class="post-thumbnail open-lightbox" href>
ကိုယ့္ရွိတာကို တန္ဖိုးထားလိုက္ပါ
ကၽြန္မတို႔မွာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ တိုးသထက္ တိုးလာေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းတခ်က္က ကိုယ့္မရွိတဲ့အရာကို ပူေလာင္တႀကီး ရယူလိုတာပါပဲ။ လိုခ်င္တဲ့ဆႏၵႀကီးလာေလေလ ပူေလာင္မႈေတြ တိုးလာေလေလပါ။
ကိုယ့္မွာမရွိတာကိုပဲ လိုခ်င္စိတ္ပ်င္းျပေနေတာ့ ကိုယ့္မွာရရွိေနတဲ့အရာကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့အေျခအေနမွာ ရေနတာကို မလိုခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ဝင္လာၿပီး ရွိထားတာကို တန္ဖိုးထားရမယ့္အစား မလိုခ်င္စိတ္ေတြနဲ႔ ၿငိဳျငင္စိတ္ေတြ ဝင္လာတတ္ပါတယ္။ ရတာမလို လိုတာမရဆိုတာ ဒါေပါ့။
ရွိေနတဲ့ပစၥည္းေလးဟာ ေဟာင္းေနဦးေတာ့ … ဒါဟာ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းမို႔ အေဟာင္းလည္း အေဟာင္းအေလ်ာက္ တန္ဖိုးထားပါ။ ဝင္လာတဲ့ အသစ္ကိုလည္း အသစ္အေလ်ာက္ တန္ဖိုးထားပါ။
ရွိတာကို တန္ဖိုးထားတတ္ေတာ့ မရတာအတြက္ သိပ္ၿပီး မပူေလာင္ေတာ့ဘူး။ လိုခ်င္တဲ့စိတ္ပ်င္းျပရင္ ရႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုက ကိုယ့္အိမ္ထဲကေန သူမ်ားအိမ္ဘက္ၾကည့္ၿပီး သူ႔ျမက္ခင္းက ပိုစိမ္းေနတယ္လို႔ ထင္တတ္ၾကတယ္။ သူ႔အပင္က ပိုသန္တယ္ ၊ သူ႔ရွိတာက ပိုေကာင္းတယ္ ၊ သူရထားေတြကမွ ပိုတန္ဖိုးရွိတယ္လို႔ ထင္ျမင္ယံုၾကည္ၿပီး ကိုယ့္ဝန္းကိုယ့္အိမ္ ၊ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႔ ကိုယ္ရရွိထားတာေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ ေမ့ေလ်ာ႔ေနၾကတာပါ။
ကိုယ္နဲ႔တြဲေနတဲ့ခ်စ္သူကို တန္ဖိုးထားစိတ္ကေလး ဝင္လာဖို႔ဆိုတာ သူ႔ရဲ႕ေကာင္းကြက္ေတြကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရမွာပါ။ သူ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြကိုလည္း နားလည္ျဖည့္ေတြးၿပီး ေကာင္းတာေလးေတြနဲ႔ ဖာသင့္ရင္ဖာ ၊ ခြင့္လႊတ္ေပးသင့္ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၿပီး ၊ လ်စ္လ်ဴ႐ႈေပးသင့္တာေတြကိုလည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈေပးရမွာပါ။ သူဟာ ကိုယ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို နားလည္ထားတဲ့အခါ မတူညီတဲ့ သူ႔အေတြး ၊ သူ႔ခံယူခ်က္ ၊ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ ကိုယ္နဲ႔ မကိုက္ညီရင္ ညႇိသင့္တာေတြညႇိၿပီး ညႇိမရရင္ေတာ့ ေနာင္အရွည္ဆိုတာကို ေမၽွာ္ေတြးၾကည့္ရမွာပါ။
ကိုယ့္ခ်စ္သူကို တန္ဖိုးထားဖို႔ မသိတဲ့အခါ တျခားသူေတြက ကိုယ့္လူထက္ သာတယ္ဆိုတဲ့စိတ္ ဝင္လာရင္ ရွိရင္းစြဲအခ်စ္ေတြ ေလ်ာ႔ပါးလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခါ နားလည္ေပးဖို႔မေတြးဘဲ အျပစ္ျမင္စိတ္ေတြနဲ႔ အျပစ္တင္တာေတြ ဆက္တိုက္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ကိုယ္ေတြႏွစ္ဦးဆက္ဆံေရးဟာ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဒီအခါ ဒီလူနဲ႔ကိုယ္ အဆင္မေျပဘူးဆိုၿပီး ေကာင္းမယ္ထင္ရာ ေနာက္လူနဲ႔တြဲ ၊ ေနာက္လူနဲ႔လည္း အဆင္မေျပ ။
ကိုယ့္အနားက လူေတြသာ ေျပာင္းသြားတယ္။ သူတို႔ေတြနဲ႔ဆက္ဆံေရးဟာ ေရရွည္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္တဲ့အထိ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ရင္ ကိုယ့္လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ ဟာကြက္ေတြရွိေနပါၿပီ။ ဒါကို ျပင္ႏိုင္မွျဖစ္မယ္။
သူငယ္ခ်င္း အေယာက္ရာေထာင္ခ်ီၿပီး ရွိေနဖို႔မလိုပါဘူး။ ရွိေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚ တန္ဖိုးထားဆက္ဆံၿပီး ေရရွည္ခင္မင္မႈဆိုတာ တည္ေဆာက္ရမွာပါ။ အေရအတြက္ဟာ အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ အရည္အေသြးကမွ အဓိက က်တာပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ကိုယ့္အခက္အခဲေတြကို ယံုၾကည္စြာ ရင္ဖြင့္ေျပာဆို တိုင္ပင္လို႔ရမယ့္လူ တစ္ေယာက္မွ ရွိမေနဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္မွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း မရွိဘူး ၊ တနည္းအားျဖင့္ ကိုယ္ဟာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး တည္ေဆာက္မႈမွာ အေပၚယံေတြမ်ားေနၿပီး ေလးနက္စြာ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသးဘူးလို႔ ယူဆလို႔ရပါတယ္။
အိမ္ကဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းဟာ ကိုယ္ေမတၱာရွိလို႔ ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းခဲ့တာဆို အဲဒီရွိရင္းစြဲေမတၱာေတြ တိုးပြားလာေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ ေလ်ာ႔ပါးမသြားေအာင္ေတာ့ ထိန္းသိမ္းသင့္တယ္။ ကိုယ့္ဇနီးကလြဲရင္ တျခားမိန္းမေတြက ပိုလွ ၊ ပိုေတာ္ ၊ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့စိတ္ဝင္လာရင္ ၊ ေပါင္းသင္းေနတဲ့ အမ်ိဳးသားကလြဲရင္ တျခားအမ်ိဳးသားေတြ ၊ တျခားအိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြက ပိုအရည္အခ်င္းရွိၿပီး ပိုေတာ္တယ္လို႔ အထင္ႀကီးေနရင္ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဘက္အေပၚ အထင္ေသးစိတ္ေတြ တိုးပြားလာဖို႔ပဲ ရွိတာပါ။
ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဘက္ရဲ႕ ေကာင္းကြက္ေတြကို မျမင္ႏိုင္ဘဲ အထင္ေသးစိတ္ေတြ ႀကီးစိုးေနမယ္ ၊ မေက်နပ္စိတ္ေတြ ႀကီးစိုးေနမယ္ဆိုရင္ သူ႔လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ စိတ္တိုင္းမက်ေတာ့ဘူး။ သူ႔ဟာကြက္ေတြကို အသားေပးျမင္လာၿပီး အျပစ္ေတြျမင္လာမယ္။ အျပစ္ေတြတင္လာမယ္။ ကိုယ္ဘာလုပ္လုပ္ ကိုယ့္အေပၚ မေကာင္းဘဲျမင္ ၊ မေကာင္းဘဲေျပာေနၿပီး အျပစ္ေတြပဲ တင္ေနတတ္တဲ့သူဆိုရင္ ကိုယ္က ဘယ္လိုသေဘာထားမလဲ။
သူ႔ေနရာကို ဝင္ခံစားၿပီး သူ႔ခံစားခ်က္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေပးလိုက္မယ္ဆို ကိုယ္ဘာေတြ ျပင္သင့္သလဲဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္သိလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အေျပာနဲ႔ ကိုယ့္လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို သူ႔ေနရာက ဝင္မခံစားေပးသေရြ႕ ကိုယ္ဟာ သူ႔ခံစားခ်က္ကို ဘယ္သိႏိုင္ပါ့မလဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕တဘက္သတ္အျမင္ေတြပဲ ႀကီးစိုးေနမွာပါ။
ဒီအိမ္ေထာင္ထဲမွာ တိုးပြားလာတဲ့ သားသမီးေတြကို ရတနာလို႔ တန္ဖိုးထားၿပီး တသသ မလုပ္ရင္ေတာင္မွ အမႈိက္လို႔ သေဘာမထားသင့္ပါဘူး။ အမႈိက္တခုလို ၊ အ႐ႈပ္တခုလို ၊ အသံုးမဝင္တဲ့အရာအျဖစ္ ျမင္ေနမယ္ဆိုရင္ တန္ဖိုးထားဖို႔ထက္ ပစ္ပယ္ထားဖို႔ မ်ားေနပါတယ္။ အဆံုးစြန္မွာ စြန္႔ပစ္လိုက္တဲ့အထိ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ဒါဟာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
ကေလးေတြဟာ မိဘေတြဆြဲေခၚလို႔ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္လာၾကတာပါ။ မိဘေတြသာ နည္းစနစ္က်က် သေႏၶတားခဲ့မယ္ဆို ကေလးဟာ လူ႔ေလာကထဲ မေရာက္လာႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္ေခၚလို႔ေရာက္လာတဲ့ ကိုယ့္ရင္ေသြးေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ ၊ နားလည္တတ္ဖို႔ ၊ ေမတၱာေပးဖို႔ ၊ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ဆံုးမပဲ့ျပင္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ၊ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးဖို႔ ၊ သူ႔ေျခေထာက္ေပၚ ရပ္တည္ခြင့္ေပးဖို႔ဆိုတဲ့ တာဝန္ေတြကို ကိုယ္ေက်ပါမွ သားသမီးဟာလည္း မိဘေတြအေပၚ ကိုယ္ေပးတဲ့အတိုင္း ျပန္တုန္႔ျပန္မွာပါ။
ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးေပး ေမတၱာထည့္မေပးထားဘူးဆိုရင္ ၊ ကိုယ္ထားတဲ့ ေမတၱာ ၊ ေစတနာေတြကို သားသမီးေတြနားလည္ေအာင္ မေဖာ္ျပတတ္ရင္ သားသမီးေတြဟာ မိဘေတြဆီက ေမတၱာမခံစားရတဲ့အတြက္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ေမတၱာျပန္မေပးတတ္ၾကေတာ့ဘူး။
စိမ္းသက္တဲ့ဆက္ဆံေရးဟာ မိသားစုထဲမွာ ၊ အိမ္ေထာင္စုအတြင္းမွာ ရွိေနရင္ ကိုယ္ေတြဟာ အတူေနတဲ့ အရင္းႏွီးဆံုးတစိမ္းေတြ ၊ ေသြးသားေတာ္စပ္ၿပီး စိမ္းသက္ေနသူေတြ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါဟာ အခ်င္းခ်င္း ေႏြးေထြးမႈမရွိလို႔ ၊ နားလည္မႈမေပးလို႔ ၊ ေမတၱာေစတနာေတြ မေပၚလြင္ၾကလို႔ ၊ နာစရာေတြဝင္လာလို႔ စသျဖင့္ေသာ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့သူနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာဆက္ဆံေရး တည္ေထာင္သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူ႔ဘက္က ဘယ္လိုရွိရွိ ကိုယ့္ဘက္က ေမတၱာ စေပးပါ ၊ ေႏြးေထြးမႈေတြေပးပါ ၊ နားလည္မႈေတြေပးပါ ၊ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြေပးပါ ၊ မအားတဲ့ၾကားကပဲ အခ်ိန္ေပးပါ ၊ ၾကင္နာယုယမႈေတြေပးပါ ၊ အနစ္နာခံေပးပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ တဖက္သားက ကိုယ့္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားနဲ႔ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြကို သတိထားမိလာၿပီး ကိုယ့္အေပၚ အေႏွးနဲ႔အျမန္ တူညီတဲ့တုန္႔ျပန္မႈေတြ ျပန္ေပးလာမွာပါ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေလာက္ အရသာရွိတဲ့ခံစားခ်က္ ေလာကမွာ မေပၚေသးဘူးေလ။ ေမတၱာေပးမွ ေမတၱာရတာပါ။
ရတု (Burmesehearts.com)