရာကို တန္းတူဆက္ဆံၿပီး အနစ္နာခံစရာရွိ ကိုယ္ကပဲ အနစ္နာခံ ၊ ဘယ္သူေတြဖြသြားပေစ ဆရာမကို ကူရွင္းေပးတတ္တာေတြဟာ သူမရဲ႕ အသိစိတ္နဲ႔ သူမ လုပ္ေဆာင္လာႏိုင္တာ ဒီပံုျပင္ေလးေၾကာင့္ပါ။
ကၽြန္မသမီးေလးကို ပံုျပင္ေျပာတဲ့အခါ ဗီလိန္ေတြေနရာက ဘာေၾကာင့္ ဗီလိန္ျဖစ္လာရသလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကိုပါ သူနားလည္ေအာင္ရွင္းျပၿပီး တခါတေလမွာ ဒီဗီလိန္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆ အနည္မထိုင္ခင္ ျပင္ေပးႏိုင္တဲ့သူရွိရင္ သူတို႔ဟာ ဒီလိုဗီလိန္ေတြ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္မက်ခင္ ျပင္ႏိုင္ခဲ့ရင္ သူတို႔ဘဝ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တယ္။ ေနာက္က်သြားတဲ့အခါ ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေဝဖန္အႀကံေပးမႈေတြကိုလည္း နားမဝင္တဲ့အခါ ၊ အမွားကို အမွန္ျမင္ၿပီး မျပင္ေတာ့တဲ့အခါမွာ ဘယ္လိုမွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို႔မရဘဲ ဗီလိန္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ဘဝအဆံုးသတ္သြားရတာကို ရွင္းျပခဲ့တယ္။
မွားတဲ့အယူအဆႀကီး အျမစ္မတည္ခင္ မွားမွန္းသိပါမွ အမွန္ျပင္ႏိုင္မွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ မိမိကို ေဝဖန္တာေတြရွိရင္ မိမိကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္ပါ။ တကယ္မွားေနရင္ ျပင္ဆင္ရမယ္ဆိုတာလက္ခံပါ။ ၿပီးေတာ့ အမွန္ျပင္ပါ။ လူတိုင္းအမွားမကင္းႏိုင္ၾကတာမို႔ ဘဝတေလ်ာက္လံုး အမွားခ်ည္းဆက္တိုက္ လုပ္မသြားဖို႔သာလိုတာပါ။
မိမိဟာ ဘဝဇတ္ခံုမွာ ဘယ္ဇတ္႐ုပ္ကိုယူၿပီး ဘယ္ေနရာက ေရွ႕ဆက္မလဲဆိုတာ မိမိရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ ၊ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈ ၊ အက်င့္စ႐ိုက္စတာေတြက မိမိရဲ႕ဇတ္႐ုပ္ကို သ႐ုပ္ေဖာ္သြားတာျဖစ္ပါတယ္။ သမီးေလးကိုယ္တိုင္ကေရာ မိမိရရွိထားတဲ့ ဒီဘဝဇတ္ခံုမွာ ဘယ္လိုေနရာကေန ကခ်င္သလဲလို႔ ေမးခဲ့တယ္။
အျမင့္ဆံုးေနရာမွာ ရပ္တည္ခ်င္ရင္ ထိုက္တန္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြေတာ့ ရွိထားရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ အရည္အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ ေခါင္းေဆာင္က ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသစြာ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္ပါမွ သမိုင္းလွမွာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ကိုယ္က သမိုင္းလွလွေလး ေရးေနတာကို ကဖ်က္ကယက္ လုပ္သူေတြလည္း ႀကံဳလာဦးမွာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ဒီလူေတြရဲ႕ ရန္ကို ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားၿပီး မိမိလိုရာခရီး မယိမ္းမယိုင္ ဆက္ေလၽွာက္သြားဖို႔ဆိုတာကလည္း အေတာ္ၾကံ့ၾကံံ့ခံႏိုင္မွျဖစ္ေၾကာင္းေတြ သူ႔အရြယ္ေလးနဲ႔ နားလည္ႏိုင္သေလာက္ ရွင္းျပထားတယ္။
ေခါင္းေဆာင္ေနရာေရာက္လာရင္ ေခါင္းေရွာင္ေနလို႔မရဘဲ အနစ္နာခံတာေတြ ၊ တာဝန္ယူၿပီး တာဝန္ခံတာေတြ လိုကို လိုအပ္တယ္။ ဒီအရည္အခ်င္းေတြကို ဘယ္အရြယ္ေရာက္မွ သင္ရမယ္လို႔ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို သတ္မွတ္ထားသလဲေတာ့ မသိဘူး။
ကၽြန္မအျမင္ကေတာ့ ကေလးေတြ ႏုစဥ္ကတည္းက ေကာင္းမြန္တဲ့ စာရိတၱေတြ ၊ တာဝန္ယူမႈ ၊ တာဝန္ခံမႈဆိုတာေတြ ၊ လူ႔ေဘာင္မွာ လူေတာ္ လူေကာင္းပီသစြာ ရပ္တည္သြားဖို႔ လိုအပ္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြ စတာေတြကို ပံုျပင္ေတြကေနတဆင့္ သင္ေပးလို႔ရပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ အျပန္အလွန္ေမးခြန္းေတြေမးၿပီး ေတြးေခၚခိုင္းပါ။
မမွန္တဲ့အေတြးေတြကို ျပင္ေပးၿပီး ဟို႐ႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ဘယ္လို ၊ ဒီ႐ႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ဘယ္လို ဘက္ေပါင္းစံုက ၾကည့္ၿပီးမွ မွန္္ကန္တဲ့ ေကာက္ခ်က္ေရးဆြဲ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္တတ္ဖို႔ဆိုတာေတြဟာ ပံုျပင္ကတဆင့္ သင္ေပးလို႔ရပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မသမီးေလးကို ပံုျပင္ေတြေျပာျပရင္း ၊ ဗဟုသုတမွတ္စရာေတြ ဖတ္ျပရင္းနဲ႔ သင္ေပးပါတယ္။
စာဖတ္သူတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြ ၊ တူ ၊ တူမေတြဟာလည္း ပံုျပင္ေတြကတဆင့္ အေတြးအေခၚ ၊ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေတြ သင္ယူတတ္ေျမာက္ၿပီး ေလာကအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာ သားေကာင္း ၊ သမီးေကာင္းမွ ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းရင္း ….
ရတု (Burmesehearts.com)