ကေလးအတြက္ မိတ္ဆက္အစာသစ္

ကေလးအတြက္ အစာသစ္ကို မိတ္ဆက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အစာသစ္တစ္ခါေကၽြးရင္ ႏွစ္ရက္အခ်ိန္ယူ ေကၽြးရပါမယ္။ ပထမရက္မွာ လူႀကီးမိဘမိတ္ဆက္တဲ့ အစာသစ္ကို သူက စိမ္းေနေသးတာမို႔ စားဖို႔ ျငင္းဆန္ေကာင္း ျငင္းဆန္ပါလိမ့္မယ္။ စကားမေျပာတတ္တဲ့ကေလးက ဘယ္လိုျငင္းဆန္တာမ်ိဳးလဲဆိုရင္ ႏႈတ္ခမ္းေစ့ထားတတ္တာမ်ိဳး ၊ စားဖို႔ မ်က္ႏွာလႊဲတာမ်ိဳး ၊ ငိုျပတာမ်ိဳးေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ မိတ္ဆက္တဲ့ အစာသစ္နဲ႔ စိမ္းေနတာမို႔ပါ။ စိုးရိမ္စရာမလိုပါဘူး။ အစာသစ္နဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္လာေအာင္ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခ်က္ ၊ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေကၽြးတာမ်ိဳးလုပ္ပါ။ (သူေပ်ာ္ေအာင္ စေနာက္လို႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရးတပိုင္းနဲ႔ ေကၽြးရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ဖိအားေပးၿပီး အတင္းေကၽြးတာမ်ိဳးကို ေရွာင္ပါ။)

ဥပမာ သူ႔ကိုဒီေန႔ ၾကက္ျပဳတ္ရည္နဲ႔ ထမင္းကို စမိတ္ဆက္လို႔ မပ်စ္တပ်စ္ေလး စခြံ႔ၿပီဆိုပါေတာ့။ အရသာကို ခံတြင္းေတြ႔ရင္ လိုလိုလာလား စားမွာျဖစ္ေပမယ့္ အရသာ စိမ္းေနေသးရင္ စားဖို႔ျငင္းဆန္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မိတ္ဆက္စာေတြမွာလည္း ဒီအတိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ထမင္းဟင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ အသီးအႏွံပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ အစာသစ္ဟာ သူ႔အတြက္ အရသာသစ္ျဖစ္တာမို႔ ဒီအရသာသစ္နဲ႔ က်င့္သားရလာေအာင္ တခါမိတ္ဆက္တိုင္း (စေကၽြးတိုင္း) ႏွစ္ရက္ မိတ္ဆက္ေကၽြးေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာကေလးငယ္မို႔လို႔ ျမန္မာအစားအစာခ်ည္းပဲ ေကၽြးရမယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ကေလးဟာ လက္ရွိ ဘယ္အရပ္မွာ ေရာက္ရွိေနထိုင္သလဲ။ ဒီေဒသအစာနဲ႔ က်င့္သားရေအာင္ ေလ့က်င့္ေကၽြးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ ဥေရာပ (သို႔မဟုတ္) ေတာင္ေပၚေဒသ ေရာက္ရွိေနတဲ့ကေလး ၊ ေနာင္မွာလည္း ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ဒီေနရာမွာ ေနထိုင္ႀကီးျပင္းရဦးမယ္ဆိုရင္ ဒီေဒသအစာကို ဦးစားေပး မိတ္ဆက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာမို႔လို႔ ၊ တိုင္းရင္းသားမို႔လို႔ ကိုယ့္အစာနဲ႔ တကူးတက မိတ္ဆက္ေပးမယ္ဆိုရင္ ကေလးဟာ လူႀကီးမိတ္ဆက္တဲ့အစာတဲ့ က်င့္သားရသြားမွာျဖစ္ၿပီး တကယ္ႀကီးျပင္းလာလို႔ ဒီအရပ္ေဒသက လြယ္လြယ္ကူကူရႏိုင္တဲ့ အစားအစာေတြကို မစားခ်င္ ၊ မေသာက္ခ်င္ျဖစ္ေနရင္ ေရရွည္မွာ မေကာင္းဘူးေပါ့။ အစာစားေသာက္ဖို႔ ေရြးတတ္ (ဂ်ီးမ်ားတတ္)တဲ့ ကေလးငယ္ေတြဟာ ဒီကစျဖစ္လာတာပါ။ မိဘ (အထူးသျဖင့္ မိခင္)က ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္ရွာခဲ့သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနမွာပါ။

ကိုယ္ေရာက္ရွိေနထိုင္ေနတဲ့ေဒသစာ ၊ ကေလးႀကီးျပင္းေနထိုင္သြားရမယ့္ ေဒသစာကို ဦးစားေပး မိတ္ဆက္ပါ။ ဒါေတြနဲ႔ က်င့္သားရသြားၿပီဆိုပါမွ ကိုယ္မိတ္ဆက္ခ်င္တဲ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳး အစားအေသာက္ကိုလည္း မိတ္ဆက္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာင္မွာ ကေလးဟာ အထူးသျဖင့္ မိခင္စားတာကို လိုက္အရသာခံစားၾကည့္ရင္းနဲ႔ သူႀကိဳက္တာဆို စားလာမွာျဖစ္ၿပီး သူမႀကိဳက္တာဆိုရင္ မစားဘဲေနမွာပါ။ သူ႔အႀကိဳက္ ၊ ကိုယ့္အႀကိဳက္ မတူႏိုင္တာလည္း သတိထားေပးေပါ့။ ကိုယ္ဒီအစားအစာႀကိဳက္လို႔ သူ႔ကို ဒါခ်ည္း ေကၽြးရမယ္ဆိုတာေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးေလ။

ကေလးမိတ္ဆက္စာဆိုၿပီး ျပည္တြင္းက သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားက တကူးတကဝင္လာတဲ့ ေစ်းႀကီးတဲ့အစာေတြ (အဆင္သင့္စား ဗူးကေလးေတြ)လည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ဆန္မႈန္႔ ၊ အာဟာရမႈန္႔ ၊ ကေလးအစာဆိုၿပီး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနတာေတြကိုပါ။ ဒါေတြေကၽြးဖို႔ မစဥ္းစားခင္ ေရ႐ွည္ ကေလးကို ဘယ္လိုအစားအေသာက္မ်ိဳးနဲ႔ ရင္းႏွီးေစမွာလဲ။ အစားအေသာက္ကို အိမ္မွာခ်က္သလို စားေစခ်င္သလား ၊ ဟိုအစာေရြး ၊ ဒီအစာေရြးနဲ႔ အစားေခ်းမ်ားတဲ့ကေလးအျဖစ္ ႀကီးျပင္းသြားေစခ်င္သလား။ ဒါကို အရင္ေတြးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြကေတာ့ သူ႔သားသမီး ၊ ကိုယ့္သားသမီး ၿပိဳင္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ သူမ်ားညႊန္းလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါေတြကို စတိုင္တခုလို ဝယ္ေကၽြးမွ ကေလးဖြံ႔ထြားမွာ ၊ က်န္းမာမွာလို႔လည္း အထင္မွားေနၾကပါတယ္။

ေနာက္ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရး – ကေလးဟာ အစာမိတ္ဆက္ခါစမွာပဲ စားတတ္မွာမဟုတ္ဘူး ၊ သူ႔ဘဝတေလ်ာက္လံုး စားသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရြယ္အလိုက္ သူ႔ကို ပံ့ပိုးေပးရမယ့္ အစားအေသာက္ ၊ အဝတ္အစား ၊ ကစားစရာ ၊ ပညာေရးစရိတ္စကနဲ႔ အေထာက္အပံ့ေတြဟာ တကယ့္ကို အေတာမသတ္ရွိေနမွာပါ။ ဒီေတာ့ လက္တေလာကိစၥေလးကိုပဲ ကြက္မၾကည့္ဘဲ ေရရွည္ စဥ္းစားသြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစားအစာအျပင္ အျခားသူလိုအပ္တဲ့ အထက္ကအရာေတြကိုလည္း မွ်မွ်တတရွိပါမွ ျဖစ္မွာေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအစာမိတ္ဆက္တာကေနစလို႔ ေရရွည္စဥ္းစားသြားရမွာပါ။ သူ႔အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ကို အစာအတြက္တင္မက ဒီျ့ပင္မွာလည္း မွ်မွ်တတေလး သံုးသြားမွ ျဖစ္မွာပါ။

အဆင္သင့္အစာေတြအေၾကာင္းကို အရင္စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္ေနာ္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခ်က္တဲ့ ထမင္းထက္ တာရွည္ခံေအာင္ ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ (အာဟာရမႈန္႔လို႔ေခၚတဲ့) ဆန္မႈန္႔ ၊ ဂ်ံဳမႈန္႔ ၊ အာလူးမႈန္႔ ၊ ေျပာင္းမႈန္႔ စတာေတြဟာ ပိုၿပီးလတ္ဆတ္ေနပါ့မလား ။ အခန္႔မသင့္ရင္ ဒိတ္လြန္ေနႏိုင္တယ္ ၊ ဖြင့္ထား ၊ ေဖာက္ထားၿပီး အထားမေတာ္လို႔ မႈိတက္ေနႏိုင္တယ္ ၊ ကေလးက်န္းမာေရးနဲ႔ မသင့္ေတာ္တဲ့ ဘာေရာ ၊ ညာေရာေတြလည္း ရွိႏိုင္တယ္။ (ဥပမာ မယ္လမင္းေရာတဲ့ ႏို႔မႈန္႔ေတြလိုေပါ့။) ဒါေတြက တကယ္စမ္းသပ္ၾကည့္မွ သိႏိုင္မွာ။ မစမ္းသပ္မိေသးတဲ့ကာလမွာ ကေလးကို ေကၽြးထားခဲ့မိရင္ ေနာင္မွ ေနာင္တရေနဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ အတုအပလည္း စိတ္မခ်ရေသးဘူး။

အသီးနံ႔ေတြ ထည့္ထားတဲ့ အဆင္သင့္ ကေလးသီးသန္႔ အစားအစာဗူးေတြထက္ အဲဒီအသီးကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေရးေဆး ၊ ခြဲေခ်ၿပီး ကေလးကို ေကၽြးတာေလာက္ အာဟာရျပည့္တာ ရွိႏိုင္ဦးမလား။ သူမ်ားေကၽြးလို႔ လိုက္ေကၽြးတာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ ကိုယ့္ကေလးကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အစားအစာကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ေကၽြးတတ္တဲ့အက်င့္ လုပ္ေပးရမွာပါ။ ဒီအခါ ကေလးဟာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ၊ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း စားေသာက္တဲ့အက်င့္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ရသြားမယ္ေလ။ ဒါဟာ သူ႔တသက္တာ က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အေလ့အက်င့္ျဖစ္ပါၿပီ။

ကေလးကို အစာသစ္ မိတ္ဆက္ေပးတဲ့အခါ ကေလးအတြက္ရယ္လို႔ သီးသန္႔လုပ္တာကို ကၽြန္မအားမေပးပါဘူး။ လူႀကီးစားတဲ့ ထမင္း ၊ ဟင္းလ်ာေတြထဲက ကေလးကို ေကၽြးျဖစ္တဲ့အက်င့္ကို လုပ္ရမွာပါ။ လူႀကီးကအစပ္ခ်က္စားတဲ့ေန႔ရက္ေတြမွာ ဒီဟင္းလ်ာထဲက အသီးအႏွံနဲ႔ အသားေတြကို ေရစင္စင္ေဆးၿပီး ကေလးကို ဆီ ၊ ဆားေလး နည္းနည္းထည့္နယ္လို႔ ေကၽြးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေရရွည္မွာ ကေလးအစာေခ်းမ်ားမလာေအာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္မွာခ်က္တဲ့ဟင္းလ်ာတိုင္းကိုလည္း သူစားႏိုင္လာတာမို႔ သူ႔အတြက္ တကူးတက သီးသန္႔လုပ္ေပးရတဲ့ ကရိကထလည္း မရွိေတာ့ဘူးေလ။ သာမာန္မိသားစုေတြအေနနဲ႔ သူ႔အတြက္ တကူးတကလုပ္မေပးရတာမို႔ အပိုကုန္က်စရိတ္ သက္သာလာတယ္။

တကူးတက သီးသန္႔လုပ္ေပးတဲ့အက်င့္ ငယ္ငယ္ကတည္းက စြဲလာခဲ့ရင္ လူႀကီးစားတဲ့ အစားအစာေတြကို သူမစားတတ္ ၊ မစားခ်င္ဘဲ ကာလအတိုင္းအတာတခုအထိ အစာေခ်းမ်ားလာမွာပါ။ သူ႔အတြက္သီးသန္႔ ခ်က္ေပးရတဲ့ အလုပ္လည္း ဒီကာလအတိုင္းအတာအထိ ယူရေပဦးမွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လူႀကီးစားတဲ့အစာေတြထဲကပဲ ကေလးကို ေကၽြးႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားရမွာပါ။ ဒါ့အျပင္ တေန႔ကို ရာသီေပၚ အသီးအႏွံတမ်ိဳးပါေအာင္ ေကၽြးေပးရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။  ဒီလိုအရြယ္ကေန စၿပီးအစာသစ္ေတြကို အိမ္မွာစားတဲ့အတိုင္း တျဖည္းျဖည္း အက်င့္ယူ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ရင္ ရွစ္လ ၊ ကိုးလဆိုတဲ့အရြယ္မွာ လူႀကီးမိဘေတြ အိမ္မွာစားတဲ့အရာေတြကို သူလဲလိုက္စားႏိုင္ၿပီမို႔ သူ႔အတြက္ တသီးတသန္႔ ေစ်းဝယ္ခ်က္ျပဳတ္ရတာေတြ ၊ ဟင္းေခ်းမ်ားတဲ့အက်င့္ေတြဟာ အေတာ္အသင့္ ပေပ်ာက္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးကို အစာစေကၽြးၿပီဆိုကတည္းက ေရေကာင္းေရသန္႔ကို ေန႔စဥ္ မၾကာခဏ အက်င့္လုပ္ တိုက္ေပးဖို႔လည္း လိုလာၿပီေပါ့။ ဒီေတာ့ အစာစားခ်ိန္မွာ ေရသန္႔သန္႔ကို ဇြန္းသန္႔သန္႔နဲ႔ ေမွ်ာခ်ေပးတတ္တဲ့ အက်င့္လုပ္ခဲ့ရမွာပါ။ ကေလး ေျခာက္လအရြယ္ေရာက္ရင္ျဖင့္ ကေလးကို ႏို႔သီးေခါင္းတပ္ ေရဗူးေလး သီးသန္႔ ထားေပးရေတာ့မယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္က အိပ္ရာႏိုးရင္ ေရေသာက္တတ္တဲ့အက်င့္ မရွိပါဘူး။ တကယ္ဆိုဒါဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ တကယ္ေကာင္းတဲ့အက်င့္ဆိုတာ ကၽြန္မသိပါတယ္။ အက်င့္မရွိခဲ့ေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း လိုက္မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကေလးကိုေတာ့ ဒီအက်င့္ေလး တမင္ကို က်င့္ေပးထားခဲ့တယ္။

ကေလးေျခာက္လအရြယ္ကတည္းက ကေလးအိပ္ယာႏိုးလို႔ ႏို႔တိုက္ၿပီးတာနဲ႔ သူနဲ႔နည္းနည္းေလာက္ ျမွဴကစားၿပီးရင္ ေရတိုက္တဲ့အက်င့္ ေန႔စဥ္လုပ္ေပးထားခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေန႔ပိုင္း ၊ ညေနပိုင္းျဖစ္ျဖစ္ သူအိပ္ယာကႏိုးတိုင္း ႏို႔ၿပီးေရတိုက္ခဲ့တယ္။ ဒီရလဒ္အေနနဲ႔ ကေလးဟာ သူ႔ဟာသူ ေရဗူးယူေသာက္တတ္တဲ့ အရြယ္ကတည္းက အိပ္ယာႏိုးရင္ ေရဗူးကို လက္လွမ္းေနခဲ့ၿပီ။ အိပ္ယာႏိုးေရေသာက္တဲ့အက်င့္ဟာ ကိုယ္တြင္းက အညစ္အေၾကးေတြကို သန္႔စင္ေပးတယ္ေလ။ အိပ္ယာႏိုးလို႔ အစာမစားခင္ ေရတဝေသာက္တတ္တဲ့သူဟာ ေရရွည္ က်န္းမာေစတဲ့သူပါပဲ။

ရတု (Burmesehearts.com)