အခ်စ္စစ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ဖက္

ကၽြန္မခံစားခဲ့ရဖူးတဲ့ အခ်စ္စစ္ကို မွ်ေဝလိုက္မယ္ေနာ္။ ဘယ္ဝတၳဳစာအုပ္ကမွ ကူးခ်ထားတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ခံစားရခ်ိန္ေတြမွာ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ ခ်ေရးခဲ့တဲ့ တခ်ိန္က မွတ္တမ္းေတြေပါ့။ ဘဝမွတ္တမ္းတခုအျဖစ္ အမွတ္တရသိမ္းထားဆဲေလ။

အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ္ကခိုင္းေစလို႔မရဘဲ ကိုယ့္ကိုသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခိုင္းေစသြားတာပါ။

အခ်စ္ဆိုတာ စတင္ျခင္း ၊ ၿပီးဆံုးျခင္းေတြကို ဖန္တီးယူလို႔မရဘူး။

အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္စစ္မွန္ရင္ တူညီတဲ့ခံစားမႈ (အခ်စ္ဆိုတာမ်ိဳး) ေနာက္ထပ္ လံုးဝမရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။

အခ်စ္ဆိုတာ နီးျခင္း ၊ ေဝးျခင္းေတြေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲသြားတာမ်ိဳးမရွိဘူး။

အခ်စ္ဆိုတာ အခ်ိန္ကာလေတြအေပၚမူတည္ၿပီး ေဟာင္းႏြမ္း မေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္ဘူး။

အခ်စ္ဆိုတာ ရယူလိုျခင္း ၊ ေပးဆပ္လိုျခင္းစတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဘက္ ခံစားခ်က္ေတြအျပင္ အစြန္းႏွစ္ဘက္အၾကားက ခံစားခ်က္ေတြလဲ ျဖစ္ေပၚေစတယ္။

အခ်စ္စစ္မွန္ရင္ နိမ့္ျခင္း ၊ ျမင့္ျခင္းနဲ႔ အရာရာအေပၚမူတည္လို႔ လံုးဝမေျပာင္းလဲႏိုင္သလို ဒီလိုကြာဟမႈေတြကိုလဲ မျမင္ေတာ့ဘူး။

အခ်စ္ဆိုတာ ေပါင္းစပ္ခြင့္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ဘယ္လိုမွ မေပါင္းစပ္ႏိုင္ေတာ့တာ ယံုၾကည္လက္ခံေနရက္က ေမ့ေပ်ာက္မရ ၊ စူးစူးနစ္နစ္ ခံစားခ်စ္မိေနတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ နာၾကည္းသင့္မွန္း ၊ မုန္းေမ့လိုက္သင့္မွန္း သိေနရက္က ဘယ္လိုမွ မနာၾကည္းႏိုင္ ၊ မမုန္းႏိုင္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ရွင္သန္ေစတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ နီးစပ္ေနတဲ့အခါ ၿပီးျပည့္စံုေသာ ဘဝအဓိပၸါယ္ကို ခံစားေစႏိုင္သလို ေဝးသြားတဲ့အခါ ဘာကို ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဘူးလို႔လည္း ယံုၾကည္သြားေစတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ အထူးဆန္းဆံုးနဲ႔ အင္အားအႀကီးဆံုးစိတ္ခံစားမႈျဖစ္ၿပီး အဲဒီအခ်စ္ေၾကာင့္ အရာရာကိုရင္ဆိုင္သြားႏိုင္သလို ကိုယ့္ဘဝထဲက အရာရာကိုလည္း ပ်က္စီးသြားေစႏိုင္တယ္။

အေပၚကအခ်က္ေတြထဲက တစ္ခ်က္တည္း ကြက္ခံစားေနရင္ (သို႔မဟုတ္) အခ်က္အနည္းငယ္ ကိုက္ညီေနလို႔ဆိုၿပီး အခ်စ္စစ္လို႔ မတြက္လိုက္ပါနဲ႔။ စိတ္ကစားတာနဲ႔ ႀကိဳက္မိတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္က သူ႔ကို ခ်စ္မိၿပီလို႔ ယံုၾကည္မိေနတာကိုး။

ဒါေပမယ့္ အေပၚကအခ်က္ေတြအားလံုးကို တကယ္ခံစားရၿပီဆို အခ်စ္စစ္မွ အခ်စ္စစ္ပဲေနာ္။ အခ်စ္စစ္အတြက္ ခံစားခ်က္ေတြ လိုေနေသးရင္ Comment မွာ ထပ္ျဖည့္ေရးေပးႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ခံစားရတဲ့အခ်စ္စစ္ သူမ်ားလည္း သိတာေပါ့။

ကၽြန္မရဲ႕ ဒီခံစားခ်က္ေတြက လြန္ေလၿပီးေသာအခါက ခံစားခ်က္ေတြေလ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကိုယ္ခံစားရတာေတြကို အမွတ္တရအေနနဲ႔ တခ်က္ခ်င္း ခ်ေရးခဲ့တာေပါ့။ ဒီေလာက္ခ်စ္တတ္ရက္နဲ႔ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ေကြကြင္းရတာလဲ။ တဖက္သတ္အခ်စ္ေၾကာင့္ထင္ရင္မွားမယ္ေနာ္။ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အ႐ူးအမူး ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ အခ်စ္ဦးေတြပါ။

ဒါဆို ကၽြန္မကၾကည့္ေပ်ာ္႐ႈေပ်ာ္မရွိတဲ့႐ုပ္ရည္မို႔ ပစ္သြားတာလား ေတြးစရာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘဲ ကၽြန္မေဆြမ်ိဳး ၊ အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္မကို နဂိုမျပင္လည္း ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိသူအျဖစ္ မွတ္ခ်က္ေပးၾကတဲ့ ႐ုပ္ရည္မ်ိဳးရွိသူမို႔ ႐ုပ္ဆိုးလို႔ ပစ္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။(လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က ရုပ္ရည္ကို ေျပာတာပါ။)

ဒါဆို ခပ္တံုးတံုးမိန္းမမို႔ ပစ္သြားတာလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ မိသားစု ၊ ေဆြမ်ိဳးနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ခုခ်ိန္အထိ ကၽြန္မကို ထက္ျမက္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံေနၾကတုန္းပဲ။

ဒါဆို မာန္တက္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္မို႔ ပစ္သြားတာလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ကၽြန္မက မာနရယ္လို႔မထားဘဲ သူ႔ကို အစစႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံၿပီး အလိုလိုက္ခဲ့သူပါ။

ဒါဆို အဲဒီသူက အေတာ့္ကိုေခ်ာၿပီး ျပည့္စံုလြန္းသူမို႔လားလို႔ ေတြးစရာရွိတယ္ေနာ္။ တကယ္ဆို ရွမ္းႀကိဳက္လို႔ ႏြားေခ်ာတာပါ။ သူ႔ထက္ပိုေခ်ာၿပီး သူ႔ထက္ပိုျပည့္စံုတဲ့သူေတြ ကၽြန္မအနားမွာ ရွိခဲ့သားပဲ။ ႏွလံုးသားဆႏၵအရ ၿငိတြယ္မိသူက သူျဖစ္ေနခဲ့လို႔ပါ။

ဒါဆို ကိုယ္ခံစားရတာေတြ ပြင့္လင္းမႈမရွိခဲ့ဘဲ အံုပုန္းလုပ္ခဲ့လို႔ သူက ကၽြန္မခံစားခ်က္ေတြမသိဘဲ ပစ္သြားတာလား ေတြးစရာရွိျပန္ေရာ။ ကၽြန္မရဲ႕  ပြင့္လင္းခ်က္က ကၽြန္မဘာခံစားရတယ္ ၊ ဘယ္လိုနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို အတိုင္းသားျမင္ရေအာင္ သူ႔ကို အၿမဲေျပာျပေလ့ရွိတဲ့သူပါ။

ကေလးတစ္ေယာက္အေမျဖစ္ၿပီး ဇတ္လမ္းေဟာင္းေတြ ဘာလို႔ ေျပာျပေနတာလဲလို႔ ေတြးစရာရွိတယ္ေနာ္။ တန္ဖိုးမထားတတ္သူေတြလက္ထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘဝနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ တန္ဖိုးမဲ့မသြားရေအာင္လို႔ ဇတ္လမ္းေဟာင္းႀကီးကို ျပန္ခ်ၿပီး နမူနာျပ ေျပာရတာပါ။ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္မို႔ လုပ္ဇတ္မဟုတ္ဘူးေနာ္။

အမ်ိဳးသမီးေတြ ကိုယ့္ရဲ႕လက္တြဲေဖာ္က ကိုယ့္ကိုတန္ဖိုးမထားဘူးလို႔ ခံစားေနရရင္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးမဲ့ေနတယ္လို႔ မထင္ျမင္လိုက္ပါနဲ႔။ လူတိုင္းမွာ သူ႔တန္ဖိုးနဲ႔သူရွိတယ္။ သူ႔အလွနဲ႔သူရွိတယ္။ ကိုယ့္ကိုတန္ဖိုးမထားတဲ့သူနဲ႔ အတူရွိေနလို႔ ကိုယ္ဟာ တန္ဖိုးမဲ့သူတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနရတာပါ။ တန္ဖိုးမသိတဲ့လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္ပဲ တန္ဖိုးရွိတဲ့ပစၥည္းလက္ထဲရွိေနပေစ တန္ဖိုးမထားတတ္ဘူးေလ။

ကိုယ့္ကိုတန္ဖိုးမထားတဲ့သူ ၊ ကိုယ့္အခ်စ္ကို ဂ႐ုမမူတဲ့သူ ၊ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို နားလည္မႈမေပးႏိုင္တဲ့သူ စတဲ့ ဒီလိုလူေတြနဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးမွာေနၿပီး ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္ျပန္ျမႇင့္တင္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာေပ်ာ္ေအာင္အရင္ေနလိုက္ပါ။  ဘာလို႔ ကိုယ့္ဘာသာအရင္ေပ်ာ္ေအာင္ ေနခိုင္းသလဲဆိုရင္ သူ႔ကိုအရြဲ႕တိုက္ခ်င္စိတ္နဲ႔ သူ႔ထက္သာတာရွာျပမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ႀကီးက ေရွ႕ကဦးေဆာင္ေနရင္ က်ားေၾကာက္လို႔ ရွင္ႀကီးခိုး ၊ ရွင္ႀကီးက်ားထက္ဆိုးမယ္ေနာ္။

အရင္တစ္ေယာက္ထက္ သာတာရွာပါတယ္ဆိုမွ ဒီတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ထပ္စိတ္ဆင္းရဲ ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္တြဲလိုက္ စိတ္တိုင္းမက်လိုက္ ကြဲလိုက္နဲ႔ ကိုယ့္မိန္းမတန္ဖိုး ပိုေတာင္က်လာဦးမယ္ေလ။ တခ်ိန္မွာ အခ်စ္နဲ႔ ေယာက်ာ္းေတြဆိုတာတြဲၿပီး မယံုမၾကည္ျဖစ္လာမယ္။ ေယာက်ာ္းေတြရဲ႕အခ်စ္ကို မယံုၾကည္ႏိုင္ေတာ့တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာ အရင္ေပ်ာ္ေအာင္ ေနခိုင္းတာျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ ေယာက်္ားေကာင္း ေယာက်ာ္းျမတ္ေတြ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ႏွမခ်င္းစာနာတတ္တယ္ ၊ အားနည္းတဲ့မိန္းမသားေတြကို ဘယ္လိုညႇာတာရမယ္ဆိုတာ နားလည္တယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ဘယ္အေျခအေနျဖစ္ျဖစ္ ဦးစားေပးရမယ္လို႔လည္း သေဘာေပါက္တယ္။ သစၥာတရားကိုလည္း တန္ဖိုးထားတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ကလည္း သူတို႔နဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ မိန္းမေကာင္းကိုပဲ ဘဝလက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ လက္တြဲလိုၾကပါတယ္။

ေယာက်ာ္းေကာင္းေတြဟာ ဘဝလက္တြဲေဖာ္ကို မိန္းမေကာင္း ၊ မိန္းမျမတ္ဆိုတာေတြပဲ ဦးစားေပးေရြးေတာ့ ကိုယ္ဟာ ေယာက်ာ္းမ်ားစြာနဲ႔ အခါခါတြဲ ၊ အခါခါကြဲ မိန္းမတန္ဖိုးက်ေနသူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဒီလိုေယာက်ာ္ေကာင္းမ်ိဳးနဲ႔ ဖူးစာဆံုဖို႔ အခြင့္အေရးရႏိုင္ပါဦးမလား။ ပိုင္းယူမယ္လို႔ေတြးလည္း ကံေကာင္းရင္ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မေသခ်ာလွပါဘူး။ အသြင္တူမွ အိမ္သူျဖစ္တာေလ။ အသြင္မတူရင္ ကြဲႏိုင္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္တန္ဖိုးကို ကိုယ္ျမႇင့္တင္ႏိုင္ေအာင္ (စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး အရြဲ႕တိုက္တြဲတာမ်ိဳးေတြမရွိေအာင္) ကိုယ့္ဘာသာ အရင္ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါလို႔ ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ့္ဘာသာေပ်ာ္လာႏိုင္ၿပီဆိုမွ ကိုယ့္ကိုတကယ္တန္ဖိုးထားတဲ့သူကို မ်က္စိဖြင့္ ၊ နားစြင့္လို႔ ခံစားၾကည့္ပါ။ ကိုယ့္ကိုတကယ္တန္ဖိုးထားတဲ့သူက ကိုယ့္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေစခ်င္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္အႏြံအတာကို အခ်ိန္မေရြး (အလွပ်က္တဲ့အထိ ၊ အိုတဲ့အထိ ၊ နာတဲ့အထိ ၊ မက်န္းမမာ ျဖစ္သြားခဲ့သည္အထိ) သည္းခံႏိုင္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုတန္ဖိုးထားခ်စ္တတ္သူမို႔ ကိုယ္ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္ သည္းခံနားလည္မႈေပးႏိုင္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ဆံုရမွ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့အခ်စ္ေရးနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးကို ခံစားရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါကို ရင့္က်က္မႈရွိတဲ့ အခ်စ္လို႔လည္း ဆိုႏိုင္တယ္ေလ။ ရင့္က်က္လာတဲ့အခ်စ္မွာက်ေတာ့ နားလည္မႈရယ္ ၊ ေဖးမမႈရယ္ေပါင္းၿပီး ညႇိႏႈိင္းမႈေတြနဲ႔ ဘဝကာရံညီေအာင္ ခ်စ္တတ္တာမ်ိဳးပါ။

ဒီလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႔ၿပီဆိုေတာ့မွ ကိုယ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားတံခါးေတြ ျပန္ဆြဲဖြင့္လို႔ သူခ်စ္သလို ကိုယ္ျပန္ခ်စ္ႏိုင္ေအာင္ ၊ သူဂ႐ုစိုက္သလို ကိုယ္ဂ႐ုစိုက္တတ္ေအာင္ ၊ သူနားလည္မႈေပးသလို ကိုယ္နားလည္မႈေပးႏိုင္ေအာင္ ၊ သူသေဘာထားႀကီးသလို ကိုယ္သေဘာထားႀကီးႏိုင္ေအာင္ သူနဲ႔ကိုယ္ ဘဝတေလ်ာက္ လက္တြဲသြားဖို႔ ခံစားခ်က္ေတြကာရံညီေအာင္ ညႇိႏႈိင္းသြားပါမွ တကယ္ေပ်ာ္႐ႊင္သာယာတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကို ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။