Notice: Trying to access array offset on value of type bool in /home/burmesehearts/public_html/wp-content/themes/publisher/includes/libs/bs-theme-core/attr/post.php on line 305
class="post-thumbnail open-lightbox" href>

ကိုယ္ေရြးတဲ့ဇတ္ရုပ္ဟာ ကိုယ့္သမိုင္း

Last updated Jul 6, 2015

ေလာကဘ၀ဇတ္ခံုေပၚမွာ ကိုယ့္သမိုင္းဆိုတဲ့ဇတ္လမ္းကုိ မကမျဖစ္ ကိုယ္တိုင္ကမွရမယ့္အခါ ဘယ္အခန္းက႑ကေန ၀င္ကခ်င္ပါသလဲ။

တခါတေလ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးဖို႔ေတာင္ ကိုယ့္မွာေရြးခ်ယ္ခြင့္ရယ္လို႔ မရွိတဲ့အခါေတြလဲ ႀကံဳရမွာပါ။ ဒီလိုေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လက္ေလွ်ာ့၊ အားေလွ်ာ့ၿပီး မထူးဇတ္ကေနတဲ့သူေတြလဲ တပံုတပင္ရွိပါတယ္။

ကိုယ့္သမိုင္းလို႔ အမည္တပ္ၿပီး သူမ်ားလိုသလို ကေနၾကသူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္သိစိတ္ထဲမွာျဖစ္ခ်င္တဲ့ဇတ္ပံုစံကတစ္မ်ိဳး၊ ကေနတဲ့ ဇတ္ကတစ္မ်ိဳးလဲ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။

ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ဘယ္လိုဇတ္မ်ိဳးကရ ကရ ဇတ္နာမည္က ကိုယ့္သမိုင္းမို႔ အဆံုးမွာ ဒါဟာ ကိုယ့္သမိုင္း ျဖစ္သြားမွာပါပဲ။

ဇတ္တစ္ဇတ္မွာ ဇတ္ပို႔၊ ဇတ္ရံေတြ၊ လူၾကမ္းေတြရဲ႕ အေရအတြက္မ်ားဟာ အဓိကဇတ္ေဆာင္ေတြရဲ႕ အေရအတြက္နဲ႔ယွဥ္ရင္ အလြန္မ်ားျပားလွပါတယ္။ လူ႔ေလာကႀကီးမွာလဲ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ လူအေရအတြက္ဟာ အလြန္ရွားၿပီး ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြကို ပံပိုးသူ၊ ဖ်က္ဆီးလိုသူေတြ႔၊ ေနာက္လိုက္ေတြနဲ႔ ပရိသတ္အေရအတြက္က ပိုမ်ားပါတယ္။

ဇတ္ပို႔၊ ဇတ္ရံ၊ လူႀကမ္းေတြဟာ အဓိကဇတ္ေဆာင္ေတြကို တနည္းအားျဖင့္ပံပိုးၿပီး ဇတ္နာေအာင္၊ ဇတ္သာေအာင္ လုပ္ေပးသလို ပံ့ပိုးသူ၊ ဖ်က္ဆီးလိုသူေတြ၊ ေနာက္လိုက္ေတြနဲ႔ ပရိသတ္ေတြဟာလဲ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ ခံႏိုင္ရည္၊ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္၊ ျပႆနာေျဖရွင္းမႈ စတာေတြကို ပိုမိုထြန္းေျပာင္ေစဖို႔ တနည္းအားျဖင့္ ပံပိုးကူညီေနၾကသူေတြပါ။

ဒီလိုလူေတြသာမရွိရင္ ဒီလူေတြရဲ႕ ပံပိုးမႈ၊ ဖ်က္ဆီးမႈေတြဟာ မရွိလာႏိုင္ပါဘူး။ ဖ်က္ဆီးသူေတြ ၊ ေထာက္ခံသူေတြမရွိဘဲ ရလာတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ေပါ့႐ႊတ္႐ႊတ္ႀကီး ျဖစ္ေနမွာေပါ့။

အခက္အခဲေတြကိုသာ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ရင္ ေနာက္လိုက္ေတြက ေခါင္းေဆာင္ရယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳမွာမဟုတ္သလို ထင္ရွားေအာင္ျမင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အျဖစ္လဲ ၾကာရွည္မၿမဲႏိုင္ပါဘူး။

ေခါင္းေဆာင္မ်ားၿပီး ေနာက္လိုက္မရွိရင္လဲ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွာပါလိမ့္။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ အရင္ဆံုး ေနာက္လိုက္လိုပါတယ္။ သူ႔ကိုေထာက္ခံမယ့္ ပရိသတ္ တနည္းအားျဖင့္ ေနာက္လိုက္ အနည္းနဲ႔အမ်ားရွိမွ ျဖစ္မွာပါ။ ေနာက္လိုက္မ်ားၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေပၚမလာရင္လဲ ဘယ္လိုၿပီးေျမာက္ႏိုင္ပ့ါမလဲ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခါင္းေဆာင္လို႔ သတ္မွတ္ထားသူေတြဟာ ကိုယ့္ကို အတိုက္အခံလုပ္တဲ့သူေတြဟာ တနည္းအားျဖင့္ ကိုယ့္ကို ပံပိုးသူေနသူေတြလို႔ စိတ္ထားႏိုင္ရင္၊ ကိုယ့္ေနာက္လိုက္ေတြဟာ ကိုယ့္ကိုပံ့ပိုးေထာက္ခံေနသူေတြလို႔သိၿပီး နည္းမွန္လမ္းမွန္ကိုသာ ဦးေဆာင္ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရင္ ဒီေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း၊ ကုမၸဏီ၊ ၿမိဳ႕၊ ရြာ၊ တိုင္း၊ ႏိုင္ငံဟာ အလြန္တိုးတက္ေနမွာပါ။

တခ်ိဳ႕က ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္းမရွိေပမယ့္ ပံ့ပိုးသူေတြရွိေနသမွ် ေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနဦးမွာပဲ ေထာက္ခံသူေတြ ရွိေနသမွ် ေခါင္းေဆာင္ေနရာ ယူထားဦးမွာပဲ။

ေခါင္းေဆာင္တိုင္းဟာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတာ့ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္း ရွိသူတိုင္းဟာလဲ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မဟုတ္ၾကေသးပါဘူး။အေကာင္း၊ အဆိုးဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကသဘာ၀အရ အေကာင္းရဲ႕ဂုဏ္ေပၚဖို႔ အဆိုးဆိုတာလည္း အၿမဲရွိေနမွာပါပဲ။ အမွားေတြသာမရွိရင္ အမွန္ရဲ႕ရလဒ္က သိပ္တန္ဖိုးမရွိသလို ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အမွားေတြထဲကမွ အမွန္ဆိုတာ ရေအာင္ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ယူရတာပါ။

ဒီလိုပဲ ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့လုပ္ရပ္ ပိုဂုဏ္ေပၚေစဖို႔ မေကာင္းတဲ့သူေတြရွိေနတာပါ။ သန္႔ရွင္းမႈဂုဏ္ကိုေဖာ္ေစဖို႔ ညစ္ေပမႈေတြက ၀န္းရံေနတာပါ။

တကယ္လို႔မ်ားသာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေရးခြင့္ရတဲ့သမိုင္းမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ၀င္သ႐ုပ္ေဆာင္ ကျပေနရတဲ့ေန႔ေတြထဲ ဘယ္ေနရာက ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးမွာလဲ။ ဇတ္ပို႔လား၊ ဇတ္ရံလား ေခါင္းေဆာင္ခန္းကလား။

လူတိုင္း လူေတာ္လူေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ေကာင္းတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ ထူးခၽြန္တဲ့ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိၿပီး တကယ္လုပ္မွလဲ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္တာပါ။

လူတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ဦးေဆာင္မႈေတြရွိမွ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရယ္လို႔ အမ်ားလက္ခံၿပီး ေနာက္လိုက္ေတြ၊ ပံ့ပိုးသူေတြ ၿခံရံလာမွာပါ။ အဲဒီမွာ အတိုက္အခံ၊ အဖ်က္အဆီးဆိုတာလည္း ရွိလာမွာပါ။

လူတိုင္းဟာ သူ႔ေထာင့္ေနရာကေန သူ႔အခန္းက႑ကို သူေရြးခ်ယ္ထားသလို လုပ္ေနၾကတာပါ။ တခါတေလ ဇတ္အစမွာ လူၾကမ္းျဖစ္ေပမယ့္ ဇတ္အဆံုးမွာ ေပးဆပ္မႈအေျမာက္အျမားနဲ႔ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး၊ သနားၾကင္နာမႈေတြ သိမ္းႀကံဳးယူသြားတတ္တဲ့ ဇတ္ေတြလဲ ရွိၾကပါတယ္။

ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ဟာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံမဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားရလာရင္ ကိုယ္လုပ္ေနတာ အမွားလား၊ အမွန္လားလို႔ ျပန္ဆန္းစစ္တတ္ရပါမယ္။ လူတိုင္းနီးပါးဟာ အေကာင္းကို ခံစားခ်င္ၾကတာပါ။ အမွန္ကိုပဲ လိုခ်င္ၾကတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈပဲ ရခ်င္ၾကတယ္။ ကိုယ္ရေနတာက ကိုယ္လိုခ်င္တာမဟုတ္ရင္ တစ္ခုခုေတာ့ လြဲေနပါၿပီ။

ကိုယ့္သမိုင္းမွာ အတိတ္ရယ္လို႔ ျဖစ္သြားမယ့္ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ၊ အျဖစ္ေတြဟာ ဒီေန႔ဒီရက္မွာ ကိုယ့္ကိုေနာင္တမဲ့စြာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ အစစ္အမွန္ေပးႏိုင္ပါရဲ႕လား။

ေနာင္မလာေသးတဲ့ အနာဂါတ္အတြက္ အခုပစၥဳပၸန္မွာ ပူပင္ေနရင္၊ အတိတ္အတြက္ ငါမွားခဲ့ၿပီလား၊ ငါမွားသြားၿပီလားလို႔ ေတြးၿပီးေနာင္တရေနရင္ ……… ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ္အခုလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ကိုျပန္ဆန္းစစ္ၿပီး ျပင္သင့္ျပင္ရပါေတာ့မယ္။

ကိုယ့္သမိုင္းရယ္လို႔ ျဖစ္လာမယ့္ ယေန႔အခ်ိန္ေတြကို ေနာင္တခ်ိန္မွာ ကိုယ့္နာမည္ဆိုးေၾကာင့္ မ်ိဳးဆက္ေတြ ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္မလား။ ကိုယ့္နာမည္ေကာင္းသတင္းေၾကာင့္ မ်ိဳးဆက္ေတြ ေခါင္းေမာ့ဂုဏ္ယူေနေစမလား။ လူမသိသူမသိ ေရာေသာေပါေသာပဲ ေနၿပီးေသသြားမလား။ အားလံုးကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ေရးခြင့္ရွိၾကပါတယ္။

ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ရွိၾကတာမို႔ လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ကိုယ့္သမိုင္းကို လွေနေစခ်င္ရင္ အက်ိဳးေကာင္းေကာင္း ရဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္း ဖန္တီးရပါမယ္။ လူတိုင္း လူတိုင္း သမိုင္းေၾကာင္း ေကာင္းေစဖို႔ ရည္စူးလ်က္…..

အမႈန္ (Burmesehearts.com)