ေမတၱာတရားရယ္ ၊ တာဝန္ယူမႈရယ္ ေပါင္းစပ္ပါမွ အႏွစ္သာရရွိမယ္

လူဆိုတာ ယံုၾကည္မႈရယ္ ၊ လက္ကိုင္ထားတဲ့ အယူဝါဒရယ္ ၊ အစြဲရယ္ အသားေသသြားၿပီဆိုရင္ ေျပာင္းလဲရခက္တယ္ေနာ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သားသမီးေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ဆိုရင္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ အေဖက အျပင္ထြက္စီးပြားရွာ ၊ အေမက ကေလးထိန္းၿပီး အိမ္ဗာဟီရ အလုပ္ေတြမွန္သမၽွလုပ္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္မွတ္ယူထားၾကတယ္။

အိမ္စီးပြားေရးလိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကရတဲ့မိခင္အတြက္ သူ႔ေနရာလစ္ဟင္းသြားရတဲ့တာဝန္ေတြကို ေဆြမ်ိဳးညာတိနဲ႔ အိမ္အကူဆိုတဲ့သူေတြက ဝိုင္းျဖည့္လိုက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမျဖစ္သူ အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္ေရာက္လာၿပီဆို အိမ္ကတာဝန္ေတြကို စီမံႀကီးၾကပ္လုပ္ကိုင္ဖို႔ဆိုတာ သူမတာဝန္ လံုးလံုးျဖစ္သြားရတယ္။ ဒီလိုဆို အေမမွာ ဘယ္နားရပါေတာ့မလဲ။ အျပင္အလုပ္ထြက္လုပ္လို႔ ပင္ပန္းတာခ်င္းအတူတူ အိမ္မွာပါ အိမ္မႈကိစၥတာဝန္ ၊ ကေလးတာဝန္ ၊ ခင္ပြန္းတာဝန္ ၊ မိဘတာဝန္ေတြ ဆက္ထမ္းရတယ္ဆို သူမရဲ႕ စိတ္ဖိစီးမႈေတြကို ဘယ္ေနရာမွာ ထြက္ေပါက္ေပးလို႔ အနားယူေျဖသိမ့္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ စိတ္ဖိစီးမႈေတြဟာ ေန႔စဥ္တိုးသထက္ တိုးေနမွာပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံ အလည္အပတ္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ တီးမိေခါက္မိ ဆက္စပ္ေမးျမန္းၾကည့္ရသေလာက္ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုဟာ အိမ္ေထာင့္တာဝန္ဆိုတာကို တစ္ဦးတည္းထမ္းရမွာ ေၾကာက္ၾကတယ္။ ကိုယ္တိုင္အလုပ္ထြက္လုပ္ၿပီး ရာထူး ၊ ေနရာ ပီပီျပင္ျပင္ ရရွိထားသူေတြက ပိုေၾကာက္ၾကတယ္။ လက္ထပ္လိုက္ၿပီးလို႔ ယခုလို သာသာယာယာ ဘဝမ်ိဳးစြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီး လင္ပူ ၊ သားပူဘဝနဲ႔ ဖို႔ယို႔ဖားယားျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္တယ္။ ဒီလိုဆိုကတည္းက သူတို႔ဟာ ျဖစ္လာလတၱံ႔ေသာ အိမ္ေထာင္ဘက္အေပၚကို အျပည့္အဝ အယံုအၾကည္မရွိဘူးလို႔ ေတြ႔ျမင္ေနရတယ္။ သူနဲ႔သာ ကိုယ္ေပါင္းစပ္လိုက္ရင္ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ဘဝကို အတူမၽွေဝဖန္တီးႏိုင္ၾကမယ္လို႔ မယံုၾကည္တာလည္းပါတယ္။ သူနဲ႔ေပါင္းလို႔ တိုးပြားလာမယ့္ မိသားစုဝင္ေတြေၾကာင့္ ကိုယ္ေတြဘဝ ပိုၿပီးျပည့္စံုသာယာလာၾကမယ္လို႔ မယံုၾကည္ႏိုင္ၾကတာလည္းရွိေနတယ္။

သူတို႔ေတြနဲ႔ စကားစျမည္ေျပာလိုက္ရင္ ခုေခတ္ေယာက်ာ္းေလးေတြက ကိုယ္နဲ႔ယူၿပီးလို႔ မေဖာက္မျပန္ေပါင္းေနရင္ဘဲ သူတို႔ေက်းဇူးတင္ရမယ့္အခ်ိဳးဆိုတာကေန စတာပါ။ တကယ္ဆို အိမ္ေထာင္ေရးကို စံညႊန္းသံုးခုနဲ႔ သတ္မွတ္မယ္ထားပါေတာ့။ မေဖာက္မျပန္ေပါင္းရင္ ေယဘူယ်ျဖစ္ရမွာပါ။ ၾကင္နာယုယၿပီး တာဝန္ေက်တဲ့အိမ္ေထာင္ဘက္ဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့အိမ္ေထာင္ဘက္ျဖစ္ရမွာပါ။ မူးယစ္ေသာက္စား ၊ ေလာင္းကစားနဲ႔ ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္လုပ္တတ္ၿပီး အိမ္ေထာင့္တာဝန္မေက်တဲ့ အိမ္ေထာင္ဘက္က်ေတာ့ အဆိုးျဖစ္သြားတာေပါ့။

အခုက်ေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ေယဘူယ်လို မေဖာက္မျပန္ေပါင္းတာကိုပဲ ခင္ပြန္းေကာင္းအျဖစ္ ေက်းဇူးရွင္ႀကီးလို စံေတြႏွိမ့္ခ် ေပါင္းဖက္ေနရေတာ့ အေပၚကစံျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္အေပၚ ၾကင္နာယုယၿပီး အိမ္ေထာင့္တာဝန္ေက်ပြန္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဘက္ေကာင္းနဲ႔ ဆံုဖို႔ရာဟာ အိမ္မက္တခုလို ျဖစ္ေနၾကရတယ္။ ဒါမျဖစ္သင့္တဲ့အေနအထားတခုပါ။ ဒီမျဖစ္သင့္တဲ့အေနအထားထက္ပိုဆိုးတာက စံႏႈန္းေအာက္ဘက္ေရာက္ေနတဲ့ မူးယစ္ေသာက္စားတာ ၊ ေဘာလံုးေလာင္း ၊ ခ်ဲထီေလာင္း နဲ႔ ေလာင္ကစားစြက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြ ၊ မယားဒီလိုပင္ပန္းရင္ ကိုယ္လည္းဒီလို အပင္ပန္းပိုခံလိုက္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မရွိေသာ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြကို မေဖာက္မျပန္ေပါင္းသင္းတာပဲ ေက်းဇူးတင္ေနရတဲ့ အေနအထားပါ။

ေသာက္တတ္စားတတ္တာကလြဲရင္ေကာင္းပါတယ္။ သူ႔ဟာသူ မူးရင္အိပ္သြားေရာ ၊ မိသားစုရန္မရွာရင္ၿပီးေရာ ၊ ဘာမွဒုကၡမေပးရင္ၿပီးေရာ ဆိုတာေတြနဲ႔ အိမ္ရွင္မေတြဟာ သူတို႔အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြကို ေျဖသိမ့္ေပါင္းေနၾကရတာ မျဖစ္သင့္တဲ့အေနအထားတခုပါ။ သူ႔ဟာသူမူးၿပီးအိပ္ေနေတာ့ ကိုယ့္မိသားစုတာဝန္ေတြဆိုတာကို အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္တည္း ႏိုင္လည္းထမ္း ၊ မႏိုင္လည္းထမ္း လုပ္ရမယ့္အေနအထားျဖစ္သြားတာေပါ့။

လူတိုင္းမွာ ခံႏိုင္ရည္အားဆိုတာ သူ႔အတိုင္းအတာနဲ႔သူရွိၾကတယ္။ အားႏြဲ႔တဲ့မိန္းမသားေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ သည္းခံႏိုင္တယ္ဆိုဆို ေဘာင္တခုကို ေက်ာ္သြားတဲ့အခါမွာ ညႇိရခက္သြားၿပီး အိမ္ေထာင္မကြဲသင့္ဘဲကြဲတာ ၊ မိသားစုဘဝေလး မၿပိဳကြဲသင့္ဘဲ ၿပိဳကြဲတာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အနစ္နာဆံုးက ဒါေတြကို ရင္စည္းခံခဲ့ရတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မနဲ႔ ဒီအိမ္ေထာင္မွာ တိုးပြားလာခဲ့တဲ့ သားသမီးေလးေတြပါပဲ။

ဒီလိုအျဖစ္ေတြ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတြ႔ျမင္ေနရတာ မ်ားလာေတာ့ အပ်ိဳေတြက ရည္းစားထားမယ့္သာထားတယ္ ၊ ၾကာၾကာဝါးလို႔ခါးလာရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တြဲၾကည့္လို႔ ကိုယ့္လူမဟန္ေတာ့ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူနဲ႔ေရွ႕ဆက္လက္တြဲဖို႔ မေတြးေတာ့ဘဲ ရင္နာရင္ နာပါေစ လမ္းခြဲဖို႔ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကတာ မ်ားလာတယ္။ ဒီလိုလမ္းခြဲရေကာင္းလားဆိုၿပီး ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းတာ ၊ ကတ္ေၾကးနဲ႔ေျခာက္တာ ၊ အရွက္ခြဲမလို႔လုပ္တာေတြ ၊ အသက္အႏၱရာယ္ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရတာေတြဟာ အမ်ိဳးသားထုအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးေတြ ၊ စာရိတၱေတြ ဆုတ္ယုတ္လာတဲ့သေဘာပါ။ ကိုယ္သာ ကိုယ့္ဘာသာယံုၾကည္မႈရွိရွိနဲ႔ ကိုယ့္စာရိတၱ ၊ ကိုယ့္ပညာအရည္အခ်င္း ၊ ကိုယ့္အေနအထားေတြအေပၚ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈရွိေနရင္ ကိုယ့္ခ်စ္သူျဖတ္သြားလည္း ဘာအေရးလဲလို႔ ေတြးၾကမွာပါ။

ကိုယ့္ခ်စ္သူမွန္းတဲ့အရည္အေသြးဟာ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းထက္ျမင့္မားေနတယ္ဆို သူမကိုခ်စ္ရင္ သူမအလိုက် အရည္အခ်င္းေတြျပည့္မီေအာင္ ကိုယ့္ဘာသာ ျမႇင့္တင္ရမွာမဟုတ္လား။ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြကို မေစာင့္ႏိုင္လို႔ ကိုယ့္ထက္သာတာ သူမ ရွာသြားဦးေတာ့ အရည္အခ်င္းေတြျမႇင့္တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တဲ့ကိုယ့္မွာ အရည္အခ်င္းပိုတိုးတက္လာတာပဲေလ။ ေငြမက္ ၊ ဂုဏ္မက္တဲ့မိန္းမကို ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရတာ ဘာအေရးလဲ။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း သူမကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူဆိုတာ ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရတာပဲေလ။ သူမ ခ်စ္တဲ့ ဂုဏ္ေတြ ၊ ေငြေတြကိုပိုက္ၿပီး သူမအေပၚ တသက္တာ တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းေတြမရွိသူနဲ႔ ဘဝတေလ်ာက္လံုး သူမလက္တြဲသြားရမယ့္အေျခအေနဟာ ေငြေတြ ၊ ဂုဏ္ေတြမက္တဲ့ သူမကို သူမရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈက ဒဏ္ခတ္လိုက္တာပါပဲ။

တကယ္ဆို အမ်ိဳးသမီးေတြအမ်ားစုဟာ အိမ္ေထာင္တခုကို လက္ရွိအေျခအေနထက္ မေလ်ာ့တဲ့အေျခအေနတခုနဲ႔ တည္ေဆာက္ခ်င္ၾကတာပါ။ ဆိုလိုတာက အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ ယက္ကယ္ ယက္ကယ္ဘဝမ်ိဳးနဲ႔ မျဖစ္ခ်င္ၾကဘူး။

အိမ္ေထာင္မက်မီက ဒီလိုသံုးႏိုင္တဲ့အေျခအေနကေန အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ မသံုးႏိုင္ ၊ မစြဲႏိုင္အေျခအေနမ်ိဳး မေရာက္ခ်င္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို တူတူတန္တန္ ဝင္ေငြရတဲ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္အလုပ္ေလးတခု ရွိေစခ်င္ၾကတယ္။

အိမ္ေထာင္မက်မီက ဒီလိုၾကင္နာမႈနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနရတယ္ဆိုရင္ အၿမဲဒီလိုအေပ်ာ္ခ်ည္းဘဲမဟုတ္ေတာင္ အိမ္ေထာင္ဘက္က ေဖာက္ျပန္ေနသလား ၊ ေျပာင္းလဲသြားသလား ၊ စာရိတၱေတြ ေသာက္ေသာက္စားစား ေလာင္းကစားနဲ႔ ပ်က္ယြင္းလာသလားဆိုတာေတြကို အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ မပူပန္ခ်င္ၾကဘူး။

အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဘက္နဲ႔ ကေလးေတြရလာရင္ ကေလးကို ကိုယ္ခ်စ္သလို ခ်စ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ ကေလးကို ကိုယ္ယုယပ်ိဳးေထာင္သလို ပ်ိဳးေထာင္ေစခ်င္ၾကတယ္။ ကေလးတာဝန္ကို ကိုယ္ထမ္းသလို သူ႔ကိုလည္း တပိုင္တႏိုင္ ဝင္ထမ္းေစခ်င္ၾကတယ္။

အမ်ားစုေသာ အိမ္ေထာင္ရွင္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကေလးေတြရၿပီးတာနဲ႔ မေပ်ာ္႐ႊင္တာေတြမ်ားလာေတာ့ သူတို႔ကို ေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြက အပ်ိဳဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားလာၿပီ။ ကေလးမယူရေသးရင္ ကေလးယူဖို႔ကို လက္တြန္႔လာၿပီ။ ကေလးတစ္ေယာက္ယူၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္ယူဖို႔ဆိုတာကို ေတြးဆလာၿပီေလ။ ကၽြန္မဆိုလိုတာက ေရရွည္အတြက္ စဥ္းစားဥာဏ္ရွိရွိနဲ႔ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးထုကို ဆိုလိုတာျဖစ္ၿပီး ယူသာယူ ေနာက္ပိုင္း သူ႔ဟာနဲ႔သူ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ေတြးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးထုကို မဆိုလိုပါဘူး။

ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနတဲ့ ကေလးရွိၿပီးသား ျမန္မာစံုတြဲေတြကိုလည္း ကၽြန္မျမင္ဖူးတာပါပဲ။ အေဖျမန္မာ ၊ အေမျမန္မာ ၊ ကေလးျမန္မာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အမ်ားစုေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ မိသားစုေတြနဲ႔ေတာ့ မတူလွဘူး။ အေမက ကေလးကို အိမ္ထဲမွာထိန္းၿပီးတာဝန္ယူရင္ အေဖက အျပင္ထြက္တဲ့အခါတိုင္း ကေလးကို တာဝန္ယူထိန္းတယ္။ ဒီေတာ့ အေမဟာ မိသားစုနဲ႔ အျပင္ထြက္သြားလာတဲ့အခါမွာ ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ေလး ေနထိုင္စားေသာက္လို႔ ေထြရာေလးပါးစကားစျမည္ ေျပာဆိုဖို႔ အခြင့္အေရးရတာေပါ့။ မိန္းမဆိုေတာ့ ကေလးအေမျဖစ္သည့္တိုင္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေကာ့ေကာ့ေလး ေနခ်င္ေသးတယ္ေလ။

ျမန္မာခ်င္းအတူတူ ႏိုင္ငံတြင္းေနသူနဲ႔ ႏိုင္ငံျပင္ပေနသူေတြ ဘာလို႔ လုပ္ေဆာင္ပံု ၊ တာဝန္ယူပံုေတြ ကြာျခားသြားသလဲဆို မိသားစုအေပၚထားရွိတဲ့ ေမတၱာတရားရယ္ ၊ တာဝန္ယူစိတ္ရယ္ ကြာသြားတာလို႔ပဲျမင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လူ႔အခြင့္အေရးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ကေလးေတြ ၊ မိသားစုဝင္ေတြကို ပစ္ပစ္ခါခါလုပ္တဲ့သူဟာ ထိုက္ေလာ်က္တဲ့အျပစ္ဒဏ္ကို မသက္မညႇာ ခံစားၾကရတယ္။ ဒီဥပေဒက ႏိုင္ငံသားပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ႏိုင္ငံျခားသားပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာေနတဲ့သူတိုင္း အက်ံဳးဝင္စြာ လိုက္နာရတာမို႔ ဥပေဒက မိသားစုဘက္ကေန ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္ထားတယ္။ ဥပေဒကိုခ်ိဳးေဖာက္ရင္ ခ်ိဳးေဖာက္သူက ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့ျပစ္ဒဏ္အတိုင္း ခံစားၾကရတာမို႔ ေတာ္႐ံုဘယ္သူမွ မခ်ိဳးေဖာက္ရဲၾကေတာ့ဘူး။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံတြင္းမွာေနတာထက္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာေနထိုင္တာက မိသားစုေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ပိုၿပီး အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစသလားေနာ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားတဲ့ ဥပေဒရွိေပမယ့္ တရားစြဲမယ္ဆို ဟိုဘက္အမ်ိဳးက ဝင္ပါလိုက္ ၊ ဒီဘက္အမ်ိဳးက ဝင္ပါလိုက္ ၊ ဟို႔လူ႔မ်က္ႏွာ ေထာက္ထားရ ၊ ဒီလူ႔မ်က္ႏွာ ေထာက္ထားရ ၊ ဟိုလူ႔စကားနားေထာင္ရ ၊ ဒီလူ႔စကားနားေထာင္ရနဲ႔ တကယ္ခံစားရေတာ့ ဒီမိသားစုတြင္းက အိမ္ရွင္မနဲ႔ သားသမီးေတြက အနာဆံုးခံစားၾကရတာမို႔ အေကာင္းဆံုးက အိမ္ေထာင္ဦးစီးအမ်ိဳးသားေတြဟာ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ေမတၱာတရားရယ္ ၊ တာဝန္ယူမႈရယ္ ေပါင္းစပ္ပါမွ ဒီအိမ္ေထာင္ဟာ အႏွစ္သာရရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္တခုအျဖစ္ တည္ေနမယ္ေလ။

ရတု (Burmesehearts.com)